Dag Negentien

Frederikshavn- thuis ( 988 km)

Het buffet was geweldig. Het beste wat ik tot nu toe heb gehad op alle boten. Heel erg rustig, waarschijnlijk mede vanwege het tijdstip, maar het eten was echt grandioos! Na het eten was ik wel versleten, een aangezien we weer om half zeven op moesten ben ik maar gelijk in bed gedoken. Helaas geen mooie aankomst foto’s, want het schip legt al om kwart voor acht aan, en dan word je al geacht in je auto te zitten. En dat was dan het laatste Scandinavische land wat we aandeden. In vogelvlucht deze keer, want het was de thuisreis. Toch bijna 1000 km te gaan, dus een beetje de sokken erin deze keer. Overigens weten de Denen daar alles van, ergens de sokken inzetten. Pfffff wat rijden die gasten hard zeg! Zonder verder eigenlijk agressie op te merken wordt er flink geracet. Als ze aan het inhalen zijn, en er komt er één die nog harder gaat, schuift de inhaler simpel * even* opzij. Dattie dat bijna in jouw bumper doet vinden ze daar schijnbaar heel normaal. Was wel ff wennen, zo na Noorwegen moet ik zeggen. Dat dat overigens niet altijd goed gaat werd ook al snel duidelijk, toen we bij Alborg al bij de eerste file konden aansluiten. Daar zaten vier auto’s op elkaar……

Verder zijn we Denemarken zonder kleerscheuren en tanken uitgekomen. Dát hebben we in Duitsland, met 787,6 km op de teller weer gedaan. Het mag dan een flinke wagen zijn ( Volvo S 40) maar hij heeft de vakantie toch zo ongeveer 1:15,3 gemiddeld gelopen. Wat dus betekend dat we zelfs een keer de 1: 15,7 hebben gehaald! Deze keer niet hoor, maar ja, we hebben op de snelweg dan ook wel een beetje doorgereden!Bij dat tankstation hebben we overigens onszelf ook een beetje bijgetankt. Zonder ontbijt weggereden, het was wel tijd om een hapje te eten!

En dan Duitsland….. Nou ben ik van de andere Noorwegen reizen inmiddels wel gewend dat er op dat stuk altijd vreemde verkeersinfo is. Er zijn altijd wel ergens voetgangers op de snelweg een ommetje aan het maken, en anders is het wel een paard, of zoals deze keer een hond. Maar het mooiste kregen we deze keer nog…. Een tankwagen omgekiept, er liep zuur op de weg, en iedereen die de ongevalplek al gepasseerd waren werden ten spoedigste verzocht te stoppen en hun banden te controleren, want het zuur wat eruit was gelopen tastte kunststof en *gummi* aan. En verder moest iedereen die nog langs en in de buurt van het ongeluk was deuren en ramen en luchtinlaat sluiten, want er kwam ook een gas vrij. En verder werd je verzocht de ongevalsplek ( uiteraard te mijden), maar via welke uitrit werd ons net na het passeren ervan duidelijk, toen we aan moesten sluiten bij de rest die het niet gehoord en/of begrepen hadden :-S En daar hebben we dus *gezellig* tweeëneenhalf uur gestaan. Toen via een afrit naar een gehucht alsnog voor de plek van het ongeval de weg afgeleid. En toen moesten we onderdehand ook wel weer eens plassen, en hadden we ook wel weer wat trek gekregen.

Niet zo heel erg gek als je weet dat het inmiddels kwart voor acht was…. En de snackbar die we tegen kwamen was tot acht uur open…. Gelukkig vond de vrouw het gene probleem, en hebben we daar wat gegeten. Toen nog via de binnenlanden van Duitsland naar de grens zien te komen, en eenmaal in Nederland aangekomen verliep de reis gelukkig heel gladjes. Alles bij elkaar toch zo’n 16 uur over gedaan!

Dochter was nog wel wakker, en saampjes hebben we mijn hele boeltje naar boven gesjouwd. Ging net, met alles tassen, tasjes,koelbox en aanverwante artikelen. Nog een poosje bijgekletst uiteraard,en toen moest ik me bij mijn nog enthousiast doorkletsende dochter verontschuldigen. Mijn kaarsje was nl echt aan het uitgaan. Onnodig te melden dat ik zalig heb geslapen in mijn eigen bedje. Al werd ik rond een uur of zeven toch even wakker. Macht der gewoonte, en uiteraard om te plassen. Heb me daarna nog heerlijk een keertje omgedraaid hoor ;-)