Happy New Year !

De laatste dag van het jaar. Aan de ene kant een hele gewone dag, ik moet zelfs werken, maar aan de andere kant  toch ook weer een bijzondere dag.Er wordt weer een jaar afgesloten. En het lijkt wel of de jaren steeds sneller gaan naarmate ik ouder wordt.Maar daar hoor ik wel meer mensen over, dus dat zou best wel eens echt zo kunnen zijn.

Vandaag maar eens lekker ouderwets bezig geweest, en samen zelf oliebollen bereidt. En het geheim van een goede luchtige oliebol zit hem volgens vriend in de goede ingrediënten.

En zo pruttelden de oliebollen na goed rijzen lekker in het vet.

Nou ja, bollen.......
Eerlijk gezegd ging dat een stuk beter, nadat we een ijsschep van scooterbuur, die ook wat zelfgebakken bolletjes zou krijgen, hadden geleend.

Uiteraard had ik ook al wat appels geschild.

Want als je oliebollen bakt, horen daar ook appelflappen bij!

En nu zitten we heerlijk met z'n tweetjes, gezellig een film te kijken. 

Van dochter zal ik pas volgend jaar wat horen. Ik heb inmiddels wel al twee enthousiaste berichtjes gekregen, goed aangekomen, en doorreis ging ook als gepland. Daar maak ik me dus echt geen zorgen meer om. Langzaam maar zeker ga ik weer een nieuwe fase in, en zo moeilijk als dit jaar begon, zo leuk, gezellig en fijn gaat het jaar uit.

Vertrouwen, ik denk dat dit het belangrijkste woord van volgend jaar wordt. Vertrouwen in *het lot*, vertrouwen in mezelf, vertrouwen in de mensen om me heen.

En dat is wat ik ook iedereen wens. Heel veel goed, veel gezondheid , maar vooral veel vertrouwen.

En uiteraard hoop ik dat het weer een leuk jaar wordt, 

voor iedereen!

Daar gaat ze...

Op haar eerste *wereldreis*. Tuurlijk hebben we niet al haar 21 oudejaarsavonden met elkaar gevierd, maar wel bijna allemaal.

En dit jaar dus niet.Want ze vertrekt, met haar backpack op haar rug.

Kijk maar, daar gaat ze....

We mogen haar nog even uitzwaaien.

En weg is ze.

Even voor de duidelijkheid.... Ze gaat met haar backpack op de scooter naar haar vader. Van daaruit wordt ze door Vriendin-paps weggebracht naar het vliegtuig. En daarmee vliegt ze naar Innsbruck, dan met de trein door naar Neukirchen, waar ze haar vriend ziet. En dan weer terug naar Innsbruck, waar ze een mega Nieuwjaarsparty heeft, en dan komt ze volgend jaar ( maandag of dinsdag....) al weer terug. Vandaar dat ik *wereldreis* schreef. Het voelt voor mij alleen zo. Da's toch wel mijn kind, die daar helemaal in haar uppie op het vliegtuig stapt.....

Tip van de dag: Loslaten....

Even Apeldoorn bellen

Het behoeft denk ik weinig uitleg, dat deze kreet niet veel goed betekent.Maar vaak issie wel goed voor een hilarisch verhaal, dus hier komt mijn relaas van vandaag.

Voor mijn werk moest ik vandaag door omstandigheden de wijk flink wat op en neer rijden. Nou is dat geen probleem, want mijn scootje loopt wel, maar ja, niet op water, dus toch nog maar even snel tussendoor tanken. Nou had ik het toevallig ( ?!?!?), met de klant waar ik net was geweest, over het linke van -nog even snel-. Hij had daar, toen hij bij zijn zoon op visite was, een portie van meegekregen. Hij wilde, even snel dus, zijn stoma-zakje legen, en was daardoor vergeten hem weer dicht te doen, met alle nare gevolgen van dien. En toen constateerden we samen, dat -even snel- geen goede handelswijze was.

Maar goed, terug naar mij, ik ging dus toch ook even snel tussendoor tanken....

