zaterdag 31 juli 2010

Japie

Vandaag was ik op bezoek bij een vriend die in het ziekenhuis ligt. Zonder verder in details te treden kan ik zeggen dat het een buikoperatie was. Het was hem toch wel flink tegen gevallen, maar ja wat wil je, door alle lagen heen (vel spieren en vliezen bedoel ik dan ) is het ondanks dat er dan in die buik niet direct iets levensgevaarlijks aan de hand is, voor het lijf toch best een ingrijpende operatie.Flinke snee in de buik, maar die zat netjes afgeplakt onder een grote pleister.De operatie was ook pas gisteren geweest, dus op zich logisch dat het allemaal nog niet  meeviel. Maar de operatie was voor zover hij het had gehoord geslaagd, dus dat is het belangrijkste.

Maar goed, waarom schrijf ik daarover in mijn blog? Omdat hij iets verschrikkelijk grappigs vertelde. Vanmorgen mocht hij al even rechtop zitten. Maar omdat het zo verschrikkelijk warm was in het ziekenhuis lag hij lekker au naturel onder het laken. En terwijl de zuster het laken terug sloeg zei ze: "Ow, je hebt een Japie"

Vriend wist even niet waar hij moest kijken en kreeg er een wat ongemakkelijk gevoel bij...."Wat bedoelt ze nou in vredesnaam "schoot er door hem heen. Ik denk dat alles zusters nu smakelijk beginnen te lachen, want wij weten allemaal dat een Japie een klein kussentje is, wat doorgaans aan alle patiënten die en buikoperatie hebben gehad wordt gegeven. Dat is om de buik/wond de eerste dagen na de operatie te ondersteunen, omdat de spieren die dus ook gesneden en gehecht zijn verschrikkelijk veel pijn doen, bij bewegen, lachen ed.Maar ja, ik kán me zo voorstellen dat je als man wel even moet slikken als dat de woorden zijn die een zuster zegt als ze het laken terugslaat! Gelukkig begreep de zuster dat ook en verontschuldigde ze zich voor haar ietwat aparte woordkeuze.

Tip van de dag : Vakjargon kan voor aparte situaties zorgen!

vrijdag 30 juli 2010

Leeg

Voelt mijn hoofd. Maar dan op een positieve manier Mijn beslissing om mijn naasten te vertellen hoe het er met me voorstaat was een goede. Ik heb er leuke en fijne reacties op gehad. Soms zelfs uit een hoek die ik niet verwachtte.En verder heb ik besloten, vooral omdat mijn vakantie er aan zit te komen, om toch maar (tijdelijk) aan die verrekte ( maar wel prima werkende) antidepressiva te gaan. En waar het bij een (klinische) depressie tot 6 weken kan duren eer je er wat van gaat merken, bij PMS werkt het vrijwel direct!

En inderdaad, ik ben nu 5 dagen aan het slikken, en mijn hoofd voelt al weer heerlijk leeg. Geen zware gedachten, geen gevoel dat de hele wereld en iedereen erin er op uit is om mij het leven zo zwaar mogelijk te maken

Ik kan ook moeiteloos weer de RET-regel toepassen ( oa geen conclusies trekken als iemand iets zegt, maar simpel vragen: "Wat bedoel je daar mee?" ) Het is zo jammer dat die rotpilletjes zo'n nare bijwerking hebben

En dan nog even update. Gisteren dus mezelf verschrikkelijk verwend.Een prachtige nieuwe camera. Omdat ik een gek mens ben en blijf is de blijdschap dubbel. Tis niet meer mijn oude vertrouwde camera...Het zal best wennen zijn. Wat ik overigens super vind is dat er twee tegoedbonnen voor workshops bij zitten. Een workshop voor digitale fotografie voor EOS 1000, 500D en 550D bij de Fotovakschool van een hele dag. En nog één van de Kamera Express, de geheimen van de digitale spiegelreflex. Uiteraard lukt dat niet meer voor de vakantie, maar na de vakantie ga ik me zo snel mogelijk inschrijven voor die van de fotovakschool. Dan ga ik eindelijk ook eens *echt* leren fotograferen.......

Maar voor nu mijn eerste foto met mijn nieuwe camera. En wie was er een beter onderwerp dan mijn vliegende kat.....


Tip van de dag: Er is altijd wel een oplossing.......

donderdag 29 juli 2010

Gek mens

Vandaag iets gedaan waar ik altijd zo'n hekel aan heb, iets wat ik altijd een beetje eng blijf vinden. Wat heb je dan voor spannends gedaan zou je vragen. Ik heb een telefoontje gepleegd.....Het is te gek voor woorden,maar ik vind het nog steeds eng om telefonisch informatie op te vragen. En dat terwijl het achteraf toch ALTIJD zo meevalt en je van informatie heel vrolijk kan worden.En dan kan ik de gedachte dat ik toch een gek mens ben nooit echt goed onderdrukken

Welke informatie ging het deze keer om? De vrijval van het spaarloon. Er wordt hier en daar al over gesproken, maar uit de in informatie op internet kon ik niet echt wijzer worden. Maar de bank waar mijn werkgever de spaarloonregeling heeft onder gebracht is niet erg scheutig met afschrijvingen ,dus die informatie blijft een beetje achter. Maar omdat ik besloten heb, dat áls het spaarloon idd vrij wordt gegeven, dat ik mezelf ga verwennen met een nieuwe camera, wilde ik toch echt van de hoed en de rand weten.

Dus toch die telefoon maar gepakt.... Kreeg een zeer vriendelijke meneer aan de telefoon, die me rustig even liet uithakkelen. Want ik begin al voorbaat met me te verontschuldigen dat ik waarschijnlijk informatie wil hebben die hij me toch niet kan geven. Slaat natuurlijk nergens op, maar ja, that's me.Bleek dus, dat die meneer me wel alle informatie kon geven, en al telefonerende weg kwamen er nog veel meer vragen boven, en ook die kon hij allemaal beantwoorden!

Ik had voor mezelf al een beetje een berekeningetje gemaakt hoeveel er dan nog vrij zou komen, en na dat samen nog een keertje te hebben bekeken, kwam hij zelfs op een nog wat hoger bedrag uit. Positief nieuws allemaal. Alleen komt dat geld natuurlijk pas in september vrij, en wil ik  uiteraard mijn camera vóór de vakantie kopen. Geen punt voor miss Potter, want ik heb nog geld over op mijn vrije rekening van de vorige vrijval!!! ( meer dan vier jaar geleden!)Komt gewoon omdat ik niet zo makkelijk aan dit geld kan komen,( lees: ik moet er een telefoontje voor plegen om het op mijn betaalrekening te krijgen) en daarom bewaar ik dit geld ook als een  havik, juist om die onvoorziene uitgaven die zich toch soms voordoen het hoofd te kunnen bieden. Heerlijk, zo'n achterdeurtje. Ik ga me aankleden en op naar de Kamera express

Tip van de dag: Geef de economie een kans, koop iets!!!( van je spaarloonregeling )

woensdag 28 juli 2010

Onthaasten

Van een lieve vriend van me kreeg ik de tip om wat meer te onthaasten....
 
Deze liep over mijn pad. Hij was te mooi om over het hoofd te zien. Lang leve telefoons waar je ook mee kunt fotograferen En daarna heb ik hem in de bosjes gedeponeerd, want niet iedereen heeft oog voor de rust van het leven....

Tip van de dag: Met een slakkegang kom je er ook.


De tovernaars leerling

Nog snel even een klein stukje. Morgen een drukke dag voor de boeg, en vanmorgen toen de wekker ging lag ik te dromen dat ik net lekker in slaap gevallen was... Niet echt tof wakker worden hoor,maar ik heb de dag weer overleefd Nee, nu doe ik deze dag te kort, want ondanks dat ik het gevoel had ieder moment kon omvallen van de slaap was het een prima dag. Alles bij elkaar lekker gewerkt en bovendien een goed gesprek met mijn leidinggevende gehad. Verder heerlijk gekookt ( was lang geleden dat ik weer eens *echt* had gekookt ) en vanavond naar de film. Door alle toestanden met Aranel bijna vergeten dat we kaartjes hadden gereserveerd voor de voorpremière van The Sorcerer's Apprentice.

 
Supergave film! Voor mij als drakenliefhebster sprong één scene er bovenuit. Die met de draak/drakenring! Zo één wil ik er oooooook !!! De rolbezetting was wat mij betrof ook top. Nicolas Cage vind ik sowieso een geweldige acteur, en Jay Baruchel vind ik echt een super leuk ventje. Ik weet niet of hij nog van zijn enigzins klunzige imago afkomt ( ook te zien in She's out of my league) maar dat hoop ik eigenlijk wel. Zeker geen standaard mooie Amerikaanse gladde jongen, maar juist een leuke knul. De film is erg leuk, mooie effecten en humor in de film. Absoluut een aanrader.

Ook met een grappige uitstap/verwijzing naar de *officiële* Sorcerer's Apprentice....


Tip van de dag: Let some magic into your life

dinsdag 27 juli 2010

Opgeknapt 2

Nee, niet weer over de kat. Alhoewel die weer goed vooruit gaat. Hij zit zelfs al weer zijn vaste brokjes te knabbelen, en toen ik vanmiddag na mijn werk even lekker op balkon ging zitten haalde hij het al weer in zijn gekke kop om niet alleen al weer op het balkon te komen, maar zelfs zijn kop door de spijl;en te steken. Onnodig om te melden dat ik hem gelijk het balkon afgescholden heb, en toen ik zelf van het balkon ging de deur stevig achter mij dicht getrokken heb. Twee keer is meer dan voldoende.

Maar goed, waar heb ik het dan over? De tuin van mijn paps is af !! Na mijn werk gelijk even langs gegaan om te kijken hoe het geworden was. Ongelofelijk, wat een grote tuin! Alleen het schurtje moest nog in elkaar gezet worden. De tuinaanlegmeneer had er wel één op de offerte gezet, maar dat *schuurtje* van 1,80 bij 1.00 meter moest bijna 1200 euries kosten. Ja echt!! Dus had ik op internet zitten neuzen, en van dezelfde afmetingen iets gevonden, geheel kunststof ( lees : onderhoudsvrij!) voor de luttele prijs van 385 euro.Dus die hadden we besteld.

na een telefoontje met zwager tot de conclusie gekomen dat vanavond de enige avond was dat we allebei konden..... Daar ging mijn luie film avondje.Eerlijk? Ik lag al in mijn bedje Op het ogenblik wil het gewoon echt niet met me, en kom ik vaak 's 's middags met enigzins koppijn thuis, en dan ga ik *even* liggen. En dan na het eten, als het even kan lekker lui tv kijken. Boehoe, K-Pax op tv, die wilde ik zoooo graag nog eens zien. Nou ja,het was net half acht geweest, snel naar pa, schuur in  half uurtje, dat lukt wel,kan nooit zo moeilijk zijn, zeker met z'n tweeën,  kan ik nog net de film zien.

Ok, dat half uurtje was natuurlijk ietsje te optimistisch. Zwager en ik zijn dik anderhalf uur bezig geweest. Allebei soms dankbaar dat de ander er was. Zwager was soms blij met ijn plaatjeskijk techniek,en ik hem zeer dankbaar voor zijn kracht!

Vaders had nog een stelling uit het oude schuurtje bewaard, die  kon mooi in de nieuwe, dat was makkelijk...
Toen ik van de week nog even bij hem was, en de stelling in de tuin zag staan had ik al gezegd dat die niet ging passen in de nieuwe schuur. "Jawel" zei hij, "dat hebben we toch gemeten" Ik heb maar even niks meer gezegd, en dacht"Dat zien we dan wel weer...."Zwager hield vol, toen we bezig waren met de schuur"Het past wel!" En eerlijk is vals, hij had gelijk, alleen dan wel op z'n kant.........

Maar goed, de tuin is erg opgeknapt. Paps erg trots op zijn nieuwe schuurtje. Stoelen moeten weer terug komen. En dan nog naar een tuincentrum voor een nieuwe tafel, een parasol en  voor een  beetje gezelligheid wat plantebakken met wat gezelligs erin, en dan is de tuin echt helemaal af!

Tip van de dag: Schuurtje van Keter, in anderhalf uur weet je beter



PS. Poes is tijdens het schrijven van dit stukje weer oud en vertrouwd op mijn schoot gekropen!!! Joepie, hij is echt weer helemaal beter.
PS 2 Dit was mijn 100ste bericht alhier!!!!

maandag 26 juli 2010

Opgeknapt

Onze hoogvlieger gaat langzaam maar zeker de betere kant op. Vannacht nog niet echt veel geslapen. Iedere keer toch weer even kijken hoe het ermee ging, en echt zelf eten en drinken had hij nog niet gedaan. Dus dochter is de hele dag nog met het krachtvoer en een spuitje aan de gang geweest. Vooral ook om er water in te krijgen, want dat is toch wel belangrijk.

Maar vanavond kwam de ommekeer. Dochter gaat op het huis van haar vader passen, en ik moet natuurlijk gewoon werken. Dus hadden we een constructie uitgedacht hoe we het best voor Aranel konden zorgen. Dochter gaat nl ook donderdag weg voor een lang weekendje Duitsland. Dus hadden we verzonnen: Aranel nu mee met dochter en dan zou ik hem woensdag weer ophalen.

Maar toen paps kwam om zijn dochter en entourage op te halen werd Aranel ineens alert. Die wilde niet zoner slag of stoot mee, dus voor zijn rust toch maar besloten hem hier te houden. Nog wel even bij de Avia een blikje whiskas gekocht. ( onze katten eten eigenlijk alleen maar brokjes, maar ja dat lukt nu even niet....) en ja hoor. Daar zat hij lekker zelf van te smikkelen, en daarna ging hij aan de scharrel.....Ja hoor, naar de bak.

Het komt wel weer goed met Aranel

Tip van de dag: Geen zorgen voor de dag van morgen ( vandaag heeft er van zichzelf genoeg )

zondag 25 juli 2010

Lichter

Zijn zowel mijn stemming als mijn portemonnee. Kat is onderzocht, en de dingen die ik vreesde zijn in iedergeval niet aan de orde. Niks mis met zijn longen of de verdere binnenkant.Volgens de dierenarts ademde hij wel wat moeizaam, maar niet zo erg dat hij een klaplong of scheurtje in het middenrif vermoedde.Hij vond het zelfs niet nodig om foto's te maken! Met een goede pijnstiller en wat krachtvoer zijn we weer huiswaarts gegaan. Het vermoeden van een kleine hersenschudding bestaat wel,maar eigenlijk twijfel ik daar een beetje aan. Een kat die 2x van de 13de naar beneden valt?!?!? Die kan toch helemaal geen hersens hebben!!!

Nee, alle gekheid op een stokje, kat is zo suffig, en is waarschijnlijk met zijn snuitje op de grond terecht gekomen ( dat is helemaal groen van het gras en flink beurs, al zitten al zijn tandjes nog waar ze horen) dat hij zeer waarschijnlijk idd wel een flinke hoofdpijn zal hebben.Vanaf nu moet hij langzaam maar zeker iedere dag weer een beetje beter en alerter gaan reageren. Als hij slechter gaat ademhalen, wat de arts niet verwacht, dan moeten we hem uiteraard nog een keer laten onderzoeken, maar laten we er van uitgaan dat dat niet het geval is en dat Aranel langzaam maar zeker weer op gaat knappen.

Dochter stelde wel voor zijn naam te veranderen in Lucifer....Een gevallen engel......

Tip van de dag: Als je een Aranel hebt houdt dan je ramen en deuren gesloten.....

Kwalitatief uitermate teleurstellend

Zo voelt mijn leven op het ogenblik.Zijn we gisteren zo'n heerlijk dagje weggeweest, in alle opzichten perfect.Om bij thuiskomst weer een knal te krijgen. Hoe hij het heeft gedaan heeft hij het gedaan, maar Aranel is wéér naar beneden gevallen.De katten hebben ter hoogte van de spijlen een gat in het net gekauwd, en hij heeft het voor elkaar.De *buurman* die altijd 's avonds nog een rondje om het flat maakt vond hem weer beneden.We waren (gelukkig) net thuis , want buurman wist wel op welke verdieping ik woonde, maar niet welk huis.Dus er brandde nog licht. En daar stond buurman, met een versufte Aranel in zijn armen. Zo op het eerste oog niks ernstigs. Geen bloed, geen gebroken pootjes, alleen , uiteraard, hele grote verschrikte ogen.

Ik nam Aranel over en zette hem neer en hij spurtte gelijk door naar zijn vaste slaapplekje in dochters slaapkamer. Nou ja, niet helemaal, ipv op bed ging hij eronder.Maar goed, hij liep nog..... Op bed een comfortabel plekje voor hem gecreëerd, door een dikke deken in afvalzakken te wikkelen, en daar een dikke handdoek op. En nu maar slapen....Hoe zullen we hem in de morgen aantreffen?!?!

Vanmorgen werd ik rond 6 uur wakker, en mijn eerste gedachte was natuurlijk : "Aranel" Hij lag niet meer op zijn plekje op bed. Dochter sliep nog, en die wilde ik niet wakker maken, dus heel zachtjes onder bed gekeken, nee, daar lag hij ook niet. Ik heb het tot 8 uur volgehouden, en toen moest en zou ik hem vinden. Helaas dan moet dochter maar wakker worden.Uiteindelijk hebben we hem onder mijn bed gevonden.Nog steeds zo suf als een konijn.... Weer op dochters bed geïnstalleerd, en nog maar even terug in bed. Acht uur zondags 's morgens is wel erg vroeg. Rond een uur of tien rekte meneer zich uit, ging zitten, en plaste waar hij zat. Pfff gelukkig dat doet hij nog. En gelukkig dat we een mooi plasbestendig plekje voor hem hadden gecreëerd!

Maar het gaat niet lekker met Aranel. Zijn pupillen blijven zo groot, ook als ik er met ene lichtje in schijn, hij ademt heel oppervlakkig, en heeft toch nog steeds zijn wegkruipneiging. ZO kwam hij op een gegeven moment mijn computerkamer binnen en wilde weer onder het bed alhier wegkruipen. Op bed gelegd uiteraard, maar hij blijft liggen zoals je hem neerlegt. Dus ik heb de hulptroepen al gebeld, we gaan zo met hem naar de dierenarts.

Wat kan een uur dan trouwens lang duren. Ik had rond 11 uur de dierenarts gebeld, en dan krijg je het nummer van de dienstdoende dierenarts. Die gebeld. Die had pas vanaf 12 uur dienst, dus weer ander nummer. "Ja, wij hebben wel dienst, maar niet met dit telefoonnummer, als het hele hele erge spoed is kunt U 06...... bellen" Toen heb ik maar besloten dat we al een hele nacht met Aranel hebben gezeten, dat dat ene uurtje er dan ook nog wel bij kan.

Inmiddels is hij al weer ene keertje opgestaan. Hij had dorst, en liep naar zijn vaste drinkplek, onze vijver. Daaruit drinken lukte helaas niet, maar ik vind het een goed teken dat hij A wil drinken, en B naar zijn vaste stekkie daarvoor gaat. Dus ik heb voorzichtig hoop dat alles toch nog eens op zijn pootjes terecht komt....

Wordt vervolgd......

Wild Wonders of Europe


Komt dat zien, komt dat zien!!
  Wild Wonders of Europe foto tentoonstelling. 

Samen met dochter een dagje Den Haag gedaan. Het was natuurlijk zalig weer om zoiets te doen.Ik had een artikel over deze tentoonstelling gelezen, en aangezien ik zelf ook zo graag fotografeer, en vooral natuur, leek dit me erg leuk. Ik dacht eigenlijk dat de foto's nog groter waren, maar ondanks dus enigzins tegenvallend formaat was het toch grandioos om te zien. Bijna hadden we de tentoonstelling nog misgelopen, omdat ik het artikel een beetje kwijt was, en ik niet precies wist waar het was. Het enige dat ik wist dat het in een park vlak bij de binnenhof/vijver moest zijn. Dat is dan dus ook gelijk de reden dat we het niet zo heel erg goed konden vinden, want het is ook niet echt een park. De tentoonstelling is nog tot 30 augustus te bewonderen aan de Lange Vijverberg in Den Haag dus.

 Tip van de dag: Op naar Den Haag dus!

zaterdag 24 juli 2010

De Voorlezer

Al weer bijna een maand geleden ( wat gaat die tijd toch snel!!) schreef ik over The Reader, een DVD die ik gezien had. Een film waar je vooral veel vragen aan overhoudt, en ik besloot dat blog met dat ik het boek zou gaan kopen, om te zien of ik daar nog wat extra uit kon halen. Dat boek heb ik inmiddels al weer een poosje uit, alleen nog geen gelegenheid gehad ome r over te schrijven Beetje vroeg in mijn blog misschien, maar hier eerst de...

Tip van de dag: Eerst de film zien en dan het boek lezen.

Als je het andersom doet zou de film misschien een beetje kunnen teleurstellen. Daarentegen vond ik het verhaal in het  boek een stuk stugger dan de film. Gek genoeg kwamen er voor mij door de film meer emoties los dan door het boek . In de film kon ik me veel meer inleven in de personages. Op één punt verschilt de film flink van het boek. In de film gaat de hoofdpersoon het gesprek met zijn dochter aan , waar hij dat in het boek met zijn vader doet. Beide zijn op hun manier echter ok. Maar omdat hij in het boek het gesprek met zijn vader aan gaat wordt er inderdaad wel ietsje meer duidelijk van het waarom.Vader was nl een filosofiedocent, dus dat geeft in het boek een enorme vrijheid om over gevoelens en beweegredenen te schrijven.

Kortom, ik ben van het boek inderdaad wat wijzer geworden. Samen geven film en boek goed beeld van de complixiteit van het leven.
 

vrijdag 23 juli 2010

Feit=waarheid?

The whole truth and noting but the truth. Vandaag weer eens naar Dr Phil zitten kijken.Ik blijf het een interessant programma vinden. De onderwerpen die hij behandeld zijn soms zo eye-opening. Misschien op een andere manier dan hij bedoelt, maar mijn brein mag zich graag bezig houden met wat ik daar zie en hoor.

Deze keer ging het over opvoeden en hoe te disciplinering. Wat kan, wat is op het randje en wat kan dus juist niet.Mijn openbaring had echter weer niet helemaal met het onderwerp te maken. Maar meer met het feit dat als je maar een klein stukje van het verhaal (of de waarheid) hoort dat dat juist heel vertekenend kan zijn.Zo kwam hij op het einde met een paar voorbeelden, met de vraag: Vindt U dit een juiste vorm van disciplinering?

Vraag: Een kind een week 12 km heen en 12 km terug naar en van school laten lopen omdat hij de buschauffeur geschoffeerd? Tja, het lijkt wel erg streng, maar datzelfde kind is dus een week geschorst omdat hij niet maar 1x grof geweest is, en verder is moeders wel achter het kind aangereden ( op flinke afstand) om te zorgen dat het ook allemaal wel goed ging. De hele week! Dat verandert het plaatje aanzienlijk, toch?!?!?

Vraag: Kind van 14 met een groot billboard op een kruising zetten, waarop staat dat zij met de pet naar haar huiswerk gooit. te lui is om te leren en liever tv kijkt dan met har school bezig is. Deze ging mij eerlijk gezegd te ver, en ik kon me in de eerste instantie niet voorstellen dat een kind gebaat zou zijn bij een dermate vernedering. Maar de rest van het verhaal, overigens door dochter zelf verteld is dat moeders het van te voren gezegd had: "Als jij....dan..."waarop dochter reageerde met "Ik dacht dat ze dat toch niet zou doen!!!"En toen kwam de disciplinering me al een stuk redelijker over. Verder is datzelfde kind dus wel met bijna straight A's geslaagd en Valet Dictorian van haar jaar geworden. Dus in dit geval was het zelfs een goede disciplinering.

Maar goed. Dit hele programma bracht bij mij de gedachte boven dat een feit kan wel een feit zijn, maar dat verteld eigenlijk maar heel weinig over wat er zich nu werkelijk heeft afgespeeld.Veel oordelen worden over een enkel feit geveld, zonder het verhaal, oftewel de waarheid achter het hele verhaal te weten.Oordelen lijkt soms zo makkelijk, maar kan veel uit zijn verband rukken. Ik noem het zelf altijd- om een hoekje denken- Oftewel, niet alleen maar kijken naar wat je ziet, maar probeer ook eens om dat hoekje te gluren, dan zie je echt meer dan alleen dat ene droge feit. Kan een hoop narigheid besparen...

Tip van de dag: Denk eens om een hoekje

donderdag 22 juli 2010

Werken

Eindelijk is het zover. De tuin van mijn vader wordt opgeknapt. Weg met dat gras, weg met die verdorde coniferenhaag , afgelopen met tuinwerkzaamheden!!!!
 
Tip van de dag: Stel nooit uit tot morgen als je het vandaag door een ander kunt laten doen

Unthinkable

Dochter en ik zijn deze week weer flink onze Pathépas aan het gebruiken. Ik schrijf niet eens meer over elke film die we zien, dat zou bijna niet bij te houden zijn, maar ik doe mijn best. En zo af en toe zien we een film, daar moet ik gewoon wat over schrijven. We zijn heel luchtig begonnen met Leap year.
 
Een film die ik erg graag wilde zien. Ik vind Amy Adams een ontzettend leuke actrice. In Enchanted ( deels teken, deels echte film) was ze een schattige sprookjes prinses, terwijl ze in Doubt een tamelijk kleurloze non speelt. Kan het niet echt goed verklaren, maar voor mij heeft ze als actrice absoluut *het*. Leap Year was inderdaad de leuke film die ik verwacht had.

Daarna zijn we dus nog naar Unthinkable geweest....

Wat een film.Ik kan er nog steeds niet goed over uit. Wat een afschuwelijke film...Maar niet in de zin dat hij slecht is gemaakt, maar het onderwerp is dermate schokkend, en zoals ik het ervaren heb schokkend verfilmd, dat ik niet goed weet wat ik er precies over moet schrijven. Ik weet dat er mensen zijn, die als ze nerveus worden, gaan lachen. Ik denk dat er een aardig aantal van dat soort mensen in de zaal zat. Dat hoop ik tenminste, dat moet gewoon, want deze film is echt schokkend. Hoe ver zijn we als *mensen* gekomen, dat dit kan. En dan bedoel ik niet het maken van dit soort film, maar het onderwerp waar de film over handelt.Hoe ver mag je gaan om terroristen te verhoren? Wat rechtvaardigt dit soort handelen? Dit is het soort film, waar je eigenlijk niet naar kunt kijken, maar je kunt ook niet wegkijken.Ik denk dat deze film ook gemaakt is om ene discussie op gang te brengen, maar eerlijk gezegd zou ik geen zinnig argument kunnen verzinnen om aan zo'n discussie deel te nemen. Ik geloof dat ik mijn gevoelens het best vertolk als ik schrijf dat deze film aantoont hoe ziek deze maatschappij is........En juist omdat we omdat wij deel uitmaken van deze maatschappij kun je deze film noch aanzien, noch wegkijken......
Tip van de dag: Soms heb je geen antwoorden......

Bekentenis

Dit wordt geen vrolijk verhaal, maar een klein stukje over mijzelf wat ik toch kwijt wil.Het wordt een vrij persoonlijk verhaal, dus als je daar niet op zit te wachten, kun je het NU nog wegklikken.

Het valt niet mee om het leven als leuk te blijven bezien als je hormonen de boel op een verschrikkelijke manier overnemen. Ik heb het gevoel dat ik weer terug bij af ben. Ik ben dit blog ooit begonnen om mezelf te ondersteunen bij het afbouwen van antidepressiva die ik bijna anderhalf jaar geslikt had vanwege verregaande PMS klachten. Toen ontstaan door foutje van de gynaecoloog ( hormoonspiraaltje geplaatst terwijl ik dus helemaal niet tegen hormonen kan), nu door inmiddels toch wel op gang komende overgang.

Het slikken van de antidepressiva heeft toen super geholpen, maar helaas heeft die een ontzettend vervelende bijwerking, en wel dat je er flink van aankomt. In die anderhalf jaar dat ik ze geslikt heb 12 kilo! En die krijg ik er met geen mogelijkheid meer af. Ik heb met de mate waarin in nu de klachten ervaar wel overwogen het weer te gaan gebruiken, want dit is geen leven, maar nog eens 12 kilo.... Nee, dat zie ik echt niet zitten.

Met zo'n zwart/witte PMSbril op is het echt super moeilijk om het leuke van het leven te blijven zien. Het ergste vind ik geloof ik nog wel dat alle dingen waar ik normaal gesproken zo'n plezier in heb/aan beleef, dat zelfs die me nauwelijks meer aan het glimlachen kunnen brengen. Heel af en toe heb ik nog wel mijn oplevingen ( voornamelijk als ik ongesteld ben, en dus wel weer loop te krampen van de buikpijn) maar de allesoverweldigende vermoeidheid maakt het er ook weer niet makkelijker op.

Bovendien ben ik zo af en toe een verschikking voor mijn omgeving. Ik doe echt mijn best maar Dr Jekyll en Mr Hyde zijn er soms niets bij. Het is net als bij de Hulk. De allesoverweldigende boosheid neemt het soms echt zomaar over. Ik wil het wel inhouden, maar het lukt gewoon echt niet. Iedereen kent dat gevoel wel dat de hele wereld tegen je is. Vermenigvuldig dat met 10 en dan heb je hetw el zo'n beetje. Mijn verstand weet dat het mijn hormonen zijn, maar ja, dan is de Hulk al los zeg maar. Het enige wat helpt is mezelf dan maar afzonderen, maar ja, daar word je natuurlijk ook niet vrolijker van!

Misschien klinkt dit allemaal vreemd, want ik blog toch nog zoveel leuke dingen zul je denken. Dat is mijn manier om me staande te houden, en het helpt ook echt wel. Maar ik besef absoluut dat ik op een punt gekomen ben dat ik wat moet gaan doen. Na de vakantie ga ik weer naar de dokter. Ja, weer, want de eerste stap had ik al gezet. De lichamelijke klachten kunnen we al afstrepen, mijn bloed is prima in orde, geen bloedarmoede, hypothyroïdie (te traag werkende schildklier)of suikerziekte ( of leverafwijkingen, te hoge bezinking, en en en----> na ugh buisjes bloed kunnen we dat allemaal afstrepen)

Maar goed, ik moest het gewoon allemaal even kwijt. Als mijn blogs weer eens even uitblijven, dan weet je waarom. Ik ben dan gewoon te moe, of mijn visie is simpelweg te zwart/wit om überhaupt iets leuks te zien.Maar ik blijf bloggen, want ondanks (dit) alles is het leven Leuk!


Tip van de dag: Wees lief voor elkaar, dat kunnen we allemaal gebruiken.

woensdag 21 juli 2010

And the story continues.....

Van mijn oplettende correspondent Jonas.....

Deze keer is het een walvis. Niet ontsnapt, maar laat duidelijk niet met zich sollen

Walvis bespringt jacht na belediging

Een veertig ton wegende walvis heeft in de zee nabij Kaapstad een jacht aangevallen. De kustwacht van Zuid-Afrika meldt echter dat de opvarenden van het bootje het dier aan het uitdagen waren en onderzoekt de zaak.
De walvis sprong uit de zee en landde op de boot van Ralph Mothes en Paloma Werner. Een enorme ravage was het resultaat; vooral de mast moest het ontgelden voordat het dier het water weer ingleed.
De twee opvarenden raakten niet gewond, maar schrokken wel van de aanval. "De walvis was ongeveer even groot als de boot", zegt een van hen. De kustwacht claimt echter dat het stel het dier zou hebben uitgedaagd, door er meerdere malen met hoge snelheid op af te varen. Het is in Zuid-Afrika bij wet verboden te dicht in de buurt van een walvis te komen.( originele artikel hier te vinden)

Tip van de dag: You'd better not mess with Willy


dinsdag 20 juli 2010

Lekker met water kledderen?!?!?

Op een hete dag als deze moet dat geen straf zijn, lekker met water kledderen. Behalve dan....

Behalve dan luidt zeldzaam iets goed is, en ook nu was dat zo. Ik had een megaverstopping in mijn wasbak in de keuken. Kwestie van eigen schuld dikke bult hoor. Ik kwam moe thuis van mijn werk. Geen dochter aanwezig, maar wel een flinke honger, dus gelijk gaan koken. Niks mis mee tot zover. Maar nu komt het. Ik heb een zalig soepje voor mezelf gebrouwen, waar ik wat rul gebakken gehakt is wilde. Wel het gehakt, niet al het vet, dus vergiet in de wasbak en gehakt daar in afgegoten. Gehakt door de soep en smullen maar.

Heerlijk was de soep, maar al het zo warm is, en je eet soep word je nog warmer, dus na het eten even uitbuiken op bed. Nog niets verkeerd gedaan zou je zo denken.... Guess again. Het vet wat van de gehakt af gekomen was heeft zich, net als ik, lekker gesetteld, maar dan in de afvoer van mijn wasbak... En daar kwam ik uiteraard pas achter toen hij al een flink eind vol stond. Nou ja, pannetje, emmer erbij, ff lekker leeg scheppen,laatste beetje met een spons opzuigen uitknijpen, opzuigen uitknijpen.... Dan maar even proberen met gekookt water, misschien smelt het vet dan wel. Jammerrrrr, niet dus. Nog een keer ff lekker leeg scheppen,laatste beetje met een spons opzuigen uitknijpen, opzuigen uitknijpen....En inmiddels al bijna tweede emmer water in ( lees: half naast) de toilet gegooid.

En dan het leukste deel van het karwei. En besef goed mensen, ik ben een verwende vrouw, mijn ex deed dit soort klusjes altijd, en dat vond ik maar wat fijn. Ik weet nog net van het bestaan van een zwanenhals af, en dat dat ook nog wat anders kan zijn dan de nek van zo'n prachtige witte vogel, maar echt veel verder gaat het ook niet, en dat wilde ik eigenlijk ook zo houden. Maar ja.... Voor ieder wissewasje je ex bellen, nee zo´n type ben ik niet. En dochter die een stuk handiger is dan haar moeder was helaas ook niet thuis, dus ik moest er echt zelf aan geloven

Dus met de moed der wanhoop maar onder de gootsteen gedoken. Ah, hmmm. zo ziet dat er hier dus uit. Eerst maar eens die plank leegruimen. Pannetje erbij ( er zal vast ergens nog wel wat restwater zitten....) en sjorren maar. En daar kwam de eerste golf. Net ff naast het pannetje natuurlijk,maar het bleef binnen de perken." Wat zit dat allemaal scheef daaronder, " dacht ik nog verwonderd. Dus plankje er maar uit gefrunnikt, en de andere plank, just in case, toch ook maar leeggeruimd. En toen zag ik , dat door al het gerommel daaronder de hele buis uit het uiteindelijke afvoergat geschoten was. Erger voorkomen dus gelukkig

Maar goed, met het er weer in zetten hield ik de hele boel zo scheef , dat er nog een veel grotere golf kwam. Och, tis zomer, tis warm, beetje met water kledderen kan geen kwaad, dacht ik nog toen die half over mijn broek ging. Maar het viel alles bij elkaar toch reuze mee en het karweitje was al geklaard  en ik prees mezelf in gedachten. Boel weer in elkaar gefrummeld, en voorzichtig water laten lopen. Shoot, het enige water wat wegliep was net onder de gootsteen uit het afvoerputje, maar niet in de daarvoor bestemde buis dus.

Dus nog maar een keer aan de boel gewrikt en gesjord, en ja hoor, daar kwamen zelfs twee grote vetproppen met het laatste beetje water het pannetje in. Op hoop van zegen de boel weer in elkaar gezet ( hoop van zegen dat ik niet zo hard aan de boel getrokken had dat ik het kapot had gemaakt  ) En ja hoor, opgelucht zag ik het water weer netjes door het putje zo de pijp in verdwijnen. Nergens meer lekjes, en het water bleef ook niet meer staan, geen vertraging bij het weglopen, allemaal zo als het hoorde


En zoals Cruijff altijd zegt....Ieder nadeel hep se voordeel. Ik heb weer een schoon en opgeruimd gootsteenkastje, en niet alleen dat, ik had toch nog een pak afwasmachine zout staan ( nu twee dus, want zaterdag nog één gehaald met boodschappen doen omdat het echt op was!!!)Bovendien zijn midden in de week zomaar mijn keukenvloertje én de toiletvloer gedweild. Wie maakt me wat. En bovendien heb ik heerlijk (?!?!?!) met water gekledderd op deze hete dag.......

Tip van de dag: Je kunt meer dan je denkt  


maandag 19 juli 2010

They did it again...

Ik zou U op de hoogte houden, en belofte maakt schuld, dus bij deze.
 Eén van de pelikanen is al weer terug. Roderick...... Tja, als pelikaan kom je daar volgens mij ook niet echt mee weg, zelfs niet in Den Haag. Misschien toen het nog 's Gravenhage was.......Dan deed Nigel het een stuk beter.Maar dat was dan wel weer een bruine pelikaan.

Maar goed, als U iets wits met een spanwijdte van 2 á 3 meter ziet vliegen.....het is geen vliegtuig, maar één van de vriendjes van Roderick

Tip van de dag: Pas op voor overvliegend wild!