Vanavond was het zover.Het diner.De perentaart is niet in de herhaling gegaan. Hij was erg lekker, maar ook wel erg bewerkelijk. Verder was naar mijn smaak de bodem wat aan de dikke kant geworden. Nou is dat ip wel makkelijk te verhelpen door hem gewoon dunner te maken, maar toch, het bewerkelijke van de taart maakte dus dat ik hem niet nog een keer heb gemaakt.
Degenen die mij goed kennen, of degenen die mijn blog al vanaf het begin lezen, weten dat ik heerlijke dinertjes op tafel kan zetten ( denk aan kerstdiner 2008, 2009 of 2010 )Onder het mom : -Beetje van mezelf en beetje van...- komt dat altijd dik in orde. Zo ook deze keer natuurlijk. En aangezien zelfs het weer niet veranderlijker is dan ik ben is de menukaart toch weer een beetje veranderd.
Het voorgerecht is een rivierkreeftjescocktail met garnering van rucola en krabstick. Behalve dan voor Vriend, daar had ik een kipcocktail voor gemaakt.
Voor het hoofdgerecht had ik heerlijke biefstukjes gekocht, met daarbij jachtschotel-aardappelgratin en krieltjes ( van de Lidle, lekker alleen maar in de oven schuiven) een romanesco en champignonsaus ( ook van de Lidle)
Voor degene die niet weten wat een Romanesco is. Dat is een kruising tussen bloemkool en broccoli en een zeer aantrekkelijke groente om te serveren. De smaak zit ook tussen bloemkool en broccoli in, dus goed te combineren.
Op mijn tijdsmanagement na, was er niets op te merken op het menu, en zat iedereen heerlijk te eten.
De perentaart had me wel op een idee gebracht. Ik wilde al graag iets met warme peertjes bij het nagerecht doen. En mijn eerste idee, perencake zou natuurlijk ook niet warm zijn. Maar op de taart zaten gekarameliseerde peren, en die smaakten prima. Dus dat leek me, met het ijs een prima nagerecht.
Maar ja, die kwamen niet uit een pakje.... Dus, zo stond ik vanavond voor het eerst van mijn leven peren te karameliseren. Van het recept van de taart, boter in de pan, berg suiker erbij, en pruttelen maar. Inderhaast vanmorgen nog wat filmpjes opgezocht ( handig joh, dat youtube) hoe dat moet. Niet echt kunnen vinden, maar toch wel eea over karameliseren. Dus, ik wist dat ik geduld moest hebben. Nou is dat niet mijn sterkste punt, dus op een gegeven moment dacht ik al weer dat het mislukte. Maar, de peertjes er toch maar bij gegooid, en tegen alle adviezen op youtube in, toch maar geroerd, en wonder boven wonder, het ging er gelijkmatig en prachtig lichtbruin uitzien.
Dochter heeft het ijs op de bordjes gedaan, overal wat peertjes bij, en wat warme karamelsaus over het ijs, en voilá....
Driemaal is scheepsrecht. Ditmaal in karamel gebakken peren! En ze waren werkelijk zalig.Dochter had al teveel van het hoofdgerecht op, dus die sloeg over, maar verder was het weer smullen geblazen.
Ok, het ijs is niet zelf gemaakt, maar de gekarameliseerde peertjes dus wel. Nu heb ik definitief het predicaat "Keukenprinses"verdient!
Tip van de dag: Gewoon doen, en verras jezelf en anderen!
Degenen die mij goed kennen, of degenen die mijn blog al vanaf het begin lezen, weten dat ik heerlijke dinertjes op tafel kan zetten ( denk aan kerstdiner 2008, 2009 of 2010 )Onder het mom : -Beetje van mezelf en beetje van...- komt dat altijd dik in orde. Zo ook deze keer natuurlijk. En aangezien zelfs het weer niet veranderlijker is dan ik ben is de menukaart toch weer een beetje veranderd.
Het voorgerecht is een rivierkreeftjescocktail met garnering van rucola en krabstick. Behalve dan voor Vriend, daar had ik een kipcocktail voor gemaakt.
Op mijn tijdsmanagement na, was er niets op te merken op het menu, en zat iedereen heerlijk te eten.
De perentaart had me wel op een idee gebracht. Ik wilde al graag iets met warme peertjes bij het nagerecht doen. En mijn eerste idee, perencake zou natuurlijk ook niet warm zijn. Maar op de taart zaten gekarameliseerde peren, en die smaakten prima. Dus dat leek me, met het ijs een prima nagerecht.
Maar ja, die kwamen niet uit een pakje.... Dus, zo stond ik vanavond voor het eerst van mijn leven peren te karameliseren. Van het recept van de taart, boter in de pan, berg suiker erbij, en pruttelen maar. Inderhaast vanmorgen nog wat filmpjes opgezocht ( handig joh, dat youtube) hoe dat moet. Niet echt kunnen vinden, maar toch wel eea over karameliseren. Dus, ik wist dat ik geduld moest hebben. Nou is dat niet mijn sterkste punt, dus op een gegeven moment dacht ik al weer dat het mislukte. Maar, de peertjes er toch maar bij gegooid, en tegen alle adviezen op youtube in, toch maar geroerd, en wonder boven wonder, het ging er gelijkmatig en prachtig lichtbruin uitzien.
Dochter heeft het ijs op de bordjes gedaan, overal wat peertjes bij, en wat warme karamelsaus over het ijs, en voilá....
Driemaal is scheepsrecht. Ditmaal in karamel gebakken peren! En ze waren werkelijk zalig.Dochter had al teveel van het hoofdgerecht op, dus die sloeg over, maar verder was het weer smullen geblazen.
Ok, het ijs is niet zelf gemaakt, maar de gekarameliseerde peertjes dus wel. Nu heb ik definitief het predicaat "Keukenprinses"verdient!
Tip van de dag: Gewoon doen, en verras jezelf en anderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten