TWOTW

Toen Mr Sharp mij afgelopen week vroeg: " Raad eens met welke kaartjes ik bezig ben...." Wist ik na een snelle blik direct over welk concert het ging. Voor de zekerheid legde ik nog wel een vraagteken in mijn antwoord: " War of the world???" Een grote glunder en een bevestigend antwoord. Via een Duitse site had hij nog de hand op vier karatjes kunnen leggen. Wel in one buy, dus moesten we nog twee kaarten onder de man ( vrouw?) zien te brengen. Uiteindelijk, zijn dochter en een vriend van Mr Flash meegegaan.

En afgelopen donderdag was het dan zo ver. Wat we helaas niet helemaal goed voorzien hadden, was het weer, en de acht centimeter hagel bij Gouda hebben vies roet in het eten gegooid.Ipv het kleine uurtje wat we maandag over het ritje R'dam A'dam hebben gedaan, hebben we er nu bijna drie uur over gedaan. Dus we kwamen veeeel te laat aan. Gelukkig konden we de vriend van Mr flash via de code op het kaartje wel gewoon op tijd de voorstelling binnen loodsen, dus heeft hij wel alles kunnen zien.

Van het programa voor de pauze hebben we nog net ene klein stukje gezien. We kwamen binnen bij het laatste stukje van Forever Autumn, en konden dus nog wel genieten van Thunder Child. Die zet ik erbij, zodat je een beetje een idee hebt hoe spectaculair zo'n live voorstelling van War of the Worlds is.

Nou was ik vorig jaar ook al geweest , en de eerste keer is natuurlijk altijd iets bijzonders. Maar ook deze keer was het weer geweldig. Er was wel een ietwat andere cast. Chris Thompson en Justin Hayward waren er als vanouds weer bij, maar Beth werd dit jaar vertolkt door Atomic Kitten's Liz McClarnon, Nathaniel ( the parson) X-Factors Rhydian, en de Jason Donovan was the artillerieman.

En dan volgt nu mijn bescheiden mening, misschien dat anderen het anders zien, en dat mag natuurlijk altijd. Beth vond ik wel redelijk, al kwam ze niet overtuigend boven de muziek uit, en ik zo af en toe het idee had dat ze meer met het publiek dan met haar rol bezig was. Nathaniel vond ik persoonlijk ronduit slecht.Het personage is een man die er erg zeker van is, dat hij degene is die de wereld had kunnen redden, misschien zelfs nog kan. En het personage wat ik op toneel zag, was een bange man, die bovendien allerlei klemtonen verkeerd legde, te veel vibrato in zijn gezang legde, wat naar mijn idee er niet in paste.

En dan Jason Donovan. In de eerste instantie toen ik het hoorde had ik zoiets van: Ehhh boyband manneke, wat gaat dat worden?!?!? Maar ik ben om. Wat een performance heeft die man neergezet zeg. Beter zelfs nog dan de artillerieman van vorig jaar. Jammer genoeg heb ik zijn optreden voor de pauze dus gemist, maar hij was zeer overtuigend in zijn rol!

Ondanks onze vertraging was het toch weer een super avond, en heb ik weer enorm genoten. Thnx Mr Flash

Tip van de dag: Hou het weerbericht en de verkeersinformatie in de gaten als je de weg op moet