vrijdag 1 april 2011

Rechtvaardigheid

Ziek zijn heeft zo zijn voordelen. Je hoeft er lekker niet uit, terwijl het buiten regent en waait. Lekker echt zo'n hele dag in bed blijven.Eindelijk de Porseleinboom trilogie uitlezen. Begrijp me niet verkeerd. het zijn zalige boeken om te lezen, maar alles bij elkaar zijn het wel 1340 bladzijden om door te komen. En ik heb nog zoveel andere mooie en leuke boeken liggen. Maar goed, ze zijn dus uit! Alles bij elkaar, met de onderbreking van Sunny Boy heb ik dus een maand de Landell achter de rug

En dan ben ik nu begonnen in Lucia de B. Schokkend, interessant, weer een boek dat je amper neer kunt leggen. Hoe is het toch mogelijk, dat in een weldenkend land als Nederland zoiets als dit gebeurt. Wat waarschijnlijk gelijk verklaart waarom zoveel mensen Lucia al veroordeeld hadden eer er überhaupt een proces was geweest. Want tja, hier in Nederland wordt je niet opgepakt als het toch niet minimaal wel enigzins aannemelijk is dat je het gedaan hebt.

Maar zoals Maarten 't Hart in zijn voorwoord zegt, hier betrof het een proces van omgekeerde waarden. Normaal is er een moord, en moeten de bewijzen aantonen dat diegene de moordenaar(res) is, en hier was al vastgesteld dat Lucia de B een moordenares was, dus moesten er *alleen* nog maar moorden aangetoond worden. Het argument van de ( vrouwelijke) officier van Justitie was nog wel het mooiste: "U ben zo geraffineerd te werk gegaan dat er geen sporen zijn" Waarop Maarten 't Hart heel bijdehand concludeert: Als dat een valide manier van redeneren is , kun je iedereen overal van beschuldigen.Zo dadelijk kunnen twee agenten op me afstappen en zeggen : "U bent gearresteerd voor moord"Als ik dan vraag : "Moord op wie?" kunnen zij zeggen "U bent zo geraffineerd te werk gegaan dat we dat niet weten" EN als ik dan vraag: "Waar is het lijk?" kunnen zij zeggen: "U hebt dat zo geraffineerd verborgen dat we dat nog niet hebben weten te vinden"

Kortom, een meesterlijk boek, wat je verschrikkelijk bang zou kunnen maken voor deze maatschappij, en voor verplegen in het bijzonder. Laat ik nou ook werken in een wijk met meer dan gemiddeld aantal overlijdens.... Ben ik of mijn collega de volgende, omdat wij in Nederland eigenlijk niet meer wensen te sterven, en als het dan toch moet, dan moet er wel iemand verantwoordelijk voor zijn?

Tip van de dag: Niets is zeker, en zelfs dat niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten