Boeken en films

Eind maart heb ik het laatst over films en boeken geschreven. Dat betekend uiteraard nietd at ik niet meer gelezen heb of geen films meer ben gaan zien. Sinds ik Lucia de B en  De jongen in de gestreepte pyjama uit heb, heb ik wat lichtere literatuur gepakt.Italiaans voor beginners van Erica James . Een super leuk boek over echte mensen, en Sterrenregen van Marian Keyes.Wel intrigerend, maar op de één of andere manier minder toegankelijk. In Italiaans voor beginners kwamen voor mij de personen meer tot leven. In Sterrenregen bleef ik ook lezen, maar meer omdat je gewoon wilt weten wat dat ene erge geheim nu is, en wie er uiteindelijk met wie overblijft, maar zoals ik al zei, de personages kwamen voor mij minder tot leven.

En dan films. Sinds Gnomeo en Julliet al weer heel wat films gezien.En op één na eigenlijk allemaal super goeie films. Ik zal ze even allemaal nalopen

Limitless,
Een film over ene pilletje, waarme je acces hebt tot alles wat je brein ooit heeft gezien/gehoordbeleefd. Kortom, ipv de 10% die we van onze hersenen gebruiken, gebruik je dan ineens 100%. Wauw, het idee alleen al, géwéldig! En Echt ene super goeie film, spannend, maar met een super einde. Absoluut de moeite van het zien waard!

The Adjustment bureau.
Hoe beschrijf ik die het best? Niet alleen is Big Brother watching, he's meddling also. Oftewel, je leven is bepaald, en als er per ongeluk iets mis gaat,dan wordt dat *gewoon* gewist.Maar dat laten *we* natuurlijk niet zomaar gebeuren..... Ook de moeite waard.

Just go with it.
Een komedie met Jennifer Aniston en Adam Sandler. De laatste is soms verantwoordelijk voor wat meer onderbroekenlol, waardoor zijn films voor mij vaak onder de categorie wel aardig, maar geen must-see vallen. Dit geldt echter niet voor deze film. Hij is echt hartstikke leuk, het verhaal klopt ( ok, wel beetje John Lanting gehalte)en uiteraard een happy ending.

Rio
Ongelofelijk leuke en kleurrijke (teken)film, waar het 3d effect eindelijk weer aardig de moeite waard is.Weer zo'n tekenfilm die ouderwets het plezier voor de jeugd, en volwassenen moeiteloos weet te combineren. Na de teleurstelling van Rango vernieuwd vertrouwen in tekenfilms.

Red Riding Hood
Mooie verfilming, met een ietwat nieuwe draai aan het aloude sprookje. Prachtig gefilmd, zeker de moeite waard. Denk op het grote doek zeker mooier dan thuis op de buis.

World Invasion
Dat was dus de flopper van de maand.....Wazig en warrig verhaal, heel onsamenhangend en druk gefilmd over Aliens die op aarde terecht zijn gekomen.

Hop
Ik wilde zooo graag naar deze film. Bleek trouwens combi van animatie en echte film te zijn. Jammer genoeg alleen in het Nederlands, de OV-versie heeft alleen heel kort in Amsterdam gedraaid. Maar zelfs in het Nederlands, in een bioscoop met voornamelijk (hele kleine) kinderen een super leuke film.Een hazenzoon, die helemaal geen zin heeft om in zijn vaders (paas)haas sporen te treden en een heerlijk gemeen paaskuiken dat die rol maar al te gewillig over zou willen nemen.


Thor
Prachtig 3d spectakel.Valt weer onder de categorie -géwéldig-!! Episch verhaal, prachtige man om naar te kijken, heerlijke humor, en uiteraard romantiek, die tragisch eindigt (?!?!?! vervolg....?)Zeker een must see!


Paul
De laatste in de rij. Een leuke nerd/roadmovie, over een stel ( duhhhh) nerds die een tour langs alle Amerikaanse ufo-hot-spots gaan maken, en daar een *liftende*  alien tegenkomen, die terug naar huis wil.Ook erge leuke film ( al doetie het op tv waarschijnlijk net zo goed als in de bios )

De Pathépas wordt nog steeds met veel plezier en intensief gebruikt. Nog steeds, zelfs na dik een jaar absoluut geen spijt van de aanschaf 

Tip van de dag: Ehhhh, keertje naar de bios?!?!?!

