maandag 13 juni 2011

Pretfles in de herhaling

Een dag of tien geleden kwam de opmerking van één van de mede kymconauten, dat het hem wel erg gezellig leek om met mij een keer te gaan touren. Door de enthousiaste verhalen op mijn blog had hij dat idee gekregen, ik weet ook niet hoe het komt. Hij had net vakantie, dus alle tijd.Jammer genoeg zat de mijne er net op.

Nou woont hij niet zo ver bij mij vandaan, en de Kymcopretfles lag ook nog tamelijk in de buurt, dus bedacht ik mij dat we die misschien wel eens samen zouden kunnen gaan zoeken. En dat vond hij ook wel een leuk plan.Vorige week donderdag op
een strategische plek afgesproken. Het weer zou wel goed zijn, was voorspelt. Helaas waren er 's morgens toch wat buitjes gevallen. Uiteraard heeft mijn heksengeluk mij voor een flinke bui behoed, door een telefoontje waar ik echt even de tijd voor moest nemen, en zo kwam ik goed 20 minuten te laat ( wel gesmst uiteraard!) te laat aan. Maar wel droog!

En dit was overigens voorlopig de enige mooie Nederlandse wolkenlucht die we gezien hebben. Het weer voor ons bleef wat sombertjes. Alleen in onze spiegel bleef de zon schijnen

Nou waren er al stemmen van andere kymconauten opgegaan, of we geen fles per water of luchtpost konden versturen, dus speciaal voor hen hebben we deze fles uitgezet.





 Donderdag 09-06-2011 dobberde hij hier in de rondte...




Maar goed, we waren op weg naar de enige echte......Op naar Alphen a/d Rijn waar de fles verstopt lag.



Even goed zoeken en....Voilá

En dan kan het *echte* touren gaan beginnen. Ik had overigens al snel gemerkt dat onze rijtemperamenten nogal van elkaar verschilden, dus mijn einddoel maar ietsje bijgesteld. Niet iedereen is zo'n kilometervreter als ik, en het gaat er tenslotte om een leuke dag te hebben.

Dus na Alphen richting Vinkeveen, om zo langs de Vecht weer naar beneden af te zakken. Wel een mooi stukje Nederland dacht ik zo.

Bij Wilnis was de dijk gelukkig al weer helemaal hersteld. En dat is maar goed ook, met zulke dreigende luchten erboven!



Maar we hebben het toch echt de hele dag droog gehouden. Nomaals Wilnis, van de andere kant. Ligt daar lief zo aan de dijk

Even voorbij Vinkeveen maar een stop gemaakt. Het restaurantje wat ik in gedachten had bestond niet meer, maar klein stukje verder zat een leuk tentje. Het ijsje hebben we maar gelaten voor wat het was, want mijn tourgenoot had meer behoefte aan een warme kop koffie.

Daarna weer op pad, en toen begon het mooiste deel van de trip. Het zonnetje kwam ons eindelijk ook vergezellen.Wat is het daar toch schitterend zeg. Eerst maar een filmpje:



Tja, en dan foto's, foto's en nog eens foto's. Ik heb er maar een scrap van gemaakt, zoveel moois...
 
(thnx zus, voor het mooie scrappapier )

 Ow ja, wat wel ontzettend grappig was, op een gegeven moment rijden we langs een monumentaal ehhh kasteel zou ik bijna willen zeggen. Dus ik al enthousiast mijn scoot gestopt. En toen zag ik dat het de Penitentiaire Inrichting Nieuwersluis is, enne, dat ik die dus NIET mag fotograferen! Geen nood, we hebben Google maps nog....
En ik dacht al gelijk toen ik zag dat het ene gevangenis is: "Die wonen een stuk leuker dan ik"Nou ja, misschien niet leuker, maar wel mooier. Overigens bij het nazoeken, vind ik ook nog uit dat het een VROUWENGEVANGENIS is. Dus ehhh niet tegen mijn haren instrijken zou ik zo zeggen....



Deze twee foto's heb ik er nog wel gescoord. Wat zouden ze met me doen als ze het zien? In de gevangenis gooien?!?!?!?! ( Hoekgebouw, met hoofdingang)





En wat huisjes die er nog naast staan. Kan zo snel niet vinden of ze onderdeel van het geheel uitmaken.


En zo zijn we dus langs de Vecht afgezakt naar zoals ik al vaker heb gezegd, één van mijn favoriete plekken in Nederland, om de fles een plaatsje te geven.Bij Kasteel de Haar issie terecht gekomen, waar hij de volgende al weer weggehaald is, en zijn reis richting Amsterdam heeft vervolgd. 

Tourgenoot en ik vonden het dat we wel een goed maaltje verdient hadden, dus zijn we bij Kort Jak neergestreken. Zelf onze overheerlijke toetjes konden we nog genietend in het zonnetje opsmikkelen

En daarna het laatste stukje van onze reis. Ik wilde mijn tourgenoot op een mooi plekje afzetten, Zo'n beetje tussen onze twee woonplaatsen in.



En zo eindigde een genoeglijk dagje samen .

Op weg naar huis had ik nog één bijzon(der) foto momentje...
 Een heel gewoon verschijnsel, maar ik vind het toch altijd iets magisch hebben.

Tip van de dag: Magie is overal......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten