donderdag 19 augustus 2010

Dag Twee

Göteborg- Sollerön (495 km----> incluus om ong 525 km)

Goed, nadat ik dit vanmorgen geschreven had ben ik dus een frisse neus gaan halen. Het waaide behoorlijk, en de wind gierde flink om alle hoeken. Er was inmiddels wel land te zien aan de stuurboord zijde, maar echt veel was er nog niet te zien. En helaas dus ook geen mooi zonnetje. Om zeven uur weer richting de hut gegaan, want zo laat ( vroeg!) stond de wekker. Allebei gedoucht en weer naar dek. Inmiddels was er genoeg te zien, want het laatste uurtje van de bootreis was aangebroken. En dat gaat tussen allerlei eilandjes door. Ook leuk om Göteborg binnen te varen, de boot past echt net onder de brug door. Helaas ging het zelfs nog wat regenen. Op zich niet zo erg, maar ja, gloednieuwe camera hè...

Het duurde even voor we de bot af waren, maar toen kon de reis dan eindelijk verder. Het zou een flinke reisdag worden, maar in het reisboekje stonden nog wat leuke bezienswaardigheden. We zijn Trollhättan ingereden. Daar is een hele grote waterkracht centrale (Olide waterkrachtcentrale), en een tamelijk bijzondere sluis. Helemaal met springstof uit de berg geblazen, om wel één hele keer gebruikt te zijn! Overigens zijn er nog wel sluizen die nog wel in gebruik zijn hoor!

Toen zijn we vervolgens nog bij het Häverud aquaduct gaan kijken. En daar sloeg het noodlot een beetje toe. Ik verstapte me heel lelijk, en stortte heel lomp ter aarde. Nou ja, asfalt. Met mijn gloednieuwe camera in mijn hand...Die ook met een misselijkmakende klap en glasgerinkel op de grond terecht kwam. Echt zorgen kon ik me er in de eerste instantie niet over maken, want ik was lelijk gevallen. Op mijn elleboog, die vervolgens in mijn ribben klapte. Gevolg, alle lucht uit mijn longen en er kwamen lelijke visioenen van verleden jaar boven toen de sterretjes voor mijn ogen een beetje begonnen te verdwijnen. T bleef maar vragen of het wel goed ging, terwijl ik dus naar adem zat te snakken. Maar goed, de adem kwam geleidelijk aan weer terug, en daarmee kwam de bezorgdheid voor de camera op de proppen... lens kapot natuurlijk, dacht ik gelijk. Nou zit, ehhh zat er een Uvfilter op mijn lens, en die was dus helemaal aan diggelen. De lens leek in de eerste instantie ook * krom* , maar na de zachte hand van T deed die het gelukkig weer, en op een paar kleine krasjes op de body na was er wonderbaarlijk HELEMAAL NIETS mis met mijn camera. Ongelofelijk, zo'n klap als zowel de camera als ik maakten. Zou dat wat te maken hebben met katten die van de dertiende naar beneden storten.....Het was toch echt niet de dertiende vandaag. Mijn behang was hier en daar wel een beetje beschadigd, maar mijn ribben leken ook verder in orde. Ik denk wel dat ik morgen hier en daar wat spierpijn zal hebben, maar ja, als dat het ergste is!

Boot die omhoog gesluisd wordt.

Maar goed, het Háverud Aquaduct. Daar wordt het Dalslandkanaal door een brede goot op pijlers over een stroomversnelling geleid. Boten worden daar zo'n 32 meter naar boven gesluisd. ( of naar beneden!)Een geweldig gezicht, er kwam toevallig net een boot aan, dus we konden het hele gebeuren zien, en gelukkig dus ook nog vastleggen.
Daarna hebben we onze reis weer vervolgd. In Sunne hebben we nog wat geld gepind en bij een Konditori een kop koffie en wat lekkers genomen. En daarna weer snel verder, want met al die stops schiet het anders ook niet erg op.
Vandaag trouwens een aardige * wilde* dag gehad. We hebben twee dassen gezien. Deze lagen helaas langs de kant van de weg, dat was minder. Verder twee reetjes ( wel springlevend) en zes kraanvogels. Het was maar goed dat ik die verleden jaar al gezien had, anders weet je echt niet wat je ziet. Van die grote grijze vogellijven... In één wei zat één stelletje, en op een andere plek zaten er zelfs wel vier bij elkaar. We zijn op enige afstand Kongsvinger gepasseerd, dus helaas, geen winkelende elanden gezien.

We kamen even half acht aan op de plaats van bestemming, na een paar interessante binnendoorweggetjes van Truus, en konden zo nog net een pizza scoren bij het restaurant wat om acht uur sloot!

Het was een welbestede dag, en ik zend nog een stevig dankgebed naar mijn beschermengel(en)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten