Vandaag zou de dag der dagen moeten zijn.... Tenzij het weer meewerkte. we hadden ons ingeschreven bij de walvissafari in Stø, maar moesten 's morgens nog even bellen of het wel doorging, ivm met de verwachtte harde wind. Dat kon pas om negen uur, maar we wilden natuurlijk zo ontzettend graag op walvisjacht, dat we om even half negen Andenes al gebeld hebben ( die waren vroeger open) Jazker voeren ze uit...We konden op de wachtlijst ( shitttt vol :-( ) Met hoeveel? Twee? Ow daar hadden ze nog precies plaats voor, dus we konden mee!!!!
Maar ja, we stonden ook nog bij Stø ingeschreven. Dus toch even tot negen uur gewacht, en naar Stø gebeld. nee, die voeren vandaag helaas niet uit. Wind??? Nee, er waren niet voldoende passagiers... Ja raar hè, als je iedereen op donderdag verteld dat er voor vrijdag te harde wind voorpspeld wordt. Maar goed, whatever, wij hadden toch een plekkie op de boot in Andenes, dus maar snel in de auto gestapt en op naar Andenes.
T had wel al verschillende walvissafari's gedaan, maar nog nooit met een zonnetje, dus stond hem ook weer een nieuwe ervaring te wachten.Het was nl stralend weer. Bij Andenes aangekomen even betalen, en dan word je in groepen voor verschillende talen ingedeeld en word je meegnomen door het centrum. Daar krijg je oa een walvisskelet te zien, en wordt er het eea uitgelegd over walvissen, en welke er verwacht worden te zien. Was overigens heel interessant. De onderkaak van de potvis is eigenlijk alleen maar een soort antenne. Zijn tanden hebben niets met eten te maken. En zo dus nog wat meer wetenswaardigheidjes gehoord. ow ja, het leukste vond ik nog wel de latijnse naam. Physeter Macrocephalus, waarvan het laatste letterlijk groot hoofd ( hersenen) betekend!
En toen was het richting de boot.Spannend, spannend. Nou heeft Andenes een 98% succesgarantie, en als je niks ziet mag je de volgende dag nog een keer komen, maar ja, dat konden wij niet, want de volgende dag moesten wij weer door naar ons nieuwe adres, duzzzzz. Enigzins spannend was het wel.
Het was zalig op de boot, helemaal niet koud, zo achterop was het in het zonnetje zelfs lekker warm. na ongeveer een uurtje varen waren we op de * whalegrounds* Daar kregen we te horen dat we allemaal naar de *puf* moesten uitkijken, en als iemand die zag, dan hadden we ongeveer 10 minuten om er te komen. Zo lang blijven ze boven, voor ze weer gaan duiken, en je de *flukeshot* ( foto van de staart) kunt maken.
Na ongeveer een half á een uurtje zagen we de eerste puf. helaas was die te ver weg om te bereiken, dus nog maar even doordobberen.Langzaam maar zeker begon ik me steed minder happy te voelen. De zee was toch ietwat onrustig, en dat is een beetje een understatement, want we gingen ( ook al tijdens de vaart) op en neer als een kermis attractie. Nou is een kermis attractie harstikke leuk, maar als je er drie uur in zit wordt het toch stukken minder.
Onze gids had echter gemeld dat er vier walvissen ( met de hydrafoons) waargenomen waren, dus er zou zeker en vast nog een volgende sighting plaats vinden. En ja, hoor, vlak bij de boot zelfs, daar was de puf.
Eerst wat foto's van de rug
en de puf ( die overigens van een potvis goed te herkennen is, omdat die naar links blaast)
En vervolgens de *Fluke*
Maar net nadat ik dus mijn maag binnenste buiten gekeerd had zag ik hem, de volgende puf!!! "Overthere!!" gilde in enthousiast. En ja hoor daar was de tweede. Nou hadden ze in het centrum uitgelegd dat de walvissen goed te herkennen zijn, want de staarten zijn allemaal verschillend, zoals vinger afdrukken, en we konden inderdaad goed zien dat deze anders was. Door mijn misselijkheid heen heb ik toch nog foto's kunnen maken.
Deze lag zo prachtig, dat je tijdens zijn pufs regenbogen zag!
En mijn *Fluke*shots waren schitterend deze keer, daarom twee!
Net uit het water, met een mooie waterval......
En duidelijk te zien dat het een andere was.....
Maar ondertussen had ik het helemaal gehad. Ik werd er echt niet lekkerder op. Nog eens spugen, terwijl je niks meer hebt.... In het introductie praatje was verteld dat als je last van zeeziekte zou krijgen wat het beste plekje op de boot was, dus ben ik daar maar heen gegaan. Niet dat het er daar beter op werd, maar daar kon ik in iedergeval zitten en dan ging het wel ietsje beter. Wat mij betreft was de tocht geslaagd en konden we terug gaan, maar ja, ze wilden erg graag die vierde nog zien....Dus hebben we nog een poos daar rond gevaren, en de vierde is ook nog waar genomen, T heeft hem ook nog gezien, maar ook die was eigenlijk te ver voor een foto, dus die hebben we dan ook niet.
En toen gingen we eindelijk terug richting haven, Maar we waren een lekker stukje *afgedreven*, dus de terugvaart duurde helaas ietsje langer dan een uur. Alles bij elkaar hebben we vijf en een half uur gevaren, waarvan de laatste twee uur niet echt super lekker voor mij waren.
ow ja, als de terugvaart begint, komt ook de traditionele maaltijd die je nog aangeboden krijgt op de vaart nog aan bod. Vissoep. jammie, daar had ik trek in zeg.....NIETTTTT. Ik dacht nog, "Misschien helpt het als ik een droog broodje eet"maar meer dan één hap kreeg ik niet eens weg, en die heb ik overigens ook weer aan de vissen/zeemeeuwen teruggegeven.
T maar zeggen:" Joh, als je aan land komt is alles weer goed' "Ja hoor", dacht ik, morgen beter, maar onze ervaringsdeskundige had gelijk. Eigenlijk gelijk al toen ik weer aan land stond ging het stukken beter, en zo hebben we zelfs nog in een restaurant zitten eten. Want eigenlijk hadden we dus alleen maar ontbeten!
Dat restaurant, daar vertel ik later nog wel over. Ik maak nog een vakantiespecial, met allerlei leuke en gekke dingetjes die ik in de gewone verslagen nog niet gemeld heb. Maar dat doe ik als ik weer thuis ben.
Toch wel merkwaardig........eerst geen walvis te bekennen.....totdat....je ging spugen :-)
BeantwoordenVerwijderenVoederrrrrrtijd!! En,waarom zijn daar geen foto's van gemaakt? :-)
Aiii nu doe ik gemeen.Het moest vast beklemmend zijn geweest.Zeeziek,en geen veilig(rustig) plekje in de buurt.
Gelukkig gaat alles nu weer goed!
Groetjes vanaf het "vaste"land :-) John