donderdag 15 september 2011

Verwennen

Gisteren op mijn onverwachte vrije dagje een verwendagje voor mezelf ingesteld. Eerst naar de kapper, waar ik verwen spulletjes voor mijn haar gekocht heb.Het heeft geloof ik meer te lijden van mijn frequentere scootergebruik dan ik ooit gedacht had. Maskertje, olietje om de krullen lekker te laten glanzen en verzorgen, gelijk maar nieuwe crèmespoeling.

Daarna door naar de stad. Langs de platenbieb, cd scoren van Caro Emerald.



Wat een zalige muziek zeg, word je helemaal vrolijk van

En omdat ik toch in de buurt was eindelijk maar weer eens Easy een heerlijke wok maaltijd gescoord. Hmmmm, was echt al weer te lang geleden, maar ja, zo vaak kom ik ook niet in de stad.

De volgende stop valt niet echt onder verwennen, ik moest een prik gaan halen. Voor het werk worden we ingeënt voor Hepatitis B. Maar de zus kon goed prikken, dus nauwelijks last van. En vlak bij mijn werk zit weer zo'n verleiding. Neee, geen pepernoten deze keer Maar vlak bij mijn werk zit de Slegte. Daar kan ik dus echt niet voorbij lopen. Deze keer maar cadeautje voor vriend gekocht. Ik weet niet wat het is, maar A: ik kan die winkel echt niet voorbij lopen, en B : Ik MOET er IETS kopen. Maakt niet uit wat.

Dochter en ik hadden trouwens ook afgesproken eindelijk weer eens naar de film te gaan. Door alle drukte is de Pathépas een beeetje in de verdrukking gekomen, so, no time like the present. Moest echter eerst haar kaart nog even ophalen bij haar stage. Daar nog een poosje gezellig met vriend op msn zitten babbelen, en toen ben ik naar mijn eerste film gegaan. Harry Potter.



Ondanks dat ik eigenlijk een beetje Harry Potter moe ben, en zoiets had : "Voor mij hoeft het niet meer" heb ik erg genoten van de film. Mooi gefilmd, zonder meer, en eerlijk gezegd is het boek ver genoeg weggezakt, om lekker zomaar van de film te genieten. Mooi!

( alleen jammer dat ik daar dus mijn tasje met haarverwenspulletjes heb laten liggen.... )

Na Potter kwam dochter ook richting de bios, en zijn we naar Devils Double geweest.



Ik weet niet zo goed wat ik over deze film moet zeggen. Moeilijke film, tenminste het verhaal is moeilijk. Af en toe met afgrijzen zitten kijken. Het verhaal verteld over Latif, die de dubbelganger Saddam Hoesseins zoon moest zijn. Heb er volgens mij maar één woord voor: Heftig. Kan niet eens zeggen of ik hem al dan niet zou aanraden.

Toen ik thuis kwam vond ik de absolute kers op een dagje zoals deze. De cd van Kayak lag in de bus!!!Mooier kan een dag als deze toch niet eindigen

Tip van de dag: Een onverwacht dagje vrij geeft leuke kansen
:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten