Oogstfeest

Bij het WOC ( wijk-ontmoetings-centrum) waar mijn dochter stage loopt hebben ze ook een tuin. Niet direct aan het centrum, maar een aardig stukje land een eindje verderop. Om de stadsjeugd te leren dat peentjes niet in blikjes groeien en bietjes niet rechtstreeks uit de fabriek naar de winkel komen.

Nou is de tuin  een stukje *onland*, midden in de wijk, wat zeg maar, over is.

Helemaal kaal er omheen, de wind heeft vrij spel over de hele tuin, en we hebben deze zomer meer regen en wind dan zon gehad,

dus de oogst was hier en daar wat magertjes.

of ietwat curieus, maar het feest heeft daar niet onder geleden.

Er stonden wat kraampjes, onder andere met de oogst...

...en een prachtige pizza oven, waar de heerlijkste pizza's uit kwamen. Mét rode bietjes erop! Klinkt misschien raar, maar dat was echt heerlijk.

Overigens groeide er ook nog iets overheerlijks in de tuin. Gele frambozen. Helaas was de laatste rijpe al in de mond van vriend verdwenen eer ik er een foto van kon maken.


Wat plaatselijke jeugd liet ook nog wat van zich zien op het podium. Een paar breakdansers, die het erg goed deden, een jong meisje, dat geheel  onvoorbereid een stukje a capella heeft gezongen ( ook ontzettend goed!)

Dit alles werd aangekondigd door een jonge man, die o.a. breakdance les gaf, maar sinds kort ook aan het rappen was geslagen. Rappers rappen nu eenmaal over wat zij mee en doormaken, en de laatste rap verhaalde over hoe hij zijn broer verloren heeft ( door messteken om  het leven gekomen) wat dat met hem en zijn familie heeft gedaan, en hoe hij dat wilde omzetten in iets positiefs voor zijn leven. Heel aangrijpend! Uiteraard heb ik hem dat ook laten weten.

En eigenlijk, rappers zijn mensen die hun verhaal op rap zetten, en daarmee willen proberen bepaalde zaken te verwerken. Maar ook om een soort positiviteit te verspreiden. Zo van "Kijk, de wereld is rot, maar het ligt er ook een beetje aan wat JIJ ermee doet " En zo kwamen we tot de conclusie, dat al drukt de één zich misschien anders uit dan de ander, dat ik ook zoiets doe. Door mijn blog probeer ik vaak ook duidelijk te maken, dat alhoewel de wereld nou eenmaal niet altijd zo leuk is, er altijd wel iets is om je over te verheugen, om stil van te worden, of van te genieten.

Gelijk daarna sta je weer met beide benen op de grond hoor. Want de grootste sponsor van o.a. de tuin van dit wijkcentrum blijkt niemand minder dan MIJN woningstichting te zijn! Vriend spoorde mij aan om de *bons* die daar aanwezig was aan te spreken over mijn probleempje. Want - wie had anders verwacht?!?!?- ik ben vandaag natuurlijk niet terug gebeld voor een afspraak over de verwarming. Uiteraard durfde ik dat weer niet dan, maar vriend maakte de weg vrij. En alhoewel deze meneer wijkconsulent van Lombardijen is, heeft hij me toch beloofd maandag even in de computer te spitten om te kijken wat de status van mijn reparatie is.

Zo werd het een vruchtbaar oogstfeest!

Tip van de dag: Gij zult oogsten wat gij zaait

PS De oogst uit de tuin van de één van de samenwerkende wijkcentra zag er toch wat anders uit. Dochter was er op slag verliefd op, en uiteraard kreeg ze hem mee naar huis.Jaha, dit is echt een rode biet!Volgend jaar toch maar eens vragen wat zij nou precies in die tuin gedaan hebben......