vrijdag 16 september 2011

Sanctuary

Vandaag zijn *ze* dus hard aan de gang met mijn keukenvloer. Zelf was ik gisteren al richting Apeldoorn *gevlucht*. De rit was heerlijk. Heel af en toe verdween het zonnetje achter de wolken, maar verder verliep de reis voorspoedig. Het eerste uur heb ik 43 km gemiddeld gereden, en dat terwijl ik getankt heb en onderweg een standaard opgeraapt, waar ik woensdag ineens doorheen trapte Maar dat is weer een ander verhaal, en dat komt zo.

Zoals ik al zei, de reis verliep voorspoedig, dus toen ik vriend belde om te melden waar ik zat was hij aangenaam (?!?!?) verrast over hoe ver ik al gekomen was. Hij zou me nog en stukje tegemoet rijden, om het laatste stukje wat makkelijker te maken.

Even was ik bang dat we elkaar gemist hadden, omdat ik in Voorthuizen nog een bakker ingedoken was om mijn honger te stillen, maar nee, even buiten Voorthuizen konden we elkaar weer in de armen sluiten.Vanaf daar met de juiste aanwijzingen  het laatste stukje gereden. Ik mocht toch voorop, zodat ik het de volgende keer makkelijk zelf kan vinden.

Vriends huis is werkelijk schitterend. In een rustig plaatsje net tegen Apeldoorn aangeplakt, zelfs de bomen zijn al anders dan in mijn omgeving, woont hij in de verbouwde woning die hoorde bij een oude wasserij.
Zelfs de oude schoorsteen van de *kachel* waar het water mee verwarmd werd staat er nog,


en het beekje waardoor de ligging van zoals het vroeger heette, de Twee Molens, zo gunstig was voor een wasserij ligt er ook nog. Het kabbelt zo lekker achter langs het huis weg en levert prachtige plaatjes op.


En niet alleen het beekje, de tuin, die verdacht veel van het hof van Eden weg heeft ( meer wat verwildering betreft dan schoonheid )levert prachtige plaatjes op.


Daar is me overigens wel wat duidelijk geworden, algemeen bekend is dat de vrouw ( Eva in dit geval) van die appel had gesnoept, maar is dat wel zo????


Eerst maar even langs de dealer van mijn vriend. Mijn achterband was dermate versleten dat er dringend een nieuwe op moest, en aangezien dat in Reo nogal wat moeite kost ( lees tijd, ik heb twee weken gelden de afspraak al gemaakt, en kon wel op 28 september terecht!)Bij vriend's dealer was dat echter geen probleem, ik kon best gellijk even komen.

En wat een geweldige dealer, midden tussen de landen en de koeien staat een grote schuur, met alles wat een kymcodealer nodig heeft. En dat ik door mijn standaard heen was gegaan was ook geen probleem, werd ter plekke gelijk even verstevigd en gelast. En dat alles terwijl we er op wachtten, voor een prijsje waar ik in Rotterdam amper een werkshop binnen kom. Ik zou er aan kunnen wenenn.....


Zo had ik overigens ook nog even tijd om de landelijke omgeving nog wat meer artistiek verantwoord vast te leggen.


Daarna zijn we nog even de stad in gegaan. In dit geval dan Apeldoorn natuurlijk. Daar heerlijk op een terrasje neergestreken voor Zorgeloos-thee met wat lekkers erbij. En voor het eten hebben we het onszelf maar makkelijk gemaakt bij Juffrouw Tok

En al heb ik het doorgaans wat moeite met slapen ergens anders dan in mijn eigen bedje, dát kostte me deze keer geen moeite. Zo lekker stil als het hier is, en na zo'n volle dag heb ik zalig geslapen!

Tip van de dag|: Verandering van bed doet slapen 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten