Vanmorgen ging ik wat zenuwachtig naar mijn werk. Heb ik al jaaaaren geen last meer van. Geen klant zo lastig, of ik weet er wel weg mee.
Nee vandaag was er iets anders. Iets bijzonders. Zoals ik al eens heb geschreven is bij mij op het werk het roer weer eens om aan het gaan. Alleen deze keer geen reorganisatie van boven af verzonnen, maar één die wij als uitvoerende voornamelijk ( uiteraard binnen de kaders van....) zelf vorm moeten geven, met de naam
Een tweekoppige draak bijvoorbeeld ( weet U nog wel, van die planner die eigenlijk gewoon door moest werken....)
Nee vandaag was er iets anders. Iets bijzonders. Zoals ik al eens heb geschreven is bij mij op het werk het roer weer eens om aan het gaan. Alleen deze keer geen reorganisatie van boven af verzonnen, maar één die wij als uitvoerende voornamelijk ( uiteraard binnen de kaders van....) zelf vorm moeten geven, met de naam
Thuis in de buurt
En in het kader van die reorganisatie is er een soort van wedstrijd/activiteit georganiseerd. Alle Thuis in de buurt-teams kregen een geldbedragje, om daar gezamenlijk *iets* mee te doen. En dat *iets* moesten we zelf verzinnen. Daarvan een foto maken, en degene met het leukste initiatief krijgt een prijs ( foto in het personeelsblad geloof ik ) Prijs doet er natuurlijk eigenlijk helemaal niet toe, het hele gebeuren moet de teams wat bij elkaar brengen.
Tijdens ene vergadering hebben we er over gebrainstormd. We wilden echt wat anders doen dan iets wat met het werk te maken had, dus waren we tot de overeenstemming gekomen dat ik een workshop Draakjes maken zou geven.Eerst lekker samen lunchen, en dan draakjes maken......
En vandaag was het dus zo ver.
Iedereen heeft wat gemaakt. Veel eigen specialiteiten op tafel, dus genieten maar!
Van alles een beetje is een heleboel! Er stonden zo ook heel wat nationale gerechten op tafel. Mijn lievelingseten! ( alles wat door een ander is gemaakt )
Ondertussen alle spulletjes voor de workshop klaar gezet. De planner moest een plekje achter de computer houden. Die kon niet meedoen zei hij, want hij moest doorwerken....
Nadat al het eten was opgeborgen en de tafels schoon waren gemaakt, de tafels uit elkaar gezet, zodat iedereen een plekje had .
Daarna uitgelegd wat de bedoeling was.In principe is een draakje maken een individuele zaak. Net als werken in de thuiszorg eigenlijk. Maar omdat de één nou eenmaal handiger is in het ene, en de ander in het andere, gevraagd of de dames met crea-ervaring zich een beetje door de ruimte wilden verspreiden.
Want zonder hulp van de anderen komen we er niet!
Na mijn inleidende praatje iedereen twee kleurtjes uit laten zoeken en de workshop uitgedeeld. En zo langzamerhand gingen we dan echt van start. Eerst maar eens twee balletjes rollen, en van die twee balletjes weer één balletje maken. Dát kan iedereen!
Al snel zat iedereen te rollen dat het een lieve lust was.
Zie je het, zelfs op de achtergrond had de planner zijn computer in de steek gelaten
( Foto's van mijzelf zijn helaas met een andere camera gemaakt, dus die zijn er nu niet bij.....)
En zo was iedereen, onder naar mijn gevoel een klein beetje begeleiding, heel creatief bezig. Ik liep globaal de workshop door, maar omdat het een erge grote groep is, moeten mensen veel zelf doen. En als ik aan de ene tafel iets uit stond te leggen, gingen ze aan de andere tafel rustig door. En zo kwamen er hele leuke creatieve draakjes uit de handen van een ieder, met ideeën waar ik zelf nog nooit op gekomen was.
Een tweekoppige draak bijvoorbeeld ( weet U nog wel, van die planner die eigenlijk gewoon door moest werken....)
Of een *bloemendraak*
Of één met een kindje op haar rug.
Nog even van dichtbij, de tweekoppige draak.
Of één met heerlijke flaporen!
Kortom, iedereen was heerlijk creatief bezig.
Na een uur flink bezig te zijn geweest kwamen we er achter dat het bakken van alle draakjes echt niet meer ging lukken, dus neemt één van de collega's ze mee, en doet dat thuis. Alle draakjes netjes verzameld op schalen, dit is het resultaat:
En wat hebben draakjes nu eigenlijk met thuis in de buurt te maken? Ter afsluiting heb ik iedereen verteld wat hun draakje voor hen kan doen.
(Klik op de foto om de tekst te kunnen lezen )
En we lopen ons regelmatig het vuur uit de sloffen, dus zo af en toe een vonkje van ons draakje is nooit weg!
Ik voelde de warmte van al die draakjes trouwens goed. Door iedereen zo in de gaten te houden, ten overstaan van iedereen mijn praatje doen, en dat met de hitte van vandaag, ik had het er flink warm van gekregen. Maar nog warmer werd ik van alle reacties. Iedereen, inclusief degene die op de vergadering heel hard riep: "Ow, daar doe ik niet aan mee, dat vind ik stom, draakjes maken!" vond het erg leuk om te doen. Ook degenen die( en die hadden het dan niet gezegd) ietwat sceptisch waren, "hmmm draakjes maken, nou ja vooruit dan maar, het is voor het groepsgebeuren" waren achteraf erg enthousiast. Ik heb heel wat complimentjes gekregen dat ik het leuk had gedaan. En daar ben ik blij mee, dat het zo in de smaak is gevallen!
Overigens heb ik alle lof voor de creativiteit die ik heb gezien, en het enthousiasme waar iedereen mee gewerkt heeft.
Het was een bijzondere middag
En dit zijn we dan:
Team Zevenkamp van de Thuiszorg Rotterdam!
Uw zorg is onze zorg!
( alleen in Zevenkamp dan hoor )
Tip van de dag: Doe waar je goed in bent, maar bewandel ook eens onbekende wegen.
PS voor de collega's: Ik kon natuurlijk niet alle foto's plaatsen, maar hier kun je ze allemaal bekijken
PS voor de collega's: Ik kon natuurlijk niet alle foto's plaatsen, maar hier kun je ze allemaal bekijken
Hoi Irene, proficiat! als je dit leest en ziet dan is het leven echt leuk!
BeantwoordenVerwijderengroet, Ruud Jonkman
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenZiet er super uit....
Groetjes Clare team Oosterflank
Hoi Irene,
BeantwoordenVerwijderenDit doet me denken aan vele jaren gelden met collega's bij mij thuis: de draakjes, collega's en jij doen het nog steeds heel goed!!!
Liefs: Sandra (en Wilco gaat komend jaar echt voor goudsmit!)