mandje mee-
genomen. Omdat al die rosé op een nuchtere maag vorig jaar wel erg zwaar aangekomen was, hadden we dit jaar maar besloten zelf ook wat eetbaars mee te nemen. Uiteraard was ik weer te lui geweest om boodschappen te doen. Maar geen nood, de Avia bied uitkomst. Van die heerlijke belegde boterhammen, in bevallige driehoekjes gesneden, net echt!
Dochter had geen zin zich echt uit te dossen, maar vond toch wel at ze minimaal een rok aan moest doen. Nog een hoedje gevonden, en zo was ze toch weer -Dag-van-de-Romantische-Muziek-waardig.
Dit jaar zijn we voor het eerst ook eindelijk eens bij een muziekpodium terecht gekomen. Er was iemand op de vleugel bezig met wat stukken van Chopin. Niet geheel mijn dochters smaak, maar gelukkig was hij niet meer zo lang bezig. Daarna kwamen er twee dames, de ene met een dwarsfluit en de andere met een gitaar. En die speelden echt prachtige muziek. Van Zuid Amerikaanse componisten ( o.a. Cubaans ) Echt verschrikkelijk mooi, dus daar hebben we wel van zitten genieten.
Un dia de Noviembre
(als voorbeeld, uiteraard speelde iemand anders het....)
Daarna kwam er weer iemand op de vleugel. Een zeer getalenteerde jongeman, die een paar stukken van Liszt ging spelen. Wederom niet echt dochters smaak, dus toen hebben we maar plaatst gemaakt voor andere liefhebbers.
lief-
hebbers. Uiteraard had ik weer veel bekijks en aanspraak met mijn mooie jurk.En onze oude *kennissen* waren er uiteraard ook weer, en voor ik -nee- kon zeggen waren we al weer geïnstalleerd met een glaasje wijn. Super gezellig natuurlijk.Dit is nu het derde jaar dat ik ga, en het is toch wel grappig dat je zo snel contacten legt, die ieder jaar weer even aangehaald worden.Dit jaar was er een dame bij die ik nog niet eerder gezien had. Ze had prachtige vleugels op haar rug, en een shirt waar -angel- op stond,maar eerlijk gezegd was ze zo toeter als een.....
Niet dat dat de pret mag drukken, want we hebben vreselijk gelachen met haar!
En dan begint het langzaam maar zeker toch weer iets kouder te worden, en wordt het dus echt tijd om aan de thuisreis te gaan denken. KISC ge-smst, en heel gevraagd of hij langzaam maar zeker onze kant op kon komen. Kon wel een half uurtjeduren, werd er terug gesmst. Maar dat is niet erg, want uit ervaring weet ik dat naar de rendevouz-plek terug lopen altijd wel even duurt. Toen ik op stond werd ik door een vrouw enthousiast aangesproken. "Wat ziet U er mooi uit!"Ik bedankte uiteraard netjes voor het compliment, maar viel even stil."Dat lijkt Yvonne Kroonenberg wel"siste ik tegen mijn dochter. "Gewoon vragen ma"zei dochter nuchter terug. Dus ik de stoute schoenen aan, en jawel hoor, ze was het echt!!! Super leuk mens. Uiteraard verteld dat ik al haar boekjes zo'n beetje heb, en dat ik het krullen/kapper verhaal zo verschrikkelijk leuk vond, omdat ik het zo herkenbaar vond.Vorig jaar op vakantie had ik één van haar boekjes bij me, waar dat verhaaltje in stond, en laat ik nou toevallig zelf vlak daarvoor een soortgelijk kappersverhaaltje op mijn blog hebben gezet.Ze stelde me ook gelijk aan haar vriendin voor, de enige persoon die haar haren mag knippen. Een leuk einde van een gezellige middag dus!
Het was weer een gezellige middag. Volgend jaar, same time, same place....
Tip van de dag: Romantische muziek en rosé gaan heeeel goed samen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten