Winterhard

Numb. Om maar even te beginnen met een woord wat ik in mijn vorige blog ook gebruikt had. Dat waren mijn benen toen ik net thuis kwam. Niet zo heel erg gek als je bedenkt dat ik vanmiddag een ritje van zo'n honderd ( jaaa 100!) km gemaakt heb. Op de scoot natuurlijk.

Ik had mezelf beloofd er op uit te gaan, wat frisse lucht te happen. En dat heb ik gedaan. Op de scoot gestapt en toch maar weer richting die dijk. Dat is zo'n prachtig stuk om te rijden. Maakt niet uit wat voor weer, het is daar altijd mooi. Ik reed uiteraard ook nog langs het plekje waar we vorig jaar met iets andere temperaturen langs reden.

  

Routeplanning in mijn hoofd was: Overvaren bij Krimpen aan de Lek, naar Kinderdijk, 

en dan bij Schoonhoven weer terug varen, en dan langs de Vlist via Gouda weer naar huis rijden. Het eerste stuk ging heerlijk. Net voorbij Kinderdijk reed ik ineens achter een motorscooter met twee voorwielen.Wat een gaaf ding zeg. Ik had best graag een babbeltje met de bestuurder gemaakt, maar helaas ging hij ter hoogte van Schoonhoven richting Gorinchem, en die kant wilde ik zeker niet op.Anders had ik hem helemaal uitgehoord over hoe het is op zo'n scooter te rijden, en waarom de keuze voor dit exemplaar. Ach, wie weet, misschien krijg ik de kans nog wel eens.

En toen was ik dus al bij Schoonhoven, nou ja, aan de andere kant van de rivier dan. En het ging zo lekker, dus ben ik gewoon doorgereden. En dan is de volgende *afslag* pas bij Vianen.... Geen punt, mijn scootertje had er ook zin in, hij zoemde dat het een lieve lust was, en de meter ging zo af en toe zelfs naar de tachtig ( ja, ik weet het, ik mag niet zo hard, maar ja, op zo'n lege dijk rijdt het zo lekker )

En ik heb zoveel moois gezien. Heel veel ooievaars ( dat was bij Groot Ammers), wel een stuk of twaalf. Lama's, een ezeltje en heeeel veel ganzen. Gelukkig had ik op de heenweg de zon in mijn rug, want die lage felle winterzon kan best lastig zijn. Probeer bijvoorbeeld maar eens dat mooie landschap zo als je wilt op de foto te nemen zonder je eigen schaduw.....

Maar met een beetje zoeken, én fotosoep kun je er nog wel iets van maken

Het andere alternatief is tegen de zon in fotograferen, maar dat brengt zijn eigen moeilijkheden weer met zich mee....

Ik hou nl niet zo van groene vlekken in mijn foto's.......

Bij de brug van Vianen kwam ik erachter waarom het zo ontzettend lekker rijden was....Ik had de wind pal in mijn rug, en het was een behoorlijke, want de windvaan stond horizontaal. Dat beloofde wat voor de terugrit. Want dan ga je merken dat het echies nog best wel heel erg koud is hoor!

Maar wederom, wat was ik blij dat ik me daardoor niet heb laten weerhouden van deze rit.Gezond verstand houd je soms van dingen af die zoooo gaaf zijn. Nu had ik natuurlijk wel het zonnetje pal in mijn gezicht. Dat komt de rijstijl van sommige automoblisten niet echt ten goed kan ik je vertellen. Met dertig over de dijk kruipen, want anders zie je niks. Dat was nou nou ook wel weer erg overdreven. En zeker als je dan dijkbreed gaat rijden, want als ik niks zie en zachtjes rijdt, zal de hele wereld ( of in iedergeval de auto's en andere weggebruikers achter mij) zachtjes rijden....

Dan nog maar even een foto maken, dan kan ik daarna ook wel weer doorrijden. Is het geen plaatje?!?!?!

Deze foto heb ik fotosoep even *recht gezet* want onderdehand had ik het toch wel wat kouder gekregen, en wilde ik echt mijn handschoenen net meer uit doen, zelfs niet om een foto te nemen!Maar het was allemaal zo mooi, ik wilde het toch echt nog vastleggen.Van dit soort mooie beelden word je gelukkig ook weer een soort van warm van binnen, dus het lukte nog wel even.

Bij Schoonhoven maar niet meer de Vlist route genomen, want dat zou nog zeker een km of twintig/dertig om zijn, en dat ging echt niet meer lukken. De zon ging inmiddels echt serieus zakken, en bovendien werden mijn benen zoals gezegd al enigzins *numb* Wel gelijk de *toeristische* route vanuit Schoonhoven genomen, want ze zijn nog steeds aan die N weet-ik-het-hoeveel bezig, en daar kun je met de fiets of scoot niet meer fatsoenlijk naast rijden, zonder in allerlei bizarre alternatieve ( lees ontzettend omrijden) routes terecht te komen. Maar die toeristische route is prachtig. Een kronkelend landweggetje, waar je je niet van kan voorstellen dat het maar twintig kilometer bij Rotterdam vandaan ligt.

 

En zo heb ik dus een heel genoeglijke middag op mijn scooter doorgebracht. Niet direct voor de hand liggend, midden in de winter *even* een dijkritje van zo;n honderd km maken, maar het was schitterend. In mijn dorrepie maar even langs Bram gereden, want ik had wel trek gekregen, maar voelde al aan alles in  mijn lijf dat koken niet echt een optie was. En daar merkte ik hóé koud ik geworden was. Pfff dat laatste kleine stukje was verschrikkelijk!

Eén ding kan ik in iedergeval echt wel over mezelf zeggen: Ik ben winterhard!

Tip van de dag: Trek in deze tijd van het jaar niet alleen een goede motorjas, maar ook een lekker gewatteerde motorbroek aan als je een winterritje gaat maken