Vandaag struikelde ik er bijna letterlijk over. Bij het stoplicht zag ik dit schattige popje liggen
En mijn eerste gedachte was: "Achossie, ergens is straks een kind verschrikkelijk verdrietig" Zo'n afgesabbeld schattig knuffeltje, daar werd van gehouden, dat zag ik gelijk. Ik wilde het op de paal voor het drukknopje van het stoplicht leggen, maar helaas waaide dat er gelijk weer vanaf. "Dan maar veilig, goed in zicht op de stoep", dacht ik, en met dat ik me bukte om een goed plekje te bereiken hoorde ik aan de overkant een fietsbel dringend bellen. Ik keek op, en ja hoor, moeder met klein kind op de fiets al gebarend, "Die is van onssssss!!!!" Nog even gewacht op groen uiteraard en een klein meisje helemaal blij gemaakt met haar favoriete knuffel. De glimlach die ik door een paar betraande oogjes kreeg waren genoeg om mijn dag goed te maken!
Vind me hier
9 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten