Dag negen

( matige internetverbinding vandaag,

dus helaas kan ik geen foto's uploaden....)

Honingsvag- Alta ( 224 km)

Vandaag weer een super dag. Op de Noordkaap was het weer niet echt geweldig, dus zijn we niet meer terug gegaan van onze camping naar de Noordkaap. Bij de beschrijving van vandaag stond dat er bij Alta, onze uiteindelijke bestemming, rotstekeningen te bewonderen waren, en daar wilden we dan liever onze tijd in steken.

De weg naar Alta ging voor een groot deel terug over het stuk dat we gisteren al gereden hadden. Maar na de tunnel hadden we deze keer schitterend weer. We zaten blijkbaar aan de goede kant van het Porsangerfjord. Aan de andere kant hing zo te zien een flinke mist. De rotsen langs het Porsangerfjord bestaan uit leisteen, en dat is schitterend om te zien. Je kunt de lagen zo mooi zien, en hier en daar hangen de stapels stenen heel vreemd tegen elkaar. Of het een rommelige opbergplaats van lagen steen is.Af en toe een soort *grotje * ertussen, en de verschillenden lagen hebben soms verschillende kleuren of vormen. Ik raakte niet uitgekeken ( geen boek dus deze reis ;-))

Uiteraard hebben we weer zat rendieren gezien. Op andere plekken dan gisteren, zodat je goed kunt zien dat ze echt vrij rond trekken. De grote kudde die we gisteren aan het water gezien hebben was nu helemaal verdwenen. Op weg naar Alta ook nog over een hoogvlakte gereden, waar de rendieren weer op heel andere plekken zaten. Van hoog op de bergkammen tot in de watertjes die het lagere land zo af en toe onderbreken. Ondanks de toch niet super hoge temperaturen gewoon lekker helemaal in het water.

Onderweg ook nog de Samenkerk gezien bij ….....Stond in de reisbeschrijving netjes beschreven, maar het kerkje staat dus echt in the middle of nowhere, je zou er echt zo aan voorbij rijden! Maar goed, dat is dus het kerkje waar de Samen bij elkaar komen.

En dan de rotstekeningen, of meer carvings bij Alta.... Tja, wij werden er eerlijk gezegd wat lacherig van. Heel oneerbiedig natuurlijk, want ze zijn tussen de 2500 tot 6000 jaar oud. Maar ja, ergens lijken ze gewoon een beetje nep. Met de beschrijvingen erbij van : “Het zou dit of dat kunnen zijn”en bij een grasveldje: “Hier ziet U duidelijk in de verlaging van de grond dat het een prehistorische woning is geweest....” Hmmmm ehhhh, ja, heel duidelijk. De tekeningen zijn trouwens in de rotsen uitgehouwen, dus niet wat je bij rotstekeningen in grotten vaak ziet, met de kleurtjes. De mensen van deze tijd hebben ze een kleurtje gegeven zodat ze beter te zien zijn voor de toeristen. Overigens zijn deze rotscarvings pas in 1973 * ontdekt*, en in 1986 op de Unesco lijst van wereld erfgoed terecht gekomen. En wat de beschrijvingen betreft. Soms zag ik er heel andere dingen in dan er beschreven werd. Maar ja, da's interpretatie zullen we maar denken dan. Het was alles bij elkaar een super wandeling, want het was wel weer toppie gedaan, dat dan weer wel.

En na deze prehistirische trip zijn we maar boodschapjes gaan doen. Ons brood was op, en we hadden ook nog niets voor het avondeten. Heerlijke lapjes vlees gekocht, wat sla en wat aardappeltjes, en zo konden we voor ons nieuwe poppenhuisje een heerlijke maaltijd bereiden. En dit is echt een Noors poppenhuisje, met gras op het dak en al.

Echt weer mazzel natuurlijk, want het was werkelijk schitterend weer. Gelukkig maar, want dit huisje is echt nog kleiner dan in Skoganvarre, en binnen eten had best wel eens problematisch kunnen zijn. Nou het eten dan misschien niet, maar het klaar maken zeker wel! Maar dat was dus niet nodig, want het was schitterend weer. En zo zit je dan, zo'n 200 km van de Noordkaap vandaan, heerlijk om half zeven buiten te eten!
Toen we bijna klaar waren met eten schoof er een wolk voor de zon, en toen was het snel over met de pret. Want dan blijkt het echt maar 13 graden te zijn. Dus zitten we nu lekker binnen, en gaan we zo, als ik klaar ben met mijn verslag nog gezellig een filmpje kijken..............