Even bijpraten

Jeetje, mijn blog dreigt een beetje een ondergeschoven kindje te worden.Wat is het toch moeilijk om te beseffen wat je hebt. Meestal krijg je dat besef pas als het verdwenen is. Dat wat je hebt bedoel ik dan.

Vermoeidheid is iets waar ik nogal eens over klaag.Vaak krijg ik dan het commentaar: "Ja, maar je doet ook zoveel" En dat terwijl ik  niet het gevoel heb dát ik zoveel doe.Als ik naar anderen kijk dan lijkt het niet zoveel. Ik werk *maar* part-time, nou ja, mijn huis, ehm, dat wil je ( ik in iedergeval) vaker niet zien dan wel, en aan scooter poetsen gaat ook al niet veel tijd verloren. Uiteraard moet je niet vergelijken met anderen, maar sommige vrouwen houden er fulltime jobs op na, helpen hun ouders, voeden een paar onberispelijke kinders op, waar ze allerlei leuke dingen mee doen, nemen nog een hond, en lezen toch ook nog bergen boeken. en zijn daarnaast ook nog crea bezig in allerlei leuke hobbies.Misschien klagen ze minder.....

Maar nu ben ik dus weer een stukje energie kwijt merk ik. Nog niet zo lang geleden blogde ik echt tamelijk trouw iedere dag, en zelfs dat kan ik na zo'n vermoeiend ( maar super leuk!) paasweekend als ik net achter de rug heb niet meer opbrengen.Sporten schiet er nogal eens bij in, en ik kan bijna niet dankbaarder zijn als juf zegt dat de yogales deze week niet doorgaat....

Maar goed, zoals het in mijn poll staat ( op loggy ) -Het leven is.... Keuzes maken- En dan kies ik er toch voor om te leven ipv er over te schrijven. En bovendien, als je niet leeft, dan heb je ook niets om over te schrijven, dus een beetje logica zit er ook wel in.

Tip van de dag: Keuzes maken.

Slot Loevestein

Ondanks werkweekend toch nog een klein tochtje gemaakt. Kijk maar even mee

De achterkant......

Stukje van de tuin eromheen. Wat staat die kastanje mooi in bloei!

Lekker zitten in de schaduw, tussen de schaapjes. Ze komen vanzelf even kijken wat je aan het doen bent.

Van de voorkant.....

Het water rond het slot is zo helder dat je de vissen gewoon kunt zien zwemmen!

Het was Beestenboel in de vesting. Kuikentjes, schapen met lammetjes, en ook ganzen!

Maar wij hadden meer oog voor de *wilde*  dieren in de slotgracht

Zoals deze prachtsnoek!

Of deze fuut, nog even de eitjes goed leggen, en dan nog even geduld.....

Tip van de dag: Slot Loevestein, leuk voor even er op uit

Nogmaals foto's EFF

Niet echt nieuwe foto's hoor, schrik maar niet.Maar gewoon voor de leut, en omdat ik het zelf ook zo leuk vind heb ik een filmpje in elkaar gezet van de leukste foto's

Voor de *luie* fotokijkers zal ik maar zeggen. Lekker aan je voorbij laten komen, met een mooi muziekje op de achtergrond.

Maar voor ik het plaats wil ik wat vertellen over het muziekje, en waarom k dat gekozen heb. Daar zijn meerdere redenen voor. Om te beginnen vind ik het een verschrikkelijk mooi nummer, van een waanzinnige, ehhh band is geen waardig woord voor  groep deze mensen. En dan heb ik het dus over Therion. Verder past het eigenlijk best heel goed bij het onderwerp. De titel van het nummer is nl Clavicula Nox, wat Sleutel van de nacht betekend. En Clavicula Nox is de astrale sleutel die de poorten opent naar veel verschillende ervaringen. En met veel artistike vrijheid kun je de EFF ook zo zien....



Tip van de dag: Beoordeel zelf......

Eens in de honderd jaar....

Komt er een Pasen als deze voorbij, heb ik me laten vertellen. Echt, ik hoorde het op tv. Dit lekkere weer is zeker al honderd jaar niet met Pasen voorgekomen. En hoeveel geluk hebben wij, dat we hem mee mogen maken?

Persoonlijk denk ik eigenlijk dat dit jaar Pasen en Pinksteren eindelijk op één dag vielen.

Hoezo ik dat denk?!?!?!?!

Ga er even rustig voor zitten. Net als zij. Hij kent me al dik 25 jaar en heeft dit nog nooit zien gebeuren...En onder het mom -Ik hou van werken, ik kan er uuuuren naar kijken-  heeft zij lekker zitten genieten!

Maar wat was er dan zo bijzonder?!?!?

Waarom Pasen en Pinksteren op één dag?

Onder de bezielende leiding van mijn dochter, en de druk van de Tourclub is het er dan eindelijk in al die jaren dat ik brommer/scooter rijdt van gekomen.

Nog een close-upje.....

Zie je dat? Ik ben het echt hoor!!!!!

En hij reed lekker

Nouuuu , niet echt hoor. Niet slechter ook natuurlijk, daar niet van,daar ben ik dan ook wel weer eerlijk in. Maar echt, ik zie er nog steeds het nut niet van in. Alle krassen vallen alleen nog maar meer op.

Sorry lieve medeclubleden. Deze scooter is voor mij een gebruiksvoorwerp. En ik hou er echt evenveel van als jullie. Alleen houdt ik dus gewoon echt niet van poetsen....

Tip van de dag: Verwacht bij mij geen glimmend scootje, behalve als ik hem net nieuw opgehaald heb bij de dealer( dus over een jaar of twee weer )

Het spuugt vuur!

Jammer genoeg heb ik het nu niet over mijn eerste ontmoeting met een heuse draak, maar over mijn dochter.

Zomaar alleen een beetje met gewichtjes aan een koordje of kettinkje zwaaien ( Poi'en) is voor mijn dochter natuurlijk niet genoeg. Dat moet een leveltje opgetrokken worden. Hoe? Met vuur natuurlijk. En omdat moeders een mooi fototoestel heeft, mag ze ook mee. Om het vast te leggen!  Een lange sluitertijd zorgt ervoor dat de beweging in zijn geheel wordt vastgelegd.

Grappig effect geeft dat zo wel.

Ik moet nog wel een beetje oefenen met foto's maken, die bosjes ervoor zijn niet echt een succes....

En het lukt ook zonder....

Firetornado!!!!

Toch maar even ergens anders gaan staan, en langzaam maar zeker wordt het ook donkerder....der.

Een vlinder!!

 Hoe heette dat tekenspulletje vroeger nou ook al weer, met die rondjes en die cirkels?!?!?!

En als het vuur uit moet, hard draaien, dan krijg je mooi blauw vuur......

Tja, en als je dan toch met vuur bezig bent....

Het is wel indrukwekkend, dat moet gezegd worden. En dat werd het ook, want we hadden inmiddels heel wat bekijks vanuit het flat



Dus op naar het volgende. SparkelPoi's

En dat is iets wat je zorgvuldig moet doen. De Sparkel Poi wordt nl *geladen* met staalwol, een *aangestoken* door een gewoon batterijtje. Maar staalwol ontvlamd niet alleen door zo'n batterijtje....

Ik: "Ehhhh, gaat dat wel helemaal goed, daar achter je?!?!?!"

Nou nee dus. Bij het verkassen naar een ander plekje had dochter niet haar voorraadje staalwol uit de weg gelegd.... En dat ontvlamd dus ook als er Sparkels op terecht komen....

Gelukkig is alles goed afgelopen en kon ze haar voorraadje nog redden voor het hulpeloos in vlammen opging. Ach, als je dochter maar een hobby heeft. Toch?

Tip van de dag: Let op waar je je spulletjes laat!

Holland's got talent

Eerlijk gezegd heb ik me altijd al afgevraagd wat sommige mensen bezield om in dit soort programma's te verschijnen. Waarom? Hoe doe je dat? Hoe kom je er bij?

Wel, sinds afgelopen zondag weet ik het ook. Ze worden gewoon geronseld. Op de Fair liepen dus ook van die *scouts* rond.

Toen dochter en vriendin op een veldje samen stonden te Poi'en werden zij door deze dame aangesproken. Let op, dochter doet het -pas- drie maanden en haar vriendin zelfs pas een week. Het ziet er best leuk uit hoor, maar, en dit zijn dochters eigen woorden, er moet nog veel geoefend worden.

Het ging ongeveer als volgt: "Ja, ik zag jullie samen zo bezig, en nou zijn we voor Holland's got talent op zoek naar vriendinnen die samen leuke dingen doen, en jullie doen het zo leuk samen, dus ik vind dat jullie  best op tv zouden kunnen"

Iedere Nederlander die snakt naar zijn five minutes of fame zou zich uiteraard gelijk gevleid voelen, maar gelukkig is dochter van nuchtere Hollandse makelij. "Ga me daar de art of Poi niet te schande zetten op Nederlandse televisie, en zeker niet als er veel mensen zijn die het een stuk beter kunnen dan mij.Bovendien hoef ik dus echt niet op tv hè! Ja, als gelukkige winnaar van één of andere megaloterij, dan mogen ze me op tv zetten"

Nou kan ze het echt al heel leuk, zeker voor de korte tijd dat ze het doet. Zelfs met vuur is ze al heel behendig.

Goed gefotografeerd ziet dat er dan zo uit! Maar goed, nogmaals, op tv hoeft ze niet zo nodig

Tip van de dag:Nog even oefenen......

Elf Fantasy Fair 2011 Foto's!!!

Nou eindelijk dan!!!Pfff dat was een klus. Ik heb de 415 geschoten plaatjes weten te beperken tot een onsympathieke 232. Nog veel te veel natuurlijk, want wie vind het nou leuk zulke aantallen foto's door te worstelen van een ander.Maar goed, het was echt een super gave dag, en ere was zoveel moois te zien, dus toch maar geplaatst.

Ik heb ze overigens niet meer van commentaar voorzien. Deels omdat het makkelijker zoeken is als ik een verzoek krijg ( en dat mag gerust hoor!) voor de foto van originele grootte, maar deels dus ook gewoon veel te veel werk. Hier en daar heb ik nog wel een commentaartje bijgevoegd.

Nu nog het verslag van de dag zelf....

Om zes uur zijn we opgestaan. Dochter wilde helemaal gebodypaint, dus dat zou wel wat tijd in beslag nemen. Volgens vriendin maar een kwartiertje, maar dat was een beeeeetje onderschat... En zo moest ik ze nog aardig haasten om onze lift naar de trein te halen.


Door ander station te kiezen waren we echter gelukkig nog ruim op tijd voor de trein. Uiteraard weer verwonderde gezichten, maar zo vroeg nog geen vragen deze keer.Maar de conductrice wist wel onze aansluiting direct te noemen toen ik haar daar naar wilde vragen. Ik hoefde niet eens onze bestemming te melden. Hoe zou dat nou toch kunnen?
Helderziende misschien?!?!?!

Voor het eerst in al die acht jaar hebben we dan nu eindelijk de opening eens meegemaakt. Koning en koningin ( of wie er dat jaar over Elfië regeert) presenteren zich. Dit jaar waren dat Koning Midas en Koningin Avaritia. Zij deelden overigens ruim van hun fortuin, maar ja, wat wil je, als alles wat je aanraakt in goud veranderd

En wat een heerlijkheid trouwens om zo lekker vroeg te zijn. Om te beginnen hadden we natuurlijk (?!?!?) weer schitterend weer, maar het is nog zo lekker rustig zo vroeg. De hele horde mensen voor de poort verspreid zich binnen no time over  het aanzienlijke terrein, en je hebt echt even de tijd om rustig van alle mooie dingen en de rust te genieten.

Eén van de vele barretjes.Als de fair eenmaal goed op gang komt, kom je er bijna niet eens meer bij om te bestellen, laat staan om hem in volle glorie op de foto te zetten!


Kortom, zalig om er zo vroeg te zijn.

Overigens had ik mij deze fair een doel gesteld. Ik wilde een Vow of Silence doen. Die is al snel door mijn dochter omgebouwd in een *straf* Waarvoor precies is nooit echt duidelijk geworden, maar ze legde aan alle mensen uit dat ik die dag straf had. Ik moest zwijgen, en mocht maar 1 ding zeggen, nl "Dankjewel"En als ze dat uitgelegd had, dan zei ze gelijk: "Je bent echt hartstikke vervelend", waarop ik dan uiteraard alleen met een lieftallig: "Dankjewel!"mocht en kon reageren.De vow/straf begon zodra we het terrein op kwamen. Op zich was het echt leuk om te doen. Eén keer halverwege de dag een korte pauze, en uiteraard ben ik hier en daar ook wel eens de fout in gegaan. Maar all and all is het me goed gelukt, en was het echt wel leuk om te doen!

Zoals ik al eerder gemeld had, had dochter zich een heerlijk uiterlijk aangemeten. Tja, wat ze nou precies was weten we eigenlijk zelf ook niet , maar ze zag er geweldig uit, en had heel wat bekijks.

De reden dat dochter dit jaar niet in een superwijde rok wilde waren haar Poi's Een Poi is een gewichtje aan een koord of ketting die men rondzwaait en waar men trucs mee uithaalt.Sinds kort weer één van haar nieuwe hobby's

En dat kan natuurlijk niet met een hoepelrok Ze heeft overigens haar vriendin ook gek gemaakt. En op de fair waren uiteraard medepoi'ers te vinden

 Ikzelf heb nog meegedaan aan de *kostuumwedstrijd* Dit jaar een heerlijk echt onvervalst EFF gebeuren. de presentator was een rolvaste arrogante figuur.Met verveelde stem kondigde hij iedereen aan, en wist iedereen wel een beetje af te katten. Jammer genoeg had hij de verhaaltjes een beetje door elkaar gehaald, maar hij snapte wel gelijk dat ik niet mocht praten. "Ow, weer één die niks mag zeggen, nou lekker dan, laat je dan maar van je mooiste kant zien hoor".

Uiteraard kwamen er veeeel mooiere kostuums dan het mijne voorbij, maar dat is het leuke aan EFF, dat maakt helemaal niets uit. of je er nou super veel werk van maakt, of wat minder en je flink in je rol inleeft. Alles kan.Hier twee leden van The Royal Elf force, die Elfië vanuit de lucht bewaken.


De prijsuitreiking ging wel heel eerlijk. Er was geen jury, het publiek mocht beslissen wie zij het mooiste vonden. Dat ging als volgt. De presentator vroeg of ze ons allemaal mooi vonden en toen het publiek dat met gejuich en applaus bevestigde zei hij: Nou, da's duidelijk ( ....hoor het verveelde stemgeluid....) iedereen is mooi. Iedereen heeft gewonnen. Jullie prijs ligt in de gracht. Vis die er zo maar uit!" En weer tegen het publiek: "Ze blijven nu staan zodat jullie foto's kunnen maken"Naar achteren: "Tot hoe laat is het open? Zes uur? Goed, U hoort het, U heeft ruim de tijd om te fotograferen"En weg was hij.

Het klinkt allemaal misschien wat lullig, maar da's Elfië. Waar het onverwachte gebeurt. Want tenslotte lopen we daar geen van allen te pronken omdat we een prijs willen winnen, maar gewoon omdat we het leuk vinden. Om mooi te zijn, of om in een andere huid te kruipen, of wat voor reden je er ook voor kunt bedenken.

Halverwege/tegen het einde van de middag had dochter haar Poi vrienden gevonden en is ze daar mee aan de gang gegaan. Ik ben heerlijk op een bankje gaan zitten ( het was bij de muziek) heb nog wat foto's genomen, heb wat zitten lezen, en lekker rustig aan gedaan. Zo'n hele dag in korset is niet niks hoor!

Leuk was dat de Poipeople ook anderen, en met name kinderen de kans gaven om wat te leren. Sommige kinderen zijn natuurtalentjes!


Langzaam maar zeker werd het weer wat kouder, en begon de vermoeidheid  enigzins toe te slaan, dus maar tijd om weer huiswaarts te keren.In de pendelbus nog gezellig gesprek met een gnoom ( die overigens al weer *gewone* kleur was) en op het station stond het uiteraard vol prachtige mensen.

Een laatste gezellig gesprek in de trein, en zoals ik al schreef, geen zin om op de bus te wachten, dus door het Schollebos naar huis gelopen. En zelfs daar kreeg ik nog een fotoverzoek

Moe maar voldaan kijken we weer terug op een heerlijke fair.

Ow ja..... (Stiekem) kusjes stelen van een rood/zwarte gnoom is niet mogelijk, je valt altijd door de mand.....

Tip van de dag: Ga maar lekker genieten van de foto's ( nogmaals de link voor degenen die het hele verhaal hebben gelezen hier!!!)