Weer zo'n typisch geval van : "Dat heb ik weer". Goed hier komt het hele verhaal....
In mijn *voorjaarsvakantie* is het eigenlijk allemaal begonnen. Ik ben toen in Utrecht naar de film geweest. Ik was die ochtend al weggeweest, dus stond mijn stoere ros buiten aan de brievenbus toen ik op weg ging. Op dat moment was net de postbode bezig onze brievenbussen te vullen.Het was vakantie, het was schitterend weer, ik was net lid geworden van een geweldige club, en de postbode had ook een kymco. Redenen genoeg om ff een gezellig praatje te maken.
Hij : "Ga je dan helemaal in Utrecht naar de film?!?!
Ik: "Ja, het is toch lekker weer, is een leuk ritje hoor. Dan ga je toch gezellig mee...
Hij: "Ja, ik moet m'n brieven nog bezorgen."
Ik: "Dan doen we dat toch samen, en gaan we daarna naar de film.
Tja, dat zeg je dan allemaal wel, maar dat doe je dan natuurlijk weer niet. Maar goed, onze postbode is gewoon een aardige man, en altijd in voor een gezellig praatje. En als ik hem weer es zag deed ik dat dan ook. Ik hou daar wel van...
Maar goed, zo zag ik de postbode vorige week weer. Ik kwam helemaal moe uit mijn werk. En weer zat er niks leuks in mijn brievenbus. Dus ik dacht: -Nu grijp ik mijn kans- en zei ik tegen de postbode:
Ik: "Wanneer doe je nou eindelijk eens wat gezelligs in mijn brievenbus. Een liefdesbrief ofzo, ipv die saaie loonbriefjes of belastingbrieven. Daar wordt toch geen mens vrolijk van?!?!?"
Hij: Ja,dat en dat nummer is toch jouw brievenbus?"
Ik: Nee joh, dat nummer is van mij"
Wat mij betreft was daarmee de kous af, en ging ik naar boven om van mijn welverdiende rust te gaan genieten. In de lift kreeg ik overigens al een beetje een dom gevoel. "O jeh, wat heb ik nu weer gezegd met mijn grote mond dacht ik nog"....
En dat gevoel bleek heel goed, want gisteren vond ik dit in mijn brievenbus....
(Waar nu postbode staat, staat eigenlijk zijn naam, maar ik blog niet met echte namen hè 
)
Maar goed, een A4 groot hartje, dubbel, en binnen in een prachtige liefdebrief/verklaring.In de brief stond onder andere ook dat hij *mijn* brievenbus toch al de gaten had gehouden. Zonder dat ik erom *gevraagd* had, was hij toch al van plan een liefdesverklaring in mijn bus te gooien. Alleen wassie dan in nummer die en die terecht gekomen, waar trouwens ook een vrijgezelle dame woont....Je kunt wel begrijpen dat ik gisteren even niet meer wist hoe ik het had.En hoe nu verder? Tja, of daarover geblogd wordt valt nog te bezien.....
Tip van de dag: Be careful with what you wish for... You might get it.....
In mijn *voorjaarsvakantie* is het eigenlijk allemaal begonnen. Ik ben toen in Utrecht naar de film geweest. Ik was die ochtend al weggeweest, dus stond mijn stoere ros buiten aan de brievenbus toen ik op weg ging. Op dat moment was net de postbode bezig onze brievenbussen te vullen.Het was vakantie, het was schitterend weer, ik was net lid geworden van een geweldige club, en de postbode had ook een kymco. Redenen genoeg om ff een gezellig praatje te maken.
Hij : "Ga je dan helemaal in Utrecht naar de film?!?!
Ik: "Ja, het is toch lekker weer, is een leuk ritje hoor. Dan ga je toch gezellig mee...
Hij: "Ja, ik moet m'n brieven nog bezorgen."
Ik: "Dan doen we dat toch samen, en gaan we daarna naar de film.
Tja, dat zeg je dan allemaal wel, maar dat doe je dan natuurlijk weer niet. Maar goed, onze postbode is gewoon een aardige man, en altijd in voor een gezellig praatje. En als ik hem weer es zag deed ik dat dan ook. Ik hou daar wel van...
Maar goed, zo zag ik de postbode vorige week weer. Ik kwam helemaal moe uit mijn werk. En weer zat er niks leuks in mijn brievenbus. Dus ik dacht: -Nu grijp ik mijn kans- en zei ik tegen de postbode:
Ik: "Wanneer doe je nou eindelijk eens wat gezelligs in mijn brievenbus. Een liefdesbrief ofzo, ipv die saaie loonbriefjes of belastingbrieven. Daar wordt toch geen mens vrolijk van?!?!?"
Hij: Ja,dat en dat nummer is toch jouw brievenbus?"
Ik: Nee joh, dat nummer is van mij"
Wat mij betreft was daarmee de kous af, en ging ik naar boven om van mijn welverdiende rust te gaan genieten. In de lift kreeg ik overigens al een beetje een dom gevoel. "O jeh, wat heb ik nu weer gezegd met mijn grote mond dacht ik nog"....
En dat gevoel bleek heel goed, want gisteren vond ik dit in mijn brievenbus....
)Maar goed, een A4 groot hartje, dubbel, en binnen in een prachtige liefdebrief/verklaring.In de brief stond onder andere ook dat hij *mijn* brievenbus toch al de gaten had gehouden. Zonder dat ik erom *gevraagd* had, was hij toch al van plan een liefdesverklaring in mijn bus te gooien. Alleen wassie dan in nummer die en die terecht gekomen, waar trouwens ook een vrijgezelle dame woont....Je kunt wel begrijpen dat ik gisteren even niet meer wist hoe ik het had.En hoe nu verder? Tja, of daarover geblogd wordt valt nog te bezien.....
Tip van de dag: Be careful with what you wish for... You might get it.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten