We are trying to understand.......

Zo heel af en toe zie ik een film, die me raakt tot in het bot.En The Reader is zo'n film.Halverwege de film ben ik gaan huilen en kon er niet meer mee ophouden. En dat komt denk ik niet alleen door het onderwerp van de film. Er blijft zo verschrikkelijk veel onverteld. Hoe langer de film wordt, hoe minder je ervan gaat begrijpen. Niet omdat de film vaag is, maar naar mijn gevoel omdat het een *echte* levensfilm is. Ikzelf ervaar het leven eigenlijk hetzelfde. Hoe ouder ik word hoe minder ik ervan ga begrijpen.

We kijken graag films met een duidelijk verloop, begin- het verhaal wordt opgebouwd, midden- de climax van het drama/romance/moord ( of wat voor verhaallijn dan ook) en eind- de verklaring voor het geheel. Waarom de mensen deden wat ze deden, de reden voor alles. Alles is te vergeven, als we maar kunnen begrijpen waarom. Maar ja, zo clear-cut is het leven nou eenmaal niet. mensen doen soms dingen die niet te verklaren vallen. Of willen niet verklaren waarom ze dingen deden zoals ze dat deden. Door schaamte, schuldgevoel, noem alle redenen maar op.En toch willen we dat graag, begrijpen.....

En daarom ga ik het boek kopen. Misschien staat daar nog iets in wat het allemaal toch iets begrijpelijker maakt........

Tip van de dag: ( vandaag alleen voor de dames) Kijk deze film niet als je net ongesteld bent ;-)