Ja, die gaat even met een hoofdletter, de Rit. Want dat is tenslotte toch de ster van de show, dacht ik zo.
Ik had niet mijn goede camera meegenomen, want ik verwachtte niet echt fotostops ofzo. Wel had ik mijn digisnap bij me, en tja, jullie kennen mij, ik kan het echt niet laten, dus dit verslag zal voornamelijk van foto's aan elkara hangen.
Na de gezellige begroeting en nieuwe kennismakingen in het even mooie als gezellige Le Baron gingen we een half uur te laat op pad.
Nog even voor we op pad gingen in Zeist een foto geschoten, ik wist immers niet wanneer en óf ik de kans nog zou krijgen om mijn andere passie uit te oefenen.
Maar ja, ik ben én een vrouw, en bovendien ook nog een beetje hekserig, wat inhoudt dat ik twee dingen tegelijk kan én toveren, dus uiteraard heb ik heel wat onderweg gefotografeerd.
Je zou toch bijna spontaan : " Langs het tuinpad van mijn vader" gaan zingen als je langs dit soort prachtige boerderijen komt.
Overigens, zo'n beetje alle foto's zijn dus met mijn ritsratsclick ( kleine camera) genomen, gewoon terwijl ik aan het rijden was. Dit even om eventuele wazigheid te verklaren. Gaat af en toe ook gewoon om het idee...
Heerlijk altijd, die rits scooters in mijn spiegel, da's echt genieten in het kwadraat. Prachtige weg voor me, scooters voor en achter me. Het leven is écht leuk!
Achteruit fotograferen valt niet mee, heb wat bijgesneden. Maar mijn de andere dame ( ons Limburgs Vrawke) in ons gezelschap zat idd vrolijk te zwaaien!Klik maar op de foto, dan zie je het ( enne, ff terug zwaaien he!)
En wat was het heerlijk. We hadden geen regen, maar zagen achter ons de prachtige donkere luchten. Met die rode daken is dat toch een prachtig gezicht.
Na Wijk bij Duurstede een stuk dijk. Nu eens aan de andere kant van de rivier dan ik doorgaans rijd.En met een hele groep ipv m'n eentje ( ehhh Vitality 
)
Mooi he, die zwarte lucht boven dat groen en zo'n prachtige oude boerderij!
Elst, dacht ik, en nog steeds droog.....
(Rhenen dus ! De touroperator heeft me dat even laten weten
Had ik kunnen weten als ik de foto hier onder niet bewerkt had en de volgorde intact was gebleven )
En zo kwamen we bij het pannenkoekenhuis. Heerlijk geluncht, en wederom super gezellig.
Dertien stuks graag!!
Iedereen deed netjes zijn duitin het zakje naast het petje!
En het moet toch ng een keer gezegd worden. Want een geweldige touuroperator is Wouter toch. Hij had zelfs geregeld dat we nog even konden genieten van de wielertocht Midden Nederland.
Overigens vermoed ik dat het ook wat te maken had met het vervolg van de tocht. Want nadat we deze doorgeregende ploeg zwoegers hadden gezien durfde niemand meer echt te klagen.... En in het tweede deel van de rit hebben we wat regen gehad. En dan met de nadruk op wat, dus niet als in een beetje, maar in een hoeveelheid van betekenis.Overigens hadden we net voor de lunch al afscheid genomen van één van de ritgenoten (Tomosje), die alles bij elkaar wel een verschrikkelijk natte rit heeft gehad. Na de pannenkoeken nam onze Koningszoon op zijn witte ros ook afscheid. Dus toen waren er nog maar twaalf.....
En weer verder door het heerlijke Nederlandse boerenland....
Waar zelfs de koeien het eigenlijk een beetje te nat vonden....
Het tweede stuk was dus het echte heuvelgedeelte. Kijk maar even mee.
Leuk weer, want we hebben dus een flink stuk over het wielerparcours gereden. Her en der stonden toeschouwers( zie ook aan het einde van het filmpje). Overigens is humor nog niet zo heel erg doorgedrongen in dat deel van het land geloof ik, of kwam het door het weer? Ik kon het nl niet laten bij wat toeschouwers juichend mijn arm op te steken. Ik werd aangekeken of ik niet goed wijs was. Zouden ze me kennen?!?!?!?
Van dat deel van de tocht niet meer zoveel foto's gemaakt, er kwam nl wel erg veel water uit de lucht. Toe het wat droger werd is er echter nog een rookpauze ingelast,
KIJK! Blauwe lucht! Echt waar!!!!
Midden in het bos. Geweldig toch. En echt, ongelogen wat een sfeertje. Iedereen stond gezellig te kletsen en grapjes te maken. Voornamelijk over de regenjas(pak) van onze Limburgse schone. Die toch zoveel deed denken aan een ander soort regenjas.....
Ik had niet mijn goede camera meegenomen, want ik verwachtte niet echt fotostops ofzo. Wel had ik mijn digisnap bij me, en tja, jullie kennen mij, ik kan het echt niet laten, dus dit verslag zal voornamelijk van foto's aan elkara hangen.
Na de gezellige begroeting en nieuwe kennismakingen in het even mooie als gezellige Le Baron gingen we een half uur te laat op pad.
Nog even voor we op pad gingen in Zeist een foto geschoten, ik wist immers niet wanneer en óf ik de kans nog zou krijgen om mijn andere passie uit te oefenen.
Maar ja, ik ben én een vrouw, en bovendien ook nog een beetje hekserig, wat inhoudt dat ik twee dingen tegelijk kan én toveren, dus uiteraard heb ik heel wat onderweg gefotografeerd.
Je zou toch bijna spontaan : " Langs het tuinpad van mijn vader" gaan zingen als je langs dit soort prachtige boerderijen komt.
Overigens, zo'n beetje alle foto's zijn dus met mijn ritsratsclick ( kleine camera) genomen, gewoon terwijl ik aan het rijden was. Dit even om eventuele wazigheid te verklaren. Gaat af en toe ook gewoon om het idee...
Heerlijk altijd, die rits scooters in mijn spiegel, da's echt genieten in het kwadraat. Prachtige weg voor me, scooters voor en achter me. Het leven is écht leuk!
Prachtig Wijk bij Duurstede....
En wat was het heerlijk. We hadden geen regen, maar zagen achter ons de prachtige donkere luchten. Met die rode daken is dat toch een prachtig gezicht.
)Mooi he, die zwarte lucht boven dat groen en zo'n prachtige oude boerderij!
Elst, dacht ik, en nog steeds droog.....
(Rhenen dus ! De touroperator heeft me dat even laten weten
Had ik kunnen weten als ik de foto hier onder niet bewerkt had en de volgorde intact was gebleven ) Voor mij hét herkenningspunt vlak voor Rhenen. Dit huis.
En zo kwamen we bij het pannenkoekenhuis. Heerlijk geluncht, en wederom super gezellig.
Dertien stuks graag!!
Iedereen deed netjes zijn duit
Overigens vermoed ik dat het ook wat te maken had met het vervolg van de tocht. Want nadat we deze doorgeregende ploeg zwoegers hadden gezien durfde niemand meer echt te klagen.... En in het tweede deel van de rit hebben we wat regen gehad. En dan met de nadruk op wat, dus niet als in een beetje, maar in een hoeveelheid van betekenis.Overigens hadden we net voor de lunch al afscheid genomen van één van de ritgenoten (Tomosje), die alles bij elkaar wel een verschrikkelijk natte rit heeft gehad. Na de pannenkoeken nam onze Koningszoon op zijn witte ros ook afscheid. Dus toen waren er nog maar twaalf.....
En weer verder door het heerlijke Nederlandse boerenland....
Waar zelfs de koeien het eigenlijk een beetje te nat vonden....
Het tweede stuk was dus het echte heuvelgedeelte. Kijk maar even mee.
Leuk weer, want we hebben dus een flink stuk over het wielerparcours gereden. Her en der stonden toeschouwers( zie ook aan het einde van het filmpje). Overigens is humor nog niet zo heel erg doorgedrongen in dat deel van het land geloof ik, of kwam het door het weer? Ik kon het nl niet laten bij wat toeschouwers juichend mijn arm op te steken. Ik werd aangekeken of ik niet goed wijs was. Zouden ze me kennen?!?!?!?
Van dat deel van de tocht niet meer zoveel foto's gemaakt, er kwam nl wel erg veel water uit de lucht. Toe het wat droger werd is er echter nog een rookpauze ingelast,
KIJK! Blauwe lucht! Echt waar!!!!
Het maakte haar allemaal niets uit. Zie je het haar zeggen? :" Lachen jullie maar IK ben tenminste droog!"
en uiteraard heb ik mijn kans natuurlijk nog even waargenomen....
....om ook nog even wat natuur op de foto te zetten.
Op dit punt hebben we weer vier mensen uitgezwaaid. De drie wijzen (?!?!?) uit het oosten zoals onze touroperator ze noemde zijn hier huns weegs gegaan, en onze stoere Limburgse dame. Vanaf dat punt had ze nog een slordige 174 km te gaan.
Soms is zo'n rit net tien kleine negertjes, en wordt de groep steeds kleiner.
En zo kwamen wij met nog zeven over weer aan in Zeist, waar we nog even gezellig hebben nageborreld ehhh een kopje koffie of soep hebben genomen. Om zes uur vertrokken we vanuit Zeist ieder ons weegs weer richting huis na een ontzettend natte,maar oergezellige dag. Dus niet alleen goede kleding heeft invloed op het weer, goed gezelschap doet ook een hoop.
En die terugreis, da's weer een ander verhaal.... Te lezen in deel drie...
Tip van de dag: Weer of geen weer, kymconauten zie je keer op keer!
PS, ik geloof dat ik niet meer verder hoef te zoeken. Ik heb mijn Knight in shining armor gevonden.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten