Vrijdag ochtend, elf uur. Nou ja, eigenlijk een uurtje eerder natuurlijk. Nog even snel die nieuwe lens ophalen, scootertje aftanken...En daar zag ik de eerste mensen van ons clubje al staan. Ik brulde enthousiast: "Tot zo!!" en werd enigzins vreemd aangekeken.Ik zag het hem denken: "Wie is dat mens?!?!?!" Tja, dat heb je als je nog maar net lid bent.
Dat was echter snel opgelost, toen we gedrieën voor mijn/scooterbuur's flat parkeerden. Ik moest nog even naar boven, bagage halen, en scooter laden enz, en toen waren we dan puntje precies elf uur klaar om te gaan. Tijd zat voor een ritje naar Amsterdam
Heerlijk op ons gemak onder de vertrouwde leiding van scooterbuur gingen we op weg.Onderweg nog op een rustig plekje een kleine stop gemaakt voor wat te eten en drinken.
Onze eerste doel was de Tuinhuisamsterdammers.
Daar was mijn slaapplekje geregeld. Eerst maar een lekker bakkie met meegebrachte koeken, en daarna door naar de (gehuurde) huisjes van de anderen. Dwars door Amsterdam met een tot inmiddels acht man gegroeide scootergroep was voor sommigen wel even een uitdaging, maar we hebben het zonder kleerscheuren gered.
Bij het huisje heeft de directeur gelijk de bezem er maar door gehaald, ordnung muss sein, zeker omdat de Duitsers er ook al aankwamen.
Samen met de Duitsers hebben we de parksnackbar overvallen. De beste man wist niet wat hem overkwam, en de gehaktballen moesten uit de vriezer aangerukt worden om de horde tevreden te houden.Bij het zien van al zijn fooien vroeg de beste man echter of we de volgende avond terug wilden komen 
Ik heb weer genoten van de terugrit van Uitdam naar het tuinhuisje.Uitdam ligt direct aan het Markermeer, en derhalve zie je daar dus weer heel andere weidevogels dan bij ons. Ik heb nog nooit zoveel Grutto's bij elkaar gezien. Sterker nog, ik heb eigenlijk nog nooit *wilde* Grutto's gezien. Uiteraart huppelden de hazen ook vrolijk door de weilanden, en dan met een zakkend zonnetje. Dan kan mijn geluk niet meer op.
Aangekomen bij het tuinhuisje hebben we nog een knus vuurtje gebouwd, en onder het genot van een glaasje wijn elkaar nog wat beter leren kennen.
Ik ben aan het einde van de rij -brommer-scooters gaan rijden, net voor de motorscooters. Ik blijf het ene overweldigend gezicht vinden. Voor me een sliert scooters, achter me nog een sliert, en dat alles door een prachtig landschap en onder een lekker zonnetje. Wat kan een scooterist zich nog meer wensen? In Purmerend ging het even mis, en reden we een verkeerde straat in. Voor ons niet zo'n probleem, maar ik geloof dat de bewoners het niet zo fijn vonden, zo'n slordige twintig scooters die allemaal keerden en vervolgens tegen de richting in de goede weg op zochten.
Wat je allemaal niet moet verduren als je dort of de Home Town of Kymco bent. Niet als eerste, maar zeker niet als laatsten kwamen we met onze groep bij Kybe aan
Het pand was netjes ingericht, met wat tafeltjes en stoeltjes, koffie, thee en limonade stonden volop klaar,
en bij het standje even melden en je presentje ophalen.
Ik kan niet anders zeggen, dan dat deze dag voortreffelijk verzorgd was, en perfect geregeld. Van ontvangst met koffie, thee en limonade, tot de goed verzorgde lunch, de perfect verlopen tourtocht en uiteindelijk het wokken in Purmerend.Maar ik loop op de zaken vooruit.....
Er stonden diverse modellen scooters en motoren klaar, waar je als je dat wilde een proefritje mee kon maken. Zonder twijfel was de roze Sunboy het meest bereden model. Ondanks zijn wat controversiële bijnaam. De Sunboy is nl een elektrisch scootertje, en omdattie dus ook nog eens roze was kreeg hij al snel de naam een scootertje voor onze millieubewuste homo te zijn....
Natuurlijk is er ook even tijd gemaakt om onze Grote Leider nog even toe te spreken en een kleinigheidje te geven. Zonder zijn initiatief had de KymcoTourClub wellicht helemaal niet bestaan, en zeker geen vijf jaar.
Ik persoonlijk neem mijn petje af voor die man, want ik denk dat er velen zijn, die niet beseffen dat het voor hem ook een uit de hand gegroeide hobby is, en zeker geen werk waar hij bergen geld aan verdient. In tegendeel zelfs. Dus bij deze, alle mopperkonten die vinden dat dingen beter geregeld zouden kunnen zijn. Denk eens aan al het werk dat deze gedreven man doet, en neem met eerbied je kymco-petje in je hand!
Na genoeg tijd voor proefritjes, bijkletsen, wilde verhalen uitwisselen en een zalige lunch was het tijd voor de tourrit.Ruim op tijd en netjes opgedeeld in groepjes gingen we op weg.Een kleine impressie van het prachtige landschap waar we door reden.
Zo af en toe hadden we *bezoek* Op het eerste filmpje kun je zien hoe een motorrijder eventjes met ons optrekt, om daarna zijn eigen tempo weer te vervolgen, maar later hadden we nog een andere stoere meerijder. Hij heeft het aardig lang volgehouden....
Eigenlijk wilde ik het nummer van Queen ( bicycle race) eronder zetten, maar helaas, we moeten het met de cheesy klanken van youtube doen
Aangezien ik bij het eerste groepje dat vertrok zat, heb ik alle andere groepjes binnen zien druppelen, en zo ook onze Grote Leider.Heerlijk, die grote trotse grijns vast te mogen leggen.
Toen iedereen weer binnen was, werd het langzaam tijd om de Koemarkt in Purmerend om te gaan toveren in de Kymkoemarkt, oftewel, op naar het diner.
Is het geen geweldig gezicht?
Wat het wokken betreft, het hele restaurant kleurde rood van alle kymco shirtjes die binnen liepen, maar het personeel verblikte of verbloosde niet, met de goed honderd man die er binnen liepen. Uiteraard even in de rij aan het begin, maar ja da's logisch. Het drinken werd vlot en met regelmaat gebracht, en het eten was zalig. Nogmaals, ik kan het blijven zeggen, petje af. Uiteraard had onze Grote Leider niet alles helemaal alleen geregeld, dus in het restaurant een gepast bedankje voor de mensen die daar zo hard aan meegewerkt hadden.
Na het eten was het voor sommigen nog een flinke weg naar huis, maar wij hoefden niet meer zo heel erg ver. Met het ( een klein beetje uitgedunde) clubje van 's morgens was het weer richting Uitdam. Nog even een laatste halt gemaakt aan het IJsselmeer. Het zou anders voor de Duitsers die mee waren wel erg sneu zijn.
Zo dicht in de buurt en dan toch niet even het IJsselmeer zien. Overigens niet alleen voor de Duitsers hoor. Het was ook mijn eerste keer daar in die buurten, dus ik was blij dat ik nog een photo-opportunity kreeg 
En met een prachtig ondergaande zon vervolgden wij het laatste stukje van de weg
Vanaf dat mooie plekje aan het IJsselmeer hebben wij afgescheid genomen van de groep Duitsers, en zijn we weer richting Amsterdam getuft. Het was een mooie maar ook lange dag geweest....
Maar hij was nog niet over..... Op het tuinen complex bleek nog een bingo te draaien, of we nog even zin hadden?!?!? Ach waarom niet, altijd gezellig toch.En wie weet....
De bingo is het niet geworden, zoals je kunt zien, op één nummertje na.
Maar de tombola had een zeer bruikbare prijs. Voor mij dan, één waarvan de club het denk ik wel wenselijk zou vinden als ik die zou winnen. Ik had mijn zinnen er wel op gezet.....
Helaas, ik moet jullie teleurstellen. Ik heb de Kärcher niet gewonnen, dus die schone scooter....die wordt langzaam maar zeker gewoon weer vuil....
Eerlijkheidhalve moet ik toegeven dat ik er eigenlijk een beetje tegenop had gezien, twee nachten op een luchtbedje te slapen. Maar na zulke dagen, vol van indrukken en activiteiten, was dat totaal geen probleem.
Zondag liet het weer het een beetje afweten. Een flinke wind, wat met een bepakte en bezakte scoot nou niet direct het prettigst rijdt, maar we hebben gelukkig niet veel regen gehad. Dan maar een stop je onderweg meer, we hadden toch de hele dag om thuis te komen. En zo vlak onder Schiphol door rijden en dan geen foto's nemen? Da's toch ook zonde, dus daar hebben we gelukkig ook nog wat tijd voor genomen
Nog een allerlaatste stop, even bijkomen van de wind, de laatste koeken opeten, nog één peukie, en dan echt het laatste stukje...
Het lustrum zit er op...
Dit was mijn samenvatting. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik nog veeeel meer foto's heb gemaakt. Daarvan heb ik ook een selectie gemaakt, dus als je die wilt zien, ga HIER heen
Tip van de dag: Geniet met MATEN
Dat was echter snel opgelost, toen we gedrieën voor mijn/scooterbuur's flat parkeerden. Ik moest nog even naar boven, bagage halen, en scooter laden enz, en toen waren we dan puntje precies elf uur klaar om te gaan. Tijd zat voor een ritje naar Amsterdam
Heerlijk op ons gemak onder de vertrouwde leiding van scooterbuur gingen we op weg.Onderweg nog op een rustig plekje een kleine stop gemaakt voor wat te eten en drinken.
Onze eerste doel was de Tuinhuisamsterdammers.
Bij het huisje heeft de directeur gelijk de bezem er maar door gehaald, ordnung muss sein, zeker omdat de Duitsers er ook al aankwamen.
Ik heb weer genoten van de terugrit van Uitdam naar het tuinhuisje.Uitdam ligt direct aan het Markermeer, en derhalve zie je daar dus weer heel andere weidevogels dan bij ons. Ik heb nog nooit zoveel Grutto's bij elkaar gezien. Sterker nog, ik heb eigenlijk nog nooit *wilde* Grutto's gezien. Uiteraart huppelden de hazen ook vrolijk door de weilanden, en dan met een zakkend zonnetje. Dan kan mijn geluk niet meer op.
D-Day 21-05-2011
Ook vandaag was het in etappes verzamelen. Met een prachtige kilometerstand, voor zo'n bijzondere dag, en een heerlijk zonnetje reden we met zo'n acht scooters weer richting Uitdam.
Bij de pont in Amsterdam weer wachten, op nog meer mensen, die al snel kwamen, dus door naar Uitdam, om de rest van de groep op te halen.Van daaruit zouden we doorrijden naar Kybe. Leuk groepje zo toch bij elkaar?!?!?!
Wat je allemaal niet moet verduren als je dort of de Home Town of Kymco bent. Niet als eerste, maar zeker niet als laatsten kwamen we met onze groep bij Kybe aan
Het pand was netjes ingericht, met wat tafeltjes en stoeltjes, koffie, thee en limonade stonden volop klaar,
Ik kan niet anders zeggen, dan dat deze dag voortreffelijk verzorgd was, en perfect geregeld. Van ontvangst met koffie, thee en limonade, tot de goed verzorgde lunch, de perfect verlopen tourtocht en uiteindelijk het wokken in Purmerend.Maar ik loop op de zaken vooruit.....
Er stonden diverse modellen scooters en motoren klaar, waar je als je dat wilde een proefritje mee kon maken. Zonder twijfel was de roze Sunboy het meest bereden model. Ondanks zijn wat controversiële bijnaam. De Sunboy is nl een elektrisch scootertje, en omdattie dus ook nog eens roze was kreeg hij al snel de naam een scootertje voor onze millieubewuste homo te zijn....
Ik persoonlijk neem mijn petje af voor die man, want ik denk dat er velen zijn, die niet beseffen dat het voor hem ook een uit de hand gegroeide hobby is, en zeker geen werk waar hij bergen geld aan verdient. In tegendeel zelfs. Dus bij deze, alle mopperkonten die vinden dat dingen beter geregeld zouden kunnen zijn. Denk eens aan al het werk dat deze gedreven man doet, en neem met eerbied je kymco-petje in je hand!
Na genoeg tijd voor proefritjes, bijkletsen, wilde verhalen uitwisselen en een zalige lunch was het tijd voor de tourrit.Ruim op tijd en netjes opgedeeld in groepjes gingen we op weg.Een kleine impressie van het prachtige landschap waar we door reden.
Eigenlijk wilde ik het nummer van Queen ( bicycle race) eronder zetten, maar helaas, we moeten het met de cheesy klanken van youtube doen
Aangezien ik bij het eerste groepje dat vertrok zat, heb ik alle andere groepjes binnen zien druppelen, en zo ook onze Grote Leider.Heerlijk, die grote trotse grijns vast te mogen leggen.
Toen iedereen weer binnen was, werd het langzaam tijd om de Koemarkt in Purmerend om te gaan toveren in de Kymkoemarkt, oftewel, op naar het diner.
Is het geen geweldig gezicht?
Wat het wokken betreft, het hele restaurant kleurde rood van alle kymco shirtjes die binnen liepen, maar het personeel verblikte of verbloosde niet, met de goed honderd man die er binnen liepen. Uiteraard even in de rij aan het begin, maar ja da's logisch. Het drinken werd vlot en met regelmaat gebracht, en het eten was zalig. Nogmaals, ik kan het blijven zeggen, petje af. Uiteraard had onze Grote Leider niet alles helemaal alleen geregeld, dus in het restaurant een gepast bedankje voor de mensen die daar zo hard aan meegewerkt hadden.
En met een prachtig ondergaande zon vervolgden wij het laatste stukje van de weg
Maar hij was nog niet over..... Op het tuinen complex bleek nog een bingo te draaien, of we nog even zin hadden?!?!? Ach waarom niet, altijd gezellig toch.En wie weet....
De bingo is het niet geworden, zoals je kunt zien, op één nummertje na.
Helaas, ik moet jullie teleurstellen. Ik heb de Kärcher niet gewonnen, dus die schone scooter....die wordt langzaam maar zeker gewoon weer vuil....
Eerlijkheidhalve moet ik toegeven dat ik er eigenlijk een beetje tegenop had gezien, twee nachten op een luchtbedje te slapen. Maar na zulke dagen, vol van indrukken en activiteiten, was dat totaal geen probleem.
Zondag liet het weer het een beetje afweten. Een flinke wind, wat met een bepakte en bezakte scoot nou niet direct het prettigst rijdt, maar we hebben gelukkig niet veel regen gehad. Dan maar een stop je onderweg meer, we hadden toch de hele dag om thuis te komen. En zo vlak onder Schiphol door rijden en dan geen foto's nemen? Da's toch ook zonde, dus daar hebben we gelukkig ook nog wat tijd voor genomen
Nog een allerlaatste stop, even bijkomen van de wind, de laatste koeken opeten, nog één peukie, en dan echt het laatste stukje...
Dit was mijn samenvatting. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik nog veeeel meer foto's heb gemaakt. Daarvan heb ik ook een selectie gemaakt, dus als je die wilt zien, ga HIER heen
Tip van de dag: Geniet met MATEN
Het blijft een mooi verslag van een schitterende dag......
BeantwoordenVerwijderen