Tja

Niet iedere dag kan groots en meeslepend zijn. Er zijn meer gewone, doorsnee dagen dan bijzondere. natuurlijk is iedere dag bijzonder, want als je erover kan vertellen betekend het sowieso dat je hem weer overleefd hebt. En dat is al heel bijzonder op zich.

Maar ja, de vakanties zijn weer voorbij, de grote spaarpotten leeg,wachtend om opnieuw gevuld te worden om nieuwe (reis?)wensen te vervullen. Dus de kleine pleziertjes van alledag hou ik vooral het liefst zo goedkoop mogelijk. Heb ik overigens ook niet over te klagen hoor. Met mijn filmpassie en Pathépas kom ik dan al een heel eind. Vandaag weer *laatste-kans* film gezien. Deze week waarschijnlijk voor het laatst, of heeeeel misschien nog één weekje in de bios.

En dat was ook een geval van -Tja-. Ik weet niet goed wat ik ervan maken moet, het was wat mij betreft een wat vage film. Misschien was ik ook niet geheel inde juiste stemming voor deze film. Ben op het ogenblik geloof ik meer in the mood voor lekker platte humor, mooie beelden, en bovenal, een beetje duidelijkheid. En dat was After Life alles behalve.



Eigenlijk tot op het allerlaatste moment wordt niet echt duidelijk of we nu te maken hebben met een psychopathische moordenaar die begrafenisondernemer geworden is, of een begrafenisondernemer met uitzonderlijke gaven ( met de doden kunnen spreken) die daardoor toch ietwat *gek* geworden is. Vaag, vaag, vaag, maar zoals ik al zei, kan ook aan mijn bui gelegen hebben.

Maar aangezien ik die bui nu eenmaal heb, ga ik lekker nog even *dom* genieten van serie één van de Desperate Housewifes. Ben al bij aflevering 6 ofzo, kan ik lekker bij in  slaap vallen 

Tip van de dag: Ehhhh, tja........