Te pas en te onpas

Of, to pas or not to pas

Tegenwoordig heb je overal een pas voor nodig. Niet zozeer omdat je er anders niet binnen komt. En gelukkig heb ik er ook geen proeve van bekwaamheid voor hoeven af te leggen. Dat had ik nog niet gered nl. Was vroeger de vraag: "Hebbie daar een bon voor?", vandaag de dag is dat: "Hebbie daar een pas voor?"

Of beide natuurlijk.

Waar ik het in vredesnaam over heb??? Nou, mijn grootse dealer op het ogenblik, een kluswinkel, die ik verder niet bij naam noem, omdattie met een G begint en op mamma rijmt.

Het is daar zo leuk winkelen.

Zoals ik al vertelde, om te beginnen heb ik een kluspas. Wat houdt dat precies in. Niet dát ik mag klussen ( dat schijnt ondanks twee linker handen altijd te mogen), maar dat ik bij iedere aankoop die ik doe bergen bonnetjes krijg. De ene voor algemene korting (omdat je die kluspas überhaupt hebt,  in te wisselen tot...), de andere voor bepaalde spulletjes ( elektriciteitzooi ) en de volgende alleen te besteden op zondag die en die, bij minimale besteding dan van tenminste 25 euries. Van het laatste soort uiteraard maar één bonnetje  per transactie.

En zo stond ik dus afgelopen zondag bij mijn dealer, met een prachtig boodschappenlijstje, in beheer van mijn klusteam ( waarvan mijn huismeester zich overigens afvroeg of ik niet beter knappere kerels in dienst had kunnen nemen, maar dat was zijn mening, ik ben meer dan content met mijn team ), een dikke portemonnee, én een handvol bonnetjes. Ik had dus wel drie van het laatste soort. En dat waren tevens de kostbaarste. Dus daar wilde ik optimaal gebruik van maken. Eerst nog  even voor de zekerheid vragen of ik als ik over de 75 euro zat ze niet gewoon alle drie tegelijk kon inleveren, maar helaas, nee, zó werkt dat niet.

Met enig Ed en Willem Bever-gehalte werd mijn buit bij elkaar gezocht. Uiteraard, want klussen kost nu eenmaal geld, ruim over de 75 euro heen. Op naar de kassa. Buit over drie porties verdeeld, die maximale korting te weeg zouden brengen. Hier en daar tevens nog wat kranteartikel korting, en de bonnen van de eerste soort kon je wel tegelijk met die van de laatste soort gebruiken.

De kassameneer vroeg zich af of dit wel mocht, maar we gaven hem geen keus. Hun regels, mijn portemonnee!

Begrijpt U het nog? Nee, goed, want dan maak ik het nog ingewikkelder. Bij het afrekenen van de eerste buit, met een zondagkorting en een algemeen kortingsbonnetje, rolde er wederom een algemeen kortingsbonnetje uit de kassa. Dus die hebben we bij de tweede ronde maar gelijk ingezet. Maximaal profijt En dat samen met krantenartikel korting, betekende dat ik die boodschapjes voor de helft van de prijs mee nam!

Ow ja, ik had ook nog ene geld terug bonnetje, voor een ongebruikt artikel.

Ik denk dat ik voorlopig even niet naar de gamma ga, tenminste, niet bij die betreffende kassameneer.....

Enne, aan die linkerhanden wordt ook hard gewerkt hè! Vandaag toen ik uit mijn werk kwam werd ik door een grijnzende Ed en Willem Bever opgewacht, en lag er een dikke klopboorhamerdingtoestand op mij te wachten. Aan mij de eer om de laatste gaatjes voor het rachelwerk ( schrijf je dat zo?!?!?) op het plafond te boren.

Stoer hè!!!!

Tip van de dag: Hou je pas bij de hand