Frösön – Slagnäs ( 631 km)
Vannacht wel prima geslapen, maar het bed was tamelijk hard, dus ik voelde wel van alles toen ik wakker werd. Vannacht was ik er nog uit geweest om naar toilet te gaan rond drie uur, en toen werd het al langzaam aan licht in de verte! De nacht was helemaal helder, maar 's morgens was het inmiddels weer enigszins bewolkt. Na een heerlijke douche, die super heet was, waren mijn spieren weer tamelijk los gelukkig. Gisteren nog een praatje met Hollandse buurman gehad, en zij ( vader/moeder twee zoons) doen ook de Hakon-vakantie. Dus we hebben in iedergeval gezelschap.
We hadden nog steeds niet echt besloten of we wel of niet de Wilderness Road zouden nemen, maar toch maar bijtijds op pad gegaan. We hadden tot Strömsund om te beslissen. Al snel hadden we het zonnetje weer ingehaald. Mede gelokt door het mooie weer en de mooie vooruitzichten van watervallen en grotten van de reisbeschrijving toch maar besloten de Wilderness Road te gaan.Het was een klein ( ….220 km....) om, maar vast de moeite waard! Wat bleek, de mooiste waterval was nog even dertig km heen en dertig km terug extra om, en zo ook de grotten, die lagen nét niet op de route, klein stukje om maar..... Dus die hebben we maar respectievelijk links en rechts laten liggen. Maar, eerlijk is vals, de route was zeker de moeite waard. Overigens kunnen de Zweden nog wel wat van de Noren leren, want mooie picknickplekjes waren maar schaars, om niet te zeggen niet aanwezig.
In Gäddede hebben we bij een supermarkt wat broodjes en wat lekkers gekocht, inn de hoop toch nog een mooie picknick plaatsje te vinden. Op een gegeven moment kwamen we langs een bordje Älgfarm. Gelokt door het vooruitzicht van elanden daar heen gereden. Bleek een soort van dierentuin(tje) te zijn,waar je tegen betaling meegenomen werd, en je dan een eland kon voeren en aaien. Helaas niet te zien vanaf waar we zaten. Dat hebben we maar niet gedaan, gezien het aantal km's dat we nog moesten rijden. Wel een bak koffie en een stuk chocoladecake genomen. Dat was tevens onze lunch, want dat mooie picknickplekje zijn we niet meer tegen gekomen.
Verderop kwamen we nog wel pal langs de Trapstegforsen. Een prachtige natuurlijke cascadewaterval en wat andere mooie plekken. We zijn overigens nog de outback van de outback in getrokken. De route zoals de reisbeschrijving omschreef leek me erg terug naar af, dus samen met Miep ( ons navigatiesysteem) en de kaart een alternatieve route uitgevogeld. Wel erg mooi, maar ook en flink stuk over onverharde weg.
Het laatste stukje over de 45 kregen we ook nog een kleine verrassing. De laatste tien km was ehhh sort of opgeheven zeg maar. Daar waren ze aan de weg bezig, en dat hield in dat er alleen maar slakken lagen. Dit was nog erger dan de onverharde weg die we door de outback gereden waren.
Bij het huisje aangekomen keek T nog even naar de grill van de auto. Want op de onverharde weg, zo'n honderdvijftig km geleden, zat er een groep vogeltjes op de weg, en die vlogen zo laat voor ons op. Maar we zagen daar niets liggen, en alleen verschrikte vogeltjes weg vliegen, dus dachten we dat het goed gegaan was. Maar helaas, er zat een dood vogeltje in de grill. Toen T die aan mij wilde laten zien hoorde ik wat fladderen. Dus ik zei: “Maar hij leeft nog!!!” Wat bleek. Er zat inderdaad ( helaas een dood vogeltje op de grill, maar dat bleek een heel andere te zijn dan de vogeltjes die wij verschrikt hadden. Eén van die vogeltjes was wonderbaarlijk genoeg in de grill, net onder de motorkap terecht gekomen en leefde nog! T deed de motorkap open, en nog voor ik hem maar een klein beetje opgetild had vloog het vogeltje al snel weg , pardoes de boom in. Best wel zielig, want die is dus wel honderd km bij zijn vriendjes vandaan. Maar ja, on the bright side, hij leeft nog wel! Hoe en wanneer dat andere vogeltje nou in de auto terecht is gekomen is verder een raadsel.
Gezien het tijdstip waarop we vandaag op de camping aankwamen maar weer een eenvoudige maaltijd in elkaar gedraaid. Blik soep dat ik meegenomen had uit Nederland, en de broodjes die eigenlijk voor de lunch bestemd waren.
Het is nu trouwens inmiddels een stuk frisser geworden, dus zo nog even naar toilet, en dan duimen dat ik er vannacht niet uit hoef!!!
Vind me hier
9 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten