Het schrijven valt me de laatste tijd zwaar. Ik weet het niet, maar op de één of andere manier lijkt alle creativiteit die er ooit in me heeft gezeten opgedroogd te zijn.Ook al hormonaal? Deze week heb ik trouwens weer even last van een dipje. Van het weekend was ik al weer zo moe. Ok, vorige week wel harder dan anders gewerkt. Twee extra diensten erbij genomen, dus dacht ik aanvankelijk dat het daardoor kwam. Maar deze week wilde ook al niet echt op gang komen. Gister niet eens puf om te zwemmen, maar dan ook echt niet, dus ook niet gegaan. En bij dat ene lieve liedje was de brok in mijn keel beduidend dikker dan normaal zeg maar.
Genoeg om te constateren dat er weer overactieve hormoontjes in het spel waren. Zeker toen ik vanmiddag bij die KMGP in de apotheek bijna stond te huilen. We hebben weer een nieuwe terminale klant. Altijd een verdrietige zaak, maar sinds begin dit jaar hebben de meeste zorgverzekeringen besloten om ook de matjes ( onderleggers) uit het zorgpakket te schrappen. En die hadden we daar dus net nodig. Mocht ik aan de man van de betreffende vrouw gaan vertellen dattie ff 22,50 moest schokken voor een paar celstof onderleggers. Toen ik daarover met een collega telefonisch stond te overleggen hoe we dat wat sympathieker konden oplossen kwam één van de apothekersassistenten naar me toe met 4 matjes en vroeg of dat voldoende was..... Natuurlijk!!! Ik was zo geroerd door dat lieve gebaar, dat het me moeite koste om het droog te houden. Dat laatste zijn dan de hormonen hoor mensen, maar ik ben altijd erg blij dat er zulke lieve mensen zijn, die nog op een menselijk niveau meedenken in dit soort zaken. Er zijn dus mensen die de spullen die ze niet meer kunnen gebruiken bij de apotheek inleveren ter vernietiging, en zo was dit pak ook terug gekomen. En met dat ik met mijn collega stond te overleggen schoot haar dat te binnen, en zo kon ze me helpen! Ik heb haar tot de held van mijn dag verklaard!
Maar goed, even terug naar het begin. Het schrijven. Heerlijk dan om lieve reacties op één van mijn schrijfsels te mogen ontvangen. Vandaag zelfs twee. En al schrijf ik voornamelijk voor mezelf, het doet me altijd een groot plezier als ik merk dat mijn schrijfsels in de smaak vallen. Ik heb blijkbaar veel mensen een plezier gedaan met het filmpje van Michael Robinson, en ben hem dus erg dankbaar dat ik het ook mocht plaatsen.
Er valt zoveel voldoening uit een dag te vissen, er gebeuren vaak te veel dingen, die toch enigzins in het vergeethoekje van je door de dag heen jagen terecht komen. En dat is nou juist de reden voor dit blog. Zelfs dat vergeet ik nogal eens. Te vaak eerlijk gezegd. Dan zit ik 's avonds met allerlei onnozele dingen mijn tid te verbeuzelen, terwijl er die dag eigenlijk te veel leuks en goeds en moois gebeurt is, wat ik eigenlijk hoor vast te leggen.
Misschien moet ik weer eens terug naar af....Iedere dag iets positiefs vermelden...
Tip van de dag: Zie de mooie, leuke.lieve,goede dingen om je heen.
Genoeg om te constateren dat er weer overactieve hormoontjes in het spel waren. Zeker toen ik vanmiddag bij die KMGP in de apotheek bijna stond te huilen. We hebben weer een nieuwe terminale klant. Altijd een verdrietige zaak, maar sinds begin dit jaar hebben de meeste zorgverzekeringen besloten om ook de matjes ( onderleggers) uit het zorgpakket te schrappen. En die hadden we daar dus net nodig. Mocht ik aan de man van de betreffende vrouw gaan vertellen dattie ff 22,50 moest schokken voor een paar celstof onderleggers. Toen ik daarover met een collega telefonisch stond te overleggen hoe we dat wat sympathieker konden oplossen kwam één van de apothekersassistenten naar me toe met 4 matjes en vroeg of dat voldoende was..... Natuurlijk!!! Ik was zo geroerd door dat lieve gebaar, dat het me moeite koste om het droog te houden. Dat laatste zijn dan de hormonen hoor mensen, maar ik ben altijd erg blij dat er zulke lieve mensen zijn, die nog op een menselijk niveau meedenken in dit soort zaken. Er zijn dus mensen die de spullen die ze niet meer kunnen gebruiken bij de apotheek inleveren ter vernietiging, en zo was dit pak ook terug gekomen. En met dat ik met mijn collega stond te overleggen schoot haar dat te binnen, en zo kon ze me helpen! Ik heb haar tot de held van mijn dag verklaard!
Maar goed, even terug naar het begin. Het schrijven. Heerlijk dan om lieve reacties op één van mijn schrijfsels te mogen ontvangen. Vandaag zelfs twee. En al schrijf ik voornamelijk voor mezelf, het doet me altijd een groot plezier als ik merk dat mijn schrijfsels in de smaak vallen. Ik heb blijkbaar veel mensen een plezier gedaan met het filmpje van Michael Robinson, en ben hem dus erg dankbaar dat ik het ook mocht plaatsen.
Er valt zoveel voldoening uit een dag te vissen, er gebeuren vaak te veel dingen, die toch enigzins in het vergeethoekje van je door de dag heen jagen terecht komen. En dat is nou juist de reden voor dit blog. Zelfs dat vergeet ik nogal eens. Te vaak eerlijk gezegd. Dan zit ik 's avonds met allerlei onnozele dingen mijn tid te verbeuzelen, terwijl er die dag eigenlijk te veel leuks en goeds en moois gebeurt is, wat ik eigenlijk hoor vast te leggen.
Misschien moet ik weer eens terug naar af....Iedere dag iets positiefs vermelden...
Tip van de dag: Zie de mooie, leuke.lieve,goede dingen om je heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten