No more mister nice guy

Gisteren was het dan eindelijk zo ver. Alice Cooper!!!Best ook wel heel spannend, het eerste echte -grote- concert waar ik alleen heen ging. Helemaal in m'n uppie, maar ja, Alice Cooper, die wil je toch niet missen , alsie zo goed als in de achtertuin speelt. De Silverdome in Zoetermeer is een kippeneindje rijden, zo'n kans krijg ik misschien nooit meer,Mr Coopers leeftijd ook nog es in acht genomen.Drieënzestig jaar hè, en dan zulke capriolen uithalen.Maar goed, ik loop op de zaken vooruit.

Ik ben al vaak zat in Zoetermeer geweest, en wist ook precies waar de Silverdome zit, maar hoe ik daar met de scoot moest komen. Geen flauw idee dus, dus maar op tijd vertrokken. Deuren gingen om 18:30 open, en ik reed om 17:15 weg. Ergo, ik stond er 18:00.... Niet dat dat nou zo erg was, want er stonden er al velen met mij, en er kwamen er in rap tempo steeds meer bij. Ik had al rekening gehouden met de mogelijkheid dat ik (veel) te vroeg zou zijn, dus had ik mijn E-reader meegenomen.Ik heb geloof ik wel twee hele zinnen gelezen, want toen had ik al aansluiting. Anneke en Berend kwamen uit Diemen, en voor hun was het al de derde keer dat ze Alice live zagen. Het ijs was snel gebroken, en we hebben de tijd gezellig kletsend doorgebracht. Samen met nog een ander stelletje( waar ik dus helaas allen van weet dat hij Danny heet, want dat stond op het kettinkje om haar nek) was de wachttijd een stuk gezelliger.

Tja, en toen stonden we om 18:37 binnen. Bijna vooraan, dat dan weer wel, maar ja, hoe laat gaat het allemaal beginnen.Ach, nogmaals, waar ik een beetje tegenop had gezien, het alleen staan, daar heb ik dus geen last van gehad. Uiteraard geen *echte* camera bij me, maar voor de herinnering wat met de telefoon gedaan. Geen super kwaliteit, maar toch leuk om wat kiekjes te hebben.

Natuurlijk was er nog een voorprogramma, altijd afwachten, maar het was zeker niet slecht.Vaak vind ik bij het voorprogramma, dat de groep slechte geluidkwaliteit heeft, zanger  niet te verstaan enzo, maar dat was absoluut niet het geval. Allemaal langharige gasten, en het klonk niet half slecht, als voorprogramma zeer goed te pruimen.

The Treatment 

(Geen filmpje van ons concert)

Maar goed, dáár kwamen we natuurlijk niet voor. Na The Treatment werd er een groot *gordijn* opgehesen, en daarachter werd heftig verbouwd...

En om negen uur was het eindelijk zo ver. Hét ging beginnen! Tjonge wat moet ik er over vertellen, wat kan ik weglaten? Het is zo moeilijk uit te leggen hoe dit concert was. meer dan ooit is het een kwestie van : You-had-to-be-there.

Zal het verder laten *zien* Dit was de openingsact, Black Widow



Verder was het *gewoon* een echt Alice Cooper concert, met de nodige verschillende kostuums...

en het nodige *drama* op het podium.Zoals deze keer een onthoofding, van Mr Cooper himself...



Alles bij elkaar was het een super belevenis.

Leuke mensen ontmoet, en achterna nog even samen wat gedronken.

En dan ontmoet je nog meer leuke mensen!Let op dat schattige baardje!!!


We werden wel vrij vlot en rigoureus de zaal uitgeschopt, dus echt lang hebben we niet na staan praten. Daar heb ik echter zelf wel weer voor gezorgd, door me buiten nog met iemand te bemoeien, die aan zijn fiets stond te klooien zijn fiets van het slot stond te halen.Voor we het wisten hadden we een half uur over muziek staan ouwehoeren praten. Heerlijk, en achteraf zo dom om *bang* te zijn alleen naar zo'n evenement te gaan. Iedereen die daar komt, komt voor hetzelfde. Muziek en plezier!

Tip van de dag: Als je niemand kunt vinden om mee te gaan, ga dan gerust alleen, er is altijd wel iemand om mee te praten.