Zoals ik al schreef dus gisteren lekker de Biesbosch in getrokken, met de intentie om dan eindelijk die witte reiger eens te gaan verschalken. Op de markt nog even snel wat broodjes gekocht voor onderweg. Drinken en een deken om op te zitten had ik al van thuis meegenomen. Dat, plus mijn fototoestel, was genoeg voor een dagje *me-time*
Tja, en dan die weg naar die ene pont naar de Biesbosch weer vinden. Daar ergens achter Dordt.... Ik doe het ook elke keer weer hè! Zonder kaart of wat ook vertrekken als ik naar de Biesbosch ga. Op de één of andere manier zit er in mijn hoofd dat ik wel weet hoe ik daar komen moet. Onderweg had ik al twee keer mijn broekzak af voelen gaan, dus toen ik tussen -ik-weet-niet-meer-zo-goed-waar-ik-ben- en -hopeloos-verdwaalt- terecht gekomen was, maar even gekeken wie er gebeld hadden. Dochter( uiteraard) en collega/vriendin.Met die laatste heb ik niet zo heel erg vaak contact, maar die krijgt het altijd voor elkaar om me te bellen als ik een scooterdagje heb!
Met beide even bijgekletst, en beetje met de moed der wanhoop verder gereden. Dan toch maar weer over Werkendam, toch zo'n dikke 25/30 km om....
Maar nee, vlak na mijn telefoontjes stond ik toch ineens voor de goede pont! Zie je wel, zat ik toch goed met mijn richtingsgevoel. Het was alleen net eventjes verder dan ik gedacht had, vanaf die andere kant. De pont vaarde trouwens net voor mijn neus weg, dus daar maar gelijk een lekker broodje gegeten.
En toen was ik in de Biesbosch. Scootje geparkeerd, en te voet verder.En ineens was het dan toch hoog zomer geworden! Jeetje wat was het warm. Moois genoeg te zien onderweg
Maar goed, flink stukje gelopen, zodat ik ergens rustig bij het water kon gaan zitten, in de hoop dat er een witte reiger bij me in de buurt zou neerstrijken. En daar zat ik dan....
Een prachtig plekje, dat wel, lekker in het zonnetje, ik had mijn boek ook meegenomen, dus verveeld heb ik me niet, maar witte reigers?!?!?! Ik heb ze wel zien vliegen, maar ja, ik zie ze wel vaker vliegen...
Kreeg nog wel ander bezoek...
Alles moestie onderzoeken, m'n camera, m'n schoenen, het leek wel, alsofie voornamelijk door zwarte dingen geïntrigeerd werd.
Maar goed, geen (fotografeerbare) witte reigers, dus maar een stukje verder rijden. De laatste keer dat ik in de Biesbosch was had ik ze op een andere plek wat dichterbij gezien...
Geen witte reigers... maar wel overal bewijs dat de zomer echt volop bezig is...
Of komt de herfst toch sneller dichterbij dan we denken?!?!?!?
De donkere wolken van de beloofde regen kwamen inderdaad al in de verte aandrijven, dus ging ik weer richting huis.En daar zaten ze dan toch nog. Nog steeds plagend ver weg hoor, maar ja, met ene telelens zou je er toch nog iets van moeten kunnen maken, toch?!?!?!
Maar ja, dan hebben we natuurlijk altijd nog fotosoep 
Tip van de dag: Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat 
Tja, en dan die weg naar die ene pont naar de Biesbosch weer vinden. Daar ergens achter Dordt.... Ik doe het ook elke keer weer hè! Zonder kaart of wat ook vertrekken als ik naar de Biesbosch ga. Op de één of andere manier zit er in mijn hoofd dat ik wel weet hoe ik daar komen moet. Onderweg had ik al twee keer mijn broekzak af voelen gaan, dus toen ik tussen -ik-weet-niet-meer-zo-goed-waar-ik-ben- en -hopeloos-verdwaalt- terecht gekomen was, maar even gekeken wie er gebeld hadden. Dochter( uiteraard) en collega/vriendin.Met die laatste heb ik niet zo heel erg vaak contact, maar die krijgt het altijd voor elkaar om me te bellen als ik een scooterdagje heb!
Met beide even bijgekletst, en beetje met de moed der wanhoop verder gereden. Dan toch maar weer over Werkendam, toch zo'n dikke 25/30 km om....
Maar nee, vlak na mijn telefoontjes stond ik toch ineens voor de goede pont! Zie je wel, zat ik toch goed met mijn richtingsgevoel. Het was alleen net eventjes verder dan ik gedacht had, vanaf die andere kant. De pont vaarde trouwens net voor mijn neus weg, dus daar maar gelijk een lekker broodje gegeten.
Maar goed, flink stukje gelopen, zodat ik ergens rustig bij het water kon gaan zitten, in de hoop dat er een witte reiger bij me in de buurt zou neerstrijken. En daar zat ik dan....
Kreeg nog wel ander bezoek...
Alles moestie onderzoeken, m'n camera, m'n schoenen, het leek wel, alsofie voornamelijk door zwarte dingen geïntrigeerd werd.
Maar goed, geen (fotografeerbare) witte reigers, dus maar een stukje verder rijden. De laatste keer dat ik in de Biesbosch was had ik ze op een andere plek wat dichterbij gezien...
Geen witte reigers... maar wel overal bewijs dat de zomer echt volop bezig is...
Of komt de herfst toch sneller dichterbij dan we denken?!?!?!?
De donkere wolken van de beloofde regen kwamen inderdaad al in de verte aandrijven, dus ging ik weer richting huis.En daar zaten ze dan toch nog. Nog steeds plagend ver weg hoor, maar ja, met ene telelens zou je er toch nog iets van moeten kunnen maken, toch?!?!?!
Maar dichterbij dan dit kwam ik echt niet.
Want al kwam ik niet dichterbij dan dit, deze reiger heeft er speciaal voor mij nog een leuke show van gemaakt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten