Vandaag eens een berichtje van mij persoonlijk. Zondag was even schrikken voor mij. Woon je al een poosje gezellig bij een gezinnetje, met een grote speelkameraad, word je ineens zomaar opgehaald, door twee mensen op, naar ik nu weet, een scooter.
Natuurlijk kon ik niet bevroeden hoe belangrijk dat ding was in het leven van mijn baasjes, maar daar ben ik al snel achter gekomen. Ik vind het overigens niet vervelend hoor, want ik rij graag mee. Hartstikke leuk, lekker dicht tegen het vrouwtje aan, en je ziet een hoop joh!
Verder ben ik eigenlijk net zo enthousiast over mijn nieuwe baasjes als zij over mij.Het vrouwtje neemt mij altijd mee voor de eerste wandeling. Jammer dat ze op maandag, dinsdag en woensdag zo verschrikkelijk vroeg op moet, want eigenlijk vind ik het heerlijk om tot een uurtje of negen op bed te liggen, maar ja, vooruit, je doet zo´n mens graag een plezier.De baas doet altijd de laatste wandeling. Persoonlijk vind ik de wandelingen er tussen door het leukst. Dan nemen ze me mee naar het bos of zoiets, en dan kan ik lekker ravotten. Als ik goed luister, dan mag ik zelfs los lopen, dus, ikke slim, ik luister gewoon netjes als ze me roepen ( krijg ik trouwens ook nog lekker snoepjes als ik snel kom!), en dan heb ik verder alle vrijheid.
Hier in huis is jammer genoeg geen andere hond, dat mis ik wel een beetje. Wel lopen er twee andere vierbeners. Ik dacht zondag gelijk `Joepieee, daar kan ik gezellig mee spelen`en nodigde ze uit door mijn speelhouding aan te nemen en er eens gezellig hard op af te lopen. Pffff , had ik beter niet kunnen doen. Maakten ze toch een raar geluid, en die ene spuugde zelfs naar me. Wat wel heel grappig is, is dat ze wel bijna twee keer zo groot worden (ook wel een beetje eng eigenlijk). Ik weet nog niet zo goed wat ze willen, maar ik ben maar een beetje voorzichtig. Langzaam maar zeker komen ze wat vaker de kamer is. Die zwarte lijkt helemaal niet erg bang voor me, heb ik gister zelfs een snoepje van gejat. Maar dat beviel me slecht, want toen kwam ineens die witte met een hele hoge rug en enge geluiden heel hard op me af. Ik doe gewoon maar een beetje voorzichtig, en wacht een beetje af, misschien worden we dan vanzelf nog wel es vriendjes.
Nog even terug naar die scooter. Baasje en vrouwtje zijn lid van een club hoorde ik al snel, en daar hebben ze ook een forum, dus daar heb ik me ook maar snel netjes voorgesteld.Ik ga tenslotte met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook gezellig (toer)ritjes meerijden.Toen ik toch op dat forum zat gelijk maar doorgesnuffelt of er iets leuks te beleven was, en toen las ik over de Kymcopretfles.Het leek het me wel wat om die op te gaan zoeken.Dus dat hebben we gisteren gedaan. Ik laat het verder aan het vrouwtje over om daar een mooi verslag van te schrijven.
Natuurlijk kon ik niet bevroeden hoe belangrijk dat ding was in het leven van mijn baasjes, maar daar ben ik al snel achter gekomen. Ik vind het overigens niet vervelend hoor, want ik rij graag mee. Hartstikke leuk, lekker dicht tegen het vrouwtje aan, en je ziet een hoop joh!
Verder ben ik eigenlijk net zo enthousiast over mijn nieuwe baasjes als zij over mij.Het vrouwtje neemt mij altijd mee voor de eerste wandeling. Jammer dat ze op maandag, dinsdag en woensdag zo verschrikkelijk vroeg op moet, want eigenlijk vind ik het heerlijk om tot een uurtje of negen op bed te liggen, maar ja, vooruit, je doet zo´n mens graag een plezier.De baas doet altijd de laatste wandeling. Persoonlijk vind ik de wandelingen er tussen door het leukst. Dan nemen ze me mee naar het bos of zoiets, en dan kan ik lekker ravotten. Als ik goed luister, dan mag ik zelfs los lopen, dus, ikke slim, ik luister gewoon netjes als ze me roepen ( krijg ik trouwens ook nog lekker snoepjes als ik snel kom!), en dan heb ik verder alle vrijheid.
Hier in huis is jammer genoeg geen andere hond, dat mis ik wel een beetje. Wel lopen er twee andere vierbeners. Ik dacht zondag gelijk `Joepieee, daar kan ik gezellig mee spelen`en nodigde ze uit door mijn speelhouding aan te nemen en er eens gezellig hard op af te lopen. Pffff , had ik beter niet kunnen doen. Maakten ze toch een raar geluid, en die ene spuugde zelfs naar me. Wat wel heel grappig is, is dat ze wel bijna twee keer zo groot worden (ook wel een beetje eng eigenlijk). Ik weet nog niet zo goed wat ze willen, maar ik ben maar een beetje voorzichtig. Langzaam maar zeker komen ze wat vaker de kamer is. Die zwarte lijkt helemaal niet erg bang voor me, heb ik gister zelfs een snoepje van gejat. Maar dat beviel me slecht, want toen kwam ineens die witte met een hele hoge rug en enge geluiden heel hard op me af. Ik doe gewoon maar een beetje voorzichtig, en wacht een beetje af, misschien worden we dan vanzelf nog wel es vriendjes.
Nog even terug naar die scooter. Baasje en vrouwtje zijn lid van een club hoorde ik al snel, en daar hebben ze ook een forum, dus daar heb ik me ook maar snel netjes voorgesteld.Ik ga tenslotte met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook gezellig (toer)ritjes meerijden.Toen ik toch op dat forum zat gelijk maar doorgesnuffelt of er iets leuks te beleven was, en toen las ik over de Kymcopretfles.Het leek het me wel wat om die op te gaan zoeken.Dus dat hebben we gisteren gedaan. Ik laat het verder aan het vrouwtje over om daar een mooi verslag van te schrijven.
Toto
Hé wat leuk dat jij ook een berichtje achter laat. Ach die andere zijn gewoon een beetje arrogant, die lopen wel los, of je er echt ooit mee kan spelen denk ik niet, maar vast wel vriendjes als ze aan je gewend zijn.
BeantwoordenVerwijderenNu is het nog wel fijn zo bij vrouwtje met de scoot, hoop dat het in de zomer ook nog zo is? Maar leuk natuurlijk dat je mee mag toeren.
Je bent zeker te weten bij een goed baasje en vrouwtje terecht gekomen.
Liefs Debby en pootje van Bo en Spike