Ik heb mijn *huiswerk* nu echt af. Kom net terug van de bios en heb daar Sonny Boy gezien.
Ik weet het hele volksstammen zijn lovend over zowel boek als film, maar ik kan me daar helaas niet bij aansluiten. Van beide vond ik dan het boek nog iets beter, want zoals ik al schreef, daar kwamen de mensen niet echt tot mij, maar voor zover mogelijk vond ik de film ook verschrikkelijk één dimensionaal blijven. Zoals het vaak in een film gaat mis je toch verschrikkelijk veel informatie, en wat ik helemaal verschrikkelijk vond was dat Willem, Rika's eerste echtgenoot, de zwarte Piet van het slechte huwelijk toegespeeld kreeg. Het feit dat hun huwelijk stuk liep lag absoluut niet aan zijn overspel, maar aan Rika's vrije en soms ook tamelijk opstandige karakter, wat haar in de oorlog zo standvastig deed zijn tegen het gezag. Maar goed, dichterlijke, of in dit geval filmerische vrijheid zullen we maar denken.
Waar voor mij echter The Reader/de voorlezer ( eerst kijken, dan lezen) en Haar naam was Sarah (eerst lezen dan kijken) elkaar schitterend aanvulden, daar levert hier het setje boek/film dat voor mij niet op. Ook bij de film dus geen traantjes....
Tip van de dag: Soms geven dingen die je minder mooi vindt toch ook veel stof tot nadenken
Ik weet het hele volksstammen zijn lovend over zowel boek als film, maar ik kan me daar helaas niet bij aansluiten. Van beide vond ik dan het boek nog iets beter, want zoals ik al schreef, daar kwamen de mensen niet echt tot mij, maar voor zover mogelijk vond ik de film ook verschrikkelijk één dimensionaal blijven. Zoals het vaak in een film gaat mis je toch verschrikkelijk veel informatie, en wat ik helemaal verschrikkelijk vond was dat Willem, Rika's eerste echtgenoot, de zwarte Piet van het slechte huwelijk toegespeeld kreeg. Het feit dat hun huwelijk stuk liep lag absoluut niet aan zijn overspel, maar aan Rika's vrije en soms ook tamelijk opstandige karakter, wat haar in de oorlog zo standvastig deed zijn tegen het gezag. Maar goed, dichterlijke, of in dit geval filmerische vrijheid zullen we maar denken.
Waar voor mij echter The Reader/de voorlezer ( eerst kijken, dan lezen) en Haar naam was Sarah (eerst lezen dan kijken) elkaar schitterend aanvulden, daar levert hier het setje boek/film dat voor mij niet op. Ook bij de film dus geen traantjes....
Tip van de dag: Soms geven dingen die je minder mooi vindt toch ook veel stof tot nadenken
Je hebt het weer mooi opgeschreven ! Ik heb het boek niet gelezen, maar het leek me ook al dat Rika als persoon niet echt bij Willem paste. Te verschillend, en die conclusie trok ik toch ook al bij het bekijken van de film. Enfin, 127 Hours is een aanrader. Ik vond het een superfilm, vooral ook omdat het een waargebeurd verhaal is. En knap geacteerd. In je eentje een film neerzetten lijkt met niet makkelijk, bij deze film is het gelukt. Armamputatie ietwat bloederig, maar ja, dat kan ook niet anders ;-)
BeantwoordenVerwijderen