Niet dat deze werkweek al helemaal om is, maar de kop is er weer af. Doorgaans zou vandaag natuurlijk wel al mijn weekend beginnen, maar vanwege een heerlijke extra vrije dag volgende week ( Pinksteren) mag ik deze week een dag extra werken. Logisch? Misschien niet, maar ach, aan de andere kant levert het me zo wel bergen vakantie op, waar ik soms moeite mee heb om ze op te maken. Maar aangezien ik wel een ernstig hamsterachtig trekje heb, ben ik altijd blij met mijn *voorraad*.Met mijn chronische gebrek aan energie vind ik de kracht om zo nu en dan extra te werken, omdat ik nog zat vrije tijd achter de hand heb staan, voor het geval dat ik het echt nodig zou moeten hebben. Raar? Vast wel, maar ik heb dan ook nooit beweerd normaal te zijn 
Maar goed, ik had het over die eerste werkweek. Uiteraard is de wet Murphy ingetreden, en als je je eerste werkdag na de vakantie gelijk al zo druk begint, zet dat de toon voor de rest van de week. Zowel dinsdag als woensdag waren lang en gevuld met ( onverwachte) extra activiteiten, zodat het ritme er gelijk weer goed in zit. Lichamelijk gisterenavond versleten, lag er om even over achten al in ( m'n bed uiteraard
) Maar voel me sinds lange tijd wel weer stukken beter in mijn vel.
Grappig overigens, maandag schreef ik nog dat ik zo van het ritje naar mijn werk kan genieten, werd ik dinsdag even met de feiten op mijn neus gedrukt. Stond ik ineens zomaar op mijn werk. Tenminste zo leek het, ik had het gevoel het hele bos te hebben overgeslagen. Gaf me wel gelijk een soort Wake-up call. Dát gaan we dus niet doen, letterlijk mezelf voorbij rijden/lopen. Dus woensdag weer bewust naar mijn werk gereden, en juist even extra genoten van dat heerlijke rustige bosritje, voor de hectiek van de dag weer toeslaat.
Ik vind het altijd zo grappig hoe ik me soms bewust wordt van dingen. Ik heb het praatje in mijn blog al vaker gehouden. Vergeet de L niet. Niet alles *even*, maar L-even- . Dus bewust alles doen. Als je alles even snel doet, haast je je door je leven heen. En waarheen? Aan het einde van je leven vind je geen opgespaarde hoop tijd hoor
En dan ga ik nu snel naar de yoga, want uiteraard moest dit ehhhh
Tip van de dag : Vergeet die L niet
Maar goed, ik had het over die eerste werkweek. Uiteraard is de wet Murphy ingetreden, en als je je eerste werkdag na de vakantie gelijk al zo druk begint, zet dat de toon voor de rest van de week. Zowel dinsdag als woensdag waren lang en gevuld met ( onverwachte) extra activiteiten, zodat het ritme er gelijk weer goed in zit. Lichamelijk gisterenavond versleten, lag er om even over achten al in ( m'n bed uiteraard
) Maar voel me sinds lange tijd wel weer stukken beter in mijn vel.Grappig overigens, maandag schreef ik nog dat ik zo van het ritje naar mijn werk kan genieten, werd ik dinsdag even met de feiten op mijn neus gedrukt. Stond ik ineens zomaar op mijn werk. Tenminste zo leek het, ik had het gevoel het hele bos te hebben overgeslagen. Gaf me wel gelijk een soort Wake-up call. Dát gaan we dus niet doen, letterlijk mezelf voorbij rijden/lopen. Dus woensdag weer bewust naar mijn werk gereden, en juist even extra genoten van dat heerlijke rustige bosritje, voor de hectiek van de dag weer toeslaat.
Ik vind het altijd zo grappig hoe ik me soms bewust wordt van dingen. Ik heb het praatje in mijn blog al vaker gehouden. Vergeet de L niet. Niet alles *even*, maar L-even- . Dus bewust alles doen. Als je alles even snel doet, haast je je door je leven heen. En waarheen? Aan het einde van je leven vind je geen opgespaarde hoop tijd hoor
En dan ga ik nu snel naar de yoga, want uiteraard moest dit ehhhh
Tip van de dag : Vergeet die L niet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten