Foto's

Vandaag heb ik weer gebruikt om mijn computer zaakjes op orde te brengen. Ik krijg, zeker van de KTC leden, regelmatig de meest nederige verzoekjes of ik ajb foto's wil opsturen.

Daar wil ik even het volgende over zeggen:

Lieve mensen, daar maak ik ze voor Lees eens onder het label KMGP, want daar valt het toesturen van een ( werkelijke grootte) foto onder. Voor mij ene kleine moeite, voor de ontvanger een groot plezier

Dus schroom asjeblieft niet en vraag gewoon om die mooie/leuke/grappige foto die ja van me hebt gezien. Overigens wel even hulde voor één van de schrijvers op het forum, die er netjes bij vermeld had dat de foto van mijn hand is. Dat vind ik wel fijn als dat gebeurd

Tip van de dag: Vraag gerust, laat je e-mail adres achter, en ik stuur je de gevraagde foto

Vier Provinciën route

Zoals ik gisteren al schreef was ik gevraagd om gezellig mee te rijden. Eerst op naar het tuinhuis, en vandaar uit naar Lelystad.

's Morgens om 8:05 met kmstand van 19.805 op weg richting Amsterdam. Nog wat aan de frisse kant, voor de warme dag die beloofd was, maar zoals de Noren zeggen: Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding, we hadden lekker onze motorjas aan, dus een beetje frissigheid kon ons niet deren Om de eventuele drukte van schooljeugd te ontwijken ietsje andere route gekozen. Langs een stukje Nederland wat ik nog nooit gezien had, en technisch gesproken volgens mij ook nog niet had kunnen zien. Tjonge, heel die buurt lag op de schop, alle wegen nieuw, gloedje nieuwe huizen. Ik denk zelfs dat een oude inwoner die er een poosje weg was geweest er niet had geweten waar hij was. Maar goed, Oók dát is Nederland, altijd aan het vernieuwen en verbouwen.

Iets verderop zagen we een wel heel vreemd geparkeerde scoot... Die lag onder een verkeersafzettings bord

Zoiets, maar dan een verplaatsbare.( foto geleend van Kymcoforum pretflesspel)De bestuurder zat er wat beduusd naast ( al onder goede zorg van de wegwerkers) zonder zichtbare beschadigingen gelukkig. Op die plek werd dus aan de weg gewerkt, en werd met een stoplicht dan weer eens de ene, en dan weer de andere kant doorgelaten. Hoe hij het voor elkaar heeft gekregen zijn scootje daar zo onder te schuiven zal voor ons altijd een raadsel blijven.

"Helaas op de heenweg geen tijd om foto's te maken", meldde scooterbuur: "misschien op de terugweg" "Zou hij er dan nog liggen denk je?"  vroeg ik gevat.

Reis naar Amsterdam verliep verder prima en na een lekker bakkie aldaar snel richting Lelystad. Langzaam begon het op te warmen, maar zo op een tochtje langs het IJsselmeer was die motorjas toch echt nog wel welkom. En wat een prachtige rit was het weer. Ik weet niet zo goed hoe al die plassen daar heten, maar daar zag ik dus tot mijn verrassing de witte reiger. Steeds vaker laat dit voor Nederland toch tamelijk zeldzame diertje zich hier zien. Toen ik een tweede, tamelijk dichtbij onder aan de dijk zag dacht ik: " Jullie krijgen het heen en weer maar met geen tijd voor foto's, die wil ik erop hebben!" Maar ja, helaas is deze vogel toch een stuk schuwer dan de welbekende grijze heiger ehhh reiger ( heiger, omdattie hier vaak naast vissers zit om de pas gevangen vis af te bedelen, stuk makkelijker dan zelf vissen) Dus eer ik mijn scooter goed en wel gestopt had, wassie al opgevlogen. Helaaaas, maar het lukt me nog wel een keer!

Na het bekijken van het huis en de geweldige tuin, gelegen aan het water, zijn we nog doorgereden naar Bataviastad we waren er tenslotte toch.Daar wat rond geslenterd, wat musjes gevoerd bij de Mac

En om de één of andere vage reden mag je in Bataviastad geen foto's maken, maar uiteraard kon ik het niet laten.... Lang leve de telefoons met fotomogelijkheden 

Want deze walvis was zo leuk. Hij spoot zelfs af en toe. Helaas net ff niet toen ik een foto maakte natuurlijk, en aangezien de heren al weer doorgelopen waren maar even droog geklik. Issie niet lief?!?!? En nog een leuke foto ook, met zo'n mooie Hollandse lucht erop. Misschien willen ze voorkomen dat er alleen nog maar mensen met camera's lopen ipv portemonnees, want er is zat leuks en moois te fotograferen. Nu maar hopen trouwens dat ik de bataviafotopolitie niet achter me aan krijg 

Na Bataviastad leek het de heren nog wel leuk om er een kleine tour aan vast te knopen, en dat vonden wij ook wel leuk, dus zouden we via Harderwijk, Nijkerk weer richting Amsterdam tuffen. Jasjes uit inmiddels, want het was nu echt knap warm geworden.

Na in de eerste instantie door de navisystemen ( ja, beide!!) een beeeetje de verkeerde kant opgestuurd te zijn, en nogmaals langs Bataviastad te zijn gereden dan toch de goeie kant op. Heerlijk tussen de polders en weilanden door. En langzaam maar zeker kroop mijn kilometerteller richting de 20.000 kilometer. Toch wel magisch om dat om te zien rollen hoor, van 19.999,9 naar 20.000,0

Het moment suprême natuurlijk net weer ff gemist, maar deze voldoet ook wel.... 

dat was in Harderwijk trouwens.

En omdat we zo toch wel aardig wat kilometertjes aan het maken waren nog maar even gestopt bij Oma, voor koffie en appelgebak. Niet alleen de scootjes hebben af en toe brandstof nodig. Dat was overigens in Ermelo, dus nog een flink stukje weg van huis.

Overigens meende ik onderweg nog ene restaurant te herkennen, waar ik vorig jaar nog heerlijk gegeten had, na een mooie rit op de motor en een fijne wandeling. Helemaal zeker weet ik het niet, maar volgens mij wastie het echt.

Vlak bij Baarn zijn we uit elkaar gegaan.Als wij nog helemaal mee terug  naar A'dam hadden moeten rijden was het helemaal nachtwerk geworden, dus zijn we ( de R'dammers en de A'dammers) ieder ons weegs gegaan.

En zo stonden we om 20:13 weer voor ons flatje, met op mijn teller 20113 km Maar ja, die wijkt enigzins af volgens de GPS van het navisysteem. Die zei nl dat we maar 303,3 km hadden gereden......

Ik heb genoten, vier provincies gezien, weilanden, meren, polders bos en een drukke stad ( Dwars door Utrecht).Zo is vakantie vieren in eigen land zo beroerd nog niet Thnxxx medescooteraars

Tip van de dag: Met een overvloed aan enthousiasme kom je een hele eind

Ik leef nog

Ik ben er nog hoor mensen. Jeetje dit komt in mijn blog carrière niet echt vaak voor. Donderdag voor het laatst geblogd, ik schaam me diep.Ok, hier komen alle smoezen:

-Het is vakantie

-Na aanvankelijk amper last van mijn kaakchirurg avontuur is het toch flink gaan opspelen. Ik weet niet of het nog steeds mijn overgang is, of dat die *operatie* toch wat nare gevolgen heeft, maar ik voel me zo slap als een vaatdoek. Alle inspanningen ( woensdag dagje scooteren en donderdag HH en filmmarathon) worden genadeloos afgestraft met een verlammende vermoeidheid

-True Blood serie 3 was eindelijk te verkrijgen bij de videotheek. Donderdag opgehaald, en vrijdagavond na al mijn geblog begonnen met kijken.Sookie, Bill, Eric, en dan nu Alcide hielden me zo in de ban, dat ik de hele serie( 12 afleveringen op 5 DVD's)  in één ruk heb uitgekeken.

-Grote zus haar megapartie. Niet door haar zelf georganiseerd, om niet nader te noemen redenen. Maar een ontzettend leuk en gezellig feest in de 70/80 jaren spirit. iedereen had zich ontzettend leuk uitgedost, veel pruiken, een een heuse ouderwetse disco show. Al hebben we ( dochter en ik) het om reden nr 2 niet al te laat gemaakt, toch weer uitputtend genoeg om gisteren heerlijk mijn

-Verwaarloosde e-reader weer eens te verwennen. Heerlijk een hele dag in bed liggen lezen. Eigenlijk zat het middeleeuwse Dag van het Park spektakel in de planning.

Lekker weer eens in mijn mooie kleding paraderen. Maar de dag bleef zo ontzettend grijs, en het woeide zoooo hard. Ik was eigenlijk een beetje bang dat ik op zou stijgen in mijn kostuum....



Tja, en dat waren ze zo'n beetje. Vanmorgen dit snel getypt,maar helaas de computer liep vast.EN ik ging vandaag vroeg op pad, want gisteren werd ik door mede Kymcofanaten gebeld of ik vandaag zin had om  vandaag *stukje* te rijden. Scooterbuurtjes waren door tuinhuisamsterdammers gevraagd gezellig mee te gaan naar zijn dochter om haar nieuwe huis te bekijken ( in Lelystad) alleen moest scooterbuuf helaas werken en vond tuinhuisamsterdamse het niet zo leuk om alleen met de heren op stap te gaan. En aangezien ik vakantie heb, en altijd wel in ben voor een stukje rijden, dachten ze natuurlijk gelijk aan mij. Maar daarover morgen meer....

Tip van de dag: Neem af en toe de tijd voor andere dingen, maar vergeet niet dat leuk ook klein kan zijn....

Three is a charme

En als laatste, wat gelijk duidelijk maakt waarom het verslag van het lustrum zo lang op zich liet wachten, nog een verslagje van gisteren.

Het was technisch weer ( oftwel regenachtig  ), yoga afgezegd ( door juf) dus eindelijk eens tijd om weer eens wat in huis te doen. Daar heb ik de morgen aan besteed, tot ik naar de kapper moest.

En de middag heb ik gebruikt om naar de bios te gaan. Beetje ondergeschoven kindje met al die leuke activiteiten van de afgelopen dagen.Ik moest en ik zou Water for Elephants zien. Dochter had al gewaarschuwd. Neem zakdoeken mee, en ga niet als je ongesteld bent



Geen woord van gelogen. Bijna van het begin af heb ik zitten slikken, en zelfs nu, nu  ik de trailer hoor heb ik huizenhoog kippenvel. Wat een prachtige film en wat een indrukwekkend verhaal. De film is voor 16 jaar gekeurd, en een beetje kan ik het wel begrijpen. Zonder te verraden waar de film over gaat, want het is beslist een must-see komt er zeker één scene in voor die best wel schokkend is. Aan de andere kant, kinderen kunnen wat dat betreft soms veel nuchterder zijn.

Daarna ben ik naar Lincoln Laywer geweest. Een goed in elkaar stekende legal thriller. Ook een mooie film voor thuis op de bank.

En als laatste, samen met dochter Pirates of the Carribean




Als liefhebber van The Pirates/Depp toch ook wel een must see, en dan absoluut in de bios.Valt onder het soort films dat op het grote scherm nou eenmaal een stuk mooier en leuker zijn dan op een tv ( tenzij je misschien een mega thuis bioscoopscherm hebt)

Al met al dus ook weer een druk en leuk dagje gisteren.

En vandaag had ik mij voorgenomen  verder gaan met het broodnodige en zeer nuttige huishoudelijke werk, maar ja, dringendere zaken, zoals een uitgebreid bad en wat lang verwachte blogjes eisten mijn aandacht weer op. En dan is het nu al weer vier uur, en moet ik zelfs nog boodschappen doen.

Morgen weer een dag....

Tip van de dag: First things first

Vakantie

Tjonge, wat kan vakantie toch vermoeiend zijn Zo veel tijd, en zoveel leuke dingen om te doen! Eerlijk gezegd ben ik blij dat het weer een beetje afgezakt is. Had ik tenminste eindelijk tijd om mijn verslag eens te maken.

Toen ik dinsdag het weerbericht gezien had, en toevallig(?!?!?) ook nog een mailtje van een vroegere klasgenoot kreeg, waarin hij schreef dat hij een weekje vakantie had, waren mijn plannen voor woensdag snel gemaakt.Na woensdag zou het weer nl afzakken, dus maakte dat die woensdag uitermate geschikt om die oude klasgenoot op te zoeken in Nijmegen. Uiteraard op de scoot. Nog op de valreep een oproepje op het scooterforum, of er iemand zin had om mee te gaan, en scooterbuur had wel zin.

Dus gingen we samen woensdag om negen uur samen op pad naar Nijmegen.

We zijn langs de rivieren ( Lek en Rijn) afgezakt naar het zuiden.Weer of geen weer, die rivierenroute is altijd prachtig.Dit is één van mijn favoriete plekjes aan de lek.Maar je zou je met een foto als deze toch echt bijna in het buitenland wanen....

Vispassage bij stuw Hagenstein  ---> de zalmtrek is van juli tot oktober, en rond die tijd worden er tot wel honderd zalmen waargenomen!

Ik zal het eerlijk toegeven.ik moet het touren nog een beetje leren hoor. Niet dat ik niet geniet als ik ergens heen rijdt, maar ik ben nogal van de doorrijderige zeg maar. Zeker als ik een doel heb, dan is het voor mij al snel gas open, en doorkachelen. Het is even wennen om te rijden met iemand die graag nog een stukje gas over heeft, maar het heeft zeker zijn charme. Nederland is eigenlijk veel te mooi om door te racen. Je komt er toch wel. Zelfs zonder navigatie, al rij je dan nog wel eens een rondje rond de kerk

Alles bij elkaar hadden we het nog erg vlot gedaan en stonden we even over twaalf voor het station in Nijmegen

En daar werden we opgewacht door onze gids ter plaatse. Die ons eerst maar eens naar een lekker terrasje loodste. Even zitten hoor..... EN dat was ook heerlijk op het zonovergoten plein in Nijmegen

Daarna een kleine tour door Nijmegen,langs het welbekende Uitkijkonijn

Jammer genoeg alleen maar open op zaterdag.....

Heerlijk geluncht langs de Waalkade, en toen via de stad met zijn charmante hoogteverschillen weer op ons gemakje terug naar de scoot .

Erg gezellig door een stadje wandelen met iemand die de weg ook goed weet, en ook erg gezellig is. Thnx Mr Guide

Terug zijn we door de Betuwe gereden, en gelukkig wist scooterbuur de weg in Gorinchem, anders had ik daar best nog wel eens een poosje kunnen ronddwalen. De bordjes Rotterdam waren nl volgens mij halverwege de stad op.

En zo waren we rond zeven uur weer terug op honk. De laatste zonovergoten dag meer dan goed gebruikt

Tip van de dag: Carpe Diem

KTC lustrum

Vrijdag ochtend, elf uur. Nou ja, eigenlijk een uurtje eerder natuurlijk. Nog even snel die nieuwe lens ophalen, scootertje aftanken...En daar zag ik de eerste mensen van ons clubje al staan. Ik brulde enthousiast:  "Tot zo!!" en werd enigzins vreemd aangekeken.Ik zag het hem denken: "Wie is dat mens?!?!?!" Tja, dat heb je als je nog maar net lid bent.

Dat was echter snel opgelost, toen we gedrieën voor mijn/scooterbuur's flat parkeerden. Ik moest nog even naar boven, bagage halen, en scooter laden enz, en toen waren we dan puntje precies elf uur klaar om te gaan. Tijd zat voor een ritje naar Amsterdam



Heerlijk op ons gemak onder de vertrouwde leiding van scooterbuur gingen we op weg.Onderweg nog op een rustig plekje een kleine stop gemaakt voor wat te eten en drinken.

Onze eerste doel was de Tuinhuisamsterdammers.

Daar was mijn slaapplekje geregeld. Eerst maar een lekker bakkie met meegebrachte koeken, en daarna door naar de (gehuurde) huisjes van de anderen. Dwars door Amsterdam met een tot inmiddels acht man gegroeide scootergroep was voor sommigen wel even een uitdaging, maar we hebben het zonder kleerscheuren gered.

Bij het huisje heeft de directeur gelijk de bezem er maar door gehaald, ordnung muss sein, zeker omdat de Duitsers er ook al aankwamen.

Samen met de Duitsers hebben we de parksnackbar overvallen. De beste man wist niet wat hem overkwam, en de gehaktballen moesten uit de vriezer aangerukt worden om de horde tevreden te houden.Bij het zien van al zijn fooien vroeg de beste man echter of we de volgende avond terug wilden komen

Ik heb weer genoten van de terugrit van Uitdam naar het tuinhuisje.Uitdam ligt direct aan het Markermeer, en derhalve zie je daar dus weer heel andere weidevogels dan bij ons. Ik heb nog nooit zoveel Grutto's bij elkaar gezien. Sterker nog, ik heb eigenlijk nog nooit *wilde* Grutto's gezien. Uiteraart huppelden de hazen ook vrolijk door de weilanden, en dan met een zakkend zonnetje. Dan kan mijn geluk niet meer op.

Aangekomen bij het tuinhuisje hebben we nog een knus vuurtje gebouwd, en onder het genot van een glaasje wijn elkaar nog wat beter leren kennen.

D-Day  21-05-2011

Ook vandaag was het in etappes verzamelen. Met een prachtige kilometerstand, voor zo'n bijzondere dag, en een heerlijk zonnetje reden we met  zo'n acht scooters weer richting Uitdam. 

 Bij de pont in Amsterdam weer wachten, op nog meer mensen, die al snel kwamen, dus door naar Uitdam, om de rest van de groep op te halen.Van daaruit zouden we doorrijden naar Kybe. Leuk groepje zo toch bij elkaar?!?!?!

Ik ben aan het einde van de rij -brommer-scooters gaan rijden, net voor de motorscooters. Ik blijf het ene overweldigend gezicht vinden. Voor me een sliert scooters, achter me nog een sliert, en dat alles door een prachtig landschap en onder een lekker zonnetje. Wat kan een scooterist zich nog meer wensen? In Purmerend ging het even mis, en reden we een verkeerde straat in. Voor ons niet zo'n probleem, maar ik geloof dat de bewoners het niet zo fijn vonden, zo'n slordige twintig scooters die allemaal keerden en vervolgens tegen de richting in de goede weg op zochten.

Wat je allemaal niet moet verduren als je dort of de Home Town of Kymco bent. Niet als eerste, maar zeker niet als laatsten kwamen we met onze groep bij Kybe aan

Het pand was netjes ingericht, met wat tafeltjes en stoeltjes, koffie, thee en limonade stonden volop klaar,

en bij het standje even melden en je presentje ophalen.

Ik kan niet anders zeggen, dan dat deze dag voortreffelijk verzorgd was, en perfect geregeld. Van ontvangst met koffie, thee en limonade, tot de goed verzorgde lunch, de perfect verlopen tourtocht en uiteindelijk het wokken in Purmerend.Maar ik loop op de zaken vooruit.....

Er stonden diverse modellen scooters en motoren klaar, waar je als je dat wilde een proefritje mee kon maken. Zonder twijfel was de roze Sunboy het meest bereden model. Ondanks zijn wat controversiële bijnaam. De Sunboy is nl een elektrisch scootertje, en omdattie dus ook nog eens roze was kreeg hij al snel de naam een scootertje voor onze millieubewuste homo te zijn....

Natuurlijk is er ook even tijd gemaakt om onze Grote Leider  nog even toe te spreken en een kleinigheidje te geven. Zonder zijn initiatief had de KymcoTourClub wellicht helemaal niet bestaan, en zeker geen vijf jaar.

Ik persoonlijk neem mijn petje af voor die man, want ik denk dat er velen zijn, die niet beseffen dat het voor hem ook een uit de hand gegroeide hobby is, en zeker geen werk waar hij bergen geld aan verdient. In tegendeel zelfs. Dus bij deze, alle mopperkonten die vinden dat dingen beter geregeld zouden kunnen zijn. Denk eens aan al het werk dat deze gedreven man doet, en neem met eerbied je kymco-petje in je hand!

Na genoeg tijd voor proefritjes, bijkletsen, wilde verhalen uitwisselen en een zalige lunch was het tijd voor de tourrit.Ruim op tijd en netjes opgedeeld in groepjes gingen we op weg.Een kleine impressie van het prachtige landschap waar we door reden.

Zo af en toe hadden we *bezoek* Op het eerste filmpje kun je zien hoe een motorrijder eventjes met ons optrekt, om daarna zijn eigen tempo weer te vervolgen, maar later hadden we nog een andere stoere meerijder. Hij heeft het aardig lang volgehouden....



Eigenlijk wilde ik het nummer van Queen ( bicycle race) eronder zetten, maar helaas, we moeten het met de cheesy klanken van youtube doen

Aangezien ik bij het eerste groepje dat vertrok zat, heb ik alle andere groepjes binnen zien druppelen, en zo ook onze Grote Leider.Heerlijk, die grote trotse grijns vast te mogen leggen.

Toen iedereen weer binnen was, werd het langzaam tijd om de Koemarkt in Purmerend om te gaan toveren in de Kymkoemarkt, oftewel, op naar het diner.

Is het geen geweldig gezicht?



Wat het wokken betreft, het hele restaurant kleurde rood van alle kymco shirtjes die binnen liepen, maar het personeel verblikte of verbloosde niet, met de goed honderd man die er binnen liepen. Uiteraard even in de rij aan het begin, maar ja da's logisch. Het drinken werd vlot en met regelmaat gebracht, en het eten was zalig. Nogmaals, ik kan het blijven zeggen, petje af. Uiteraard had onze Grote Leider niet alles helemaal alleen geregeld, dus in het restaurant een gepast bedankje voor de mensen die daar zo hard aan meegewerkt hadden.

Na het eten was het voor sommigen nog een flinke weg naar huis, maar wij hoefden niet meer zo heel erg ver. Met het ( een klein beetje uitgedunde) clubje van 's morgens was het weer richting Uitdam. Nog even een laatste halt gemaakt aan het IJsselmeer. Het zou anders voor de Duitsers die mee waren wel erg sneu zijn.

Zo dicht in de buurt en dan toch niet even het IJsselmeer zien. Overigens niet alleen voor de Duitsers hoor. Het was ook mijn eerste keer daar in die buurten, dus ik was blij dat ik nog een photo-opportunity kreeg

En met een prachtig ondergaande zon  vervolgden wij het laatste stukje van de weg

Vanaf dat mooie plekje aan het IJsselmeer hebben wij afgescheid genomen van de groep Duitsers, en zijn we weer richting Amsterdam getuft. Het was een mooie maar ook lange dag geweest....

Maar hij was nog niet over..... Op het tuinen complex bleek nog een bingo te draaien, of we nog even zin hadden?!?!? Ach waarom niet, altijd gezellig toch.En wie weet....

De bingo is het niet geworden, zoals je kunt zien, op één nummertje na.

Maar de tombola had een zeer bruikbare prijs. Voor mij dan, één waarvan de club het denk ik wel wenselijk zou vinden als ik die zou winnen. Ik had mijn zinnen er wel op gezet.....

Helaas, ik moet jullie teleurstellen. Ik heb de Kärcher niet gewonnen, dus die schone scooter....die wordt langzaam maar zeker gewoon weer vuil....



Eerlijkheidhalve moet ik toegeven dat ik er eigenlijk een beetje tegenop had gezien, twee nachten op een luchtbedje te slapen. Maar na zulke dagen, vol van indrukken en activiteiten, was dat totaal geen probleem.

Zondag  liet het weer het een beetje afweten. Een flinke wind, wat met een bepakte en bezakte scoot nou niet direct het prettigst rijdt, maar we hebben gelukkig niet veel regen gehad. Dan maar een stop je onderweg meer, we hadden toch de hele dag om thuis te komen. En zo vlak onder Schiphol door rijden en dan geen foto's nemen? Da's toch ook zonde, dus daar hebben we gelukkig ook nog wat tijd voor genomen

Nog een allerlaatste stop, even bijkomen van de wind, de laatste koeken opeten, nog één peukie, en dan echt het laatste stukje...

Het lustrum zit er op...


Dit was mijn samenvatting. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik nog veeeel meer foto's heb gemaakt. Daarvan heb ik ook een selectie gemaakt, dus als je die wilt zien, ga HIER heen

Tip van de dag: Geniet met MATEN