En ik dacht nog: "Hmmm past die tanknozzle nou helemaal niet meer in mijn tank" Maar ja, die stop ik er toch nooit in, anders slaat de pomp altijd gelijk af, omdattie zo raar gemaakt is. En ik dacht ook nog: "Wat een rare kleur heeft de benzine, net offie anders is..." En toen ik de nozzle weer ophing dacht ik: Waarom zit er zo'n raar klepje voor...." Om vervolgens van kleur te verschieten en flinke hartkloppingen te krijgen.


*******( <----censuur) Ik had DIESEL in mijn scooter gegooid ******** (<---nogmaals censuur)

NEEEEEEEE, dit is me nog nooit gebeurd. Het eerste wat me te binnen schoot was: "Niet starten,"Ow nee, mag niet liegen, eerste wat ik dacht was HEEEEEELP.

Tja, dus toen heb ik Apeldoorn maar even gebeld. Gelukkig zat die dichter in de buurt dan de tekst doet vermoeden  (voor de mensen die dit niet helemaal begrijpen, mijn Vriend komt uit Apeldoorn)Hij zit momenteel namelijk gelukkig hier. Hij was zwager aan het helpen met een karweitje, maar dat was ook dicht genoeg bij om te bellen voor hulp.

Terwijl ik op hem wachtte ben ik de diesel maar gaan afrekenen. Bij het tankstation kunnen ze er natuurlijk ook niks aan doen dat ik zo suf ben om de verkeerde brandstof te tanken.Ik kreeg wel voor de schrik een kopje koffie aangeboden, wat ik weer erg lief vond.

Gelukkig kwamen de hulptroepen, zeer goed voorbereid, al snel, en was het dieselleed al snel geleden. Scoot startte in de eerste instantie een beetje moeilijk, maar na een groot rondje Zevenkamp reedtie weer als een zonnetje.

Misschien niet wat je verwacht, maar ik heb de dag van mijn leven gehad. Tjonge, wat -even snel- voor een berg hilariteit kan zorgen, want wat ik al goed had geraden, zwager had bijna in z'n broek gejeweetwelt van het lachen. Ik ook hoor, zelfs met de waarschuwingen ( grote nozzle, rare kleur) heb ik gewoon suf de hele tank volgegoten. Wat een geluk dat het maar 5 liter is.En dat ik, toen ik besefte dat ik er diesel in gegooid had, de vertegenwoordigheid van geest had om de scooter niet meer te starten.

En dat ik zo'n schat van een Vriend heb, die ook nog eens gelukkig in de buurt was, zodat mijn hele dieselavontuur me maar een uur vertraging opgeleverd heeft.

Ik zeg het wel vaker, maar ik ben echt een gelukkige pechvogel!

Tip van de dag: -Even snel- kan heel veel tijd kosten!

Kerstwensen

Zo, de eerste kerst-vier-dag zit erop. Kan wel vast melden dattie ontzettend geslaagd was, maar ben te moe om er uitgebreid over te bloggen.

Rest mij om al mijn lezers nog de beste kerstwensen over te brengen. Dit jaar niet met een mooie kerstkaart, maar een beetje anders....


Tip van de dag:Lachen mag 

Het begint....

.... steeds meer op kerst te lijken!

Toch nog geslaagd vandaag voor een mooi overhemd, gelukkig maar, want anders was het door moeders zo lief opgestuurde colbert, een beetje voor niets geweest. De voorbereidingen zijn inmiddels in volle gang.De peertjes staan al op, en de menukaart is in de maak. Huis is bijna op orde, behalve de dingetjes die je tot het laatste moment bewaart, zoals bijvoorbeeld het kleed kattenhaarvrij maken omdat het anders zonde van je werk is. De geur van de eigenwijze peertjes komt me tegemoet als ik de keuken in loop, en ik geniet met volle teugen.

Net even de menukaart in elkaar gedraaid. En hij is weer leuk geworden moet ik zeggen.Ik doe hier beide kantjes bij elkaar tonen, da's het makkelijkst, maar op tafel komt hij rechtop dubbelgevouwen te staan.

Enne, het geweldige kerstmenu... Zoals mijn trouwe lezers gewend zijn, beetje van mezelf, beetje van Jumbo, Lidle en AH dit jaar. Lees hier(2008), hier(2009) en hier (2010) hoe het de voorgaande jaren ging.... De input van AH is dit jaar trouwens in de vorm van een heus recept. Het voorgerecht gaan we helemaal zelf volgens recept in elkaar flansen. Duim maar voor de eters, dat dát goed gaat. 

Dan ga ik nu nog even van een wijntje genieten, en dan mijn bedje in. Morgen toch best wel drukke dag, mijn jaarlijkse megadiner moet natuurlijk wel weer een succes worden...

Tip van de dag: Goede voorbereiding is het halve werk.

Nagekomen bericht....

En als er één geen last heeft van (kerst)stress.......


Alhoewel.....


weet je wel hoe moeilijk het is om in dit huishouden een rustige schoot te vinden.......



Tip van de dag: Al leggen ze je op je rug, rustig blijven liggen, anders ben je je schoot kwijt....

Kerststress?

Je hoort er zo vaak over, en hoe dichter je bij de kerstdagen komt, hoe erger het schijnt te worden. Maar ik heb er eigenlijk nog niks van gemerkt.

Vandaag vroeg het bed uit. Ik zou en moest nog naar de kapper voor de kerst, en aangezien je bij mijn kapper geen afspraak kunt maken, maar gewoon aan moet sluiten, is het handig om er zo vroeg mogelijk te zijn. En zo zaten we dus om negen uur al bij de kapper, en zat er inderdaad maar één wachtende voor ons. En die wilde door perse door die ene kapster geholpen worden, dus waren we eigenlijk gelijk aan de beurt.

Daar geen stress dus.....

Na de knipbeurten ( Vriend heeft zijn haar ook gelijk weer netjes laten knippen) maar gelijk door om de laatste(?) boodschapjes te doen. Uiteindelijk bleek dat toch nog een kar vol te zijn, Naast alles wat er op het lijstje stond schoten er in de winkel toch nog wat andere dingen te binnen, en zie je toch altijd weer dingetjes die je ook lekker lijken, of waarvan je denkt dat je de feestdagen echt niet zonder door komt.  Maar alles was prima te vinden en we grepen nergens mis, en het was betrekkelijk rustig in de winkel.Bovendien zorgde de leuke bonus van de baas ervoor dat er bij de kassa ook geen stress was.

Dus ook daar geen stress.....

Thuis gekomen lekker broodje gemaakt en even op ons gemak gezeten. Bij het opruimen van de boodschapjes leek er even iets van stress te komen. Van de week moest de woningstichting in mijn meterkast zijn, waardoor we de plankjes die daar zaten eruit moesten halen. En dat leek wel een Chinese geduldpuzzel om ze er weer in te krijgen. Gelukkig ben ik daar tamelijk goed in, dus dat is ook met ene minimale hoeveelheid stress toch nog goed gekomen. Zo konden we alle boodschapjes netjes opbergen, en kon ik goed zien dat ik de aankomende maand waarschijnlijk wel doorkom met minimaal booschappen doen...

Minimale stress geldt niet als kerststress.....

Als laatste toch nog maar even erop uit om dan toch die echt allerlaatste dingetjes te scoren. De dadels die we bij Lidle en AH niet gevonden hadden, cocktailprikkertjes, omdat we eerste kerstdag in charge van de borrelhapjes zijn, en een mooi overhemd voor Vriend. Alle kleine dingetjes zijn gelukt, zelfs zonder verdere schijnbaar onmisbare maar overbodige dingen te kopen. Helaas is het overhemd niet meer gelukt, maar ben ik zowaar wel over een leuk rokje voor mezelf gestruikeld.

Kerststress bij anderen dan? Nou, eigenlijk niks van gemerkt dus. In tegendeel, eigenlijk hebben we vandaag voornamelijk leuke dingen meegemaakt. Zo waren we tussendoor even bij McDoanlds. Ineens sloeg er een onoverkomelijke trek toe, dus even een makkelijk hamburgertje scoren. Ook daar was het niet druk, en toen Vriend vroeg of ik nou niet eens de garnalen aldaar moest proberen, stopte de dame die ons hielp ( ws bedrijfsleidster) spontaan een doosje met vier stuks en saus in onze zak met hamburgers. "Kun je ze uitproberen", zei ze simpelweg.En toen Vriend even later terug ging om toch nog even een cola voor me te halen, kreeg hij die ook nog gratis! Bij de C&A kwam een verkoopster ( een voor haar leeftijd, heel aantrekkelijke, zelfs, volgens Vriend) ons spontaan en heel vriendelijk helpen, en zelfs het toch wel tamelijk drukke verkeer was ons goed en vriendelijk gezind. Een bus wenkte ons om door te rijden, en in zus haar dorp liet ook een automobilist met een flinke slier achter zich ons even voor gaan. We maken het wel  eens heel anders mee.

Kortom, een drukke, maar toch stressvrije dag. Zo mag ik ze graag beleven   

Tip van de dag: Zonder stress is het een stuk leuker.

Beetje jaloers...

Ik ben nog steeds hartstikke blij met mijn artistiek verantwoorde boom, begrijp me niet verkeerd. En behalve heel rijke mensen kun je nu eenmaal niet ieder jaar een nieuw kleurtje in je kerstboom doen. Maar soms kom je een boom tegen waar je op slag verliefd op wordt.

Tenminste, dat overkwam mij....

Dit is ' m. Istie niet prachtige? Helemaal paars!!!! Ik ben echt een klein beetje jaloers.Paars, mijn lievelingskleur. Hij zou mooi in mijn keuken passen 

,
En echt alles is paars, de ballen (heel aparte zelfs), de piek, en zelfs de vogeltjes!

Hij staat bij één van mijn klanten, die het ontzetten leuk vond dat ik hem fotografeerde om op mijn blog te zetten. En ik vind het helemaal geweldig dat een dame van in de tachtig een pimpelpaarse kerstboom heeft staan! Ik mag 'm erven zegt ze......

Tip van de dag: Geniet ook van andermans boom.

Zonnige zondag?!?!

Vandaag zag het er weer zalig uit. En dat was het ook, volop zonnig. Geen berghok meer om op te ruimen, dus besloten we er lekker met de scoot een stukje op uit te trekken. Niet al te ver, want het was inmiddels al weer dik over twee eer we echt op gang kwamen. Het plan was via de zuid (? in iedergeval de overkant zeg maar)kant van de IJssel richting naar Gouda rijden. Daar even opwarmen en dan weer via noord ( net even op de kaart gekeken, beetje noord-west zeg maar, dat maakt de overkant zuid-oost) weer terug.

Het ritje begon zalig, het zonnetje maakte het nog prima te genieten.

Capelle vanaf de overkant van de IJssel.

En wat prachtige plaatjes uit Krimpen aan den IJssel.

De molen van Nieuwer- kerk, ook van de overkant.




En zo zag het er in de spiegel uit. Heerlijk, die lage winterzon....

Een stuk verder jeugd sentiment. Gouderak, waar mijn vader vroeger bij deze boerderij op dat eilandje een huisje had waar hij regelmatig heen ging om te vissen, en wij dus ook regelmatig mee gingen. Toen echter niets dan weilanden om de boerderij en het eilandje, waar toen overigens ook maar één huisje op stond.

In Gouderak zagen we ineens een auto rijden die onder de sneeuw zat. "Die komt uit Tirol" grapten we nog, maar dat bleek helemaal niet nodig, want in Gouda had het aardig huisgehouden.Op het plein stond een kerstmarkt. Niet al te veel kramen, maar toch best gezellig. Maar van één van de kooplui hoorden we dat het flink had gewaaid, en dat er aardig wat hagel was gevallen.

 

Dat laat de kerst- versiering duidelijk zien. Overigens beet de kou ons lekker in de benen, dus zijn we maar een gezellige tent in gedoken om ons te warmen aan een kop koffie/thee en een kop erwtensoep.

Nog een laatste foto van de prachtige kerstboom naast het Goudse stadhuis ( bestaan er foto's waar dat ding recht op staat?!?!) en weer op naar huis. Nu wel met de motorbroek aan overigens.

Tip van de dag: Je hoeft niet ver weg te gaan om wat moois te zien.

Lekker bezig

Wat zijn mensen in het algemeen, en voor mijn gevoel , ik zo af en toe in het bijzonder lekker bezig.

Gisteren zijn we naar de stad geweest. Nog wat kerstboodschapjes doen. Super geslaagd overigens, en dat terwijl ik helemaal niets met winkelen heb, wat dat betreft ben ik dus echt geen echte vrouw. Ik haat winkelen!  Liep ik toch ineens tegen twee hartstikke leuke paarse truien aan! Op zich vond ik het prima weer voor kerstboodschappen. Zoals ik al eerder heb gezegd, juist dat druilerige regenachtige heeft voor mij juist die kerstsfeer in zich. Door de natte straten glimmen de kerstlichtjes nog extra, en het regende gisteren zodanig, dat het precies gezellig was. Niet zo hard dat je er doornat en koud van werd, maar genoeg om te verlangen naar je warme gezellige huisje en een kop chocolademelk.

En vandaag? Toen de zon best uitbundig scheen. Wat we gedaan hebben? Het berghok opgeruimd! Ik had wel eerst nog een wasje opgehangen, want zolang de zon schijnt, maak ik er nog even gebruik van.Maar ipv van er lekker op uit te trekken nemen wij zo'n uitgebreid binnenshuis karwei op ons.

Het berghok opruimen doen we hier zo'n beetje één keer per jaar. In 2009 heb ik het karwei in mijn eentje geklaard. ( zie onder deze link) en in 2010 heeft dochter het in haar uppie gedaan. Die is er overigens erg goed in, en heeft toen vrij rigoureus huis gehouden. Veel weggegooid, ik ben daar zelf meestal niet zo goed in.....

Maar ook ik word ouder, en al gaat het niet met sprongen, het is toch merkbaar, ik word wijzer. En met het weggooien gaat het ook steeds beter. Zeven vuilniszakken zijn er weg gegaan. Allemaal zooi, die in de loop van de tijd toch weer in dat hok terecht komt. Ik heb ook een stapel gemaakt van -Zonde om weg te gooien, maar wat moet ik ermee zooi-, en die heb ik beneden in de hal van het flat gezet. Was binnen no-time weg  Heerlijk, als er mensen zijn die nog wel plek hebben voor jouw ongewenste spulletjes!

Deze keer heb ik er maar geen foto reportage van gemaakt, maar één ding kan ik zeggen: "Ik heb weer een hoop ruimte over!!!"Heerlijk.

Huishouden..... Het zal nooit mijn hobby worden, maar zoals met zoveel dingen. Als je er eenmaal mee begonnen bent valt het reuze mee, en het resultaat is zooooo bevredigend!

Tip van de dag: Gewoon aanpakken (zo af en toe !)

NKN

Oftewel, New Kids Nitro. Tja... wat kan ik zeggen. Vorig jaar begin dit jaar had ik New Kids Turbo met stip op één de slechtste film van het jaar genoemd, nee zelfs die ik ooit gezien heb. Nou ja, met mijn geheugen kun je daar je vraagtekens bij zetten natuurlijk, maar goed, het zegt wel iets.

En wat is dat geheugen eigenlijk een raar iets. Nee, niet raar, een geweldig fenomeen eigenlijk, als je er goed over nadenkt, want het slijpt feilloos de scherpste kantjes van alle herinneringen af. Dat merkte ik wel toen ik bij NKN zat.Van NKT had ik de leukste dingen onthouden, en het feit dat er zelfs nog een soort van een verhaallijn in zit. Maar goed, het is en blijft eigenlijk toch een beetje rotzooi...

Pffff wat doe ik daar eigenlijk?!?!? Nou ja, ook dat kan ik dan wel weer vertellen, want het leukst van naar zo'n soort film gaan is wel: Het Publiek! Het is als je het goed bekijkt verschrikkelijk, maar je moet het sowieso met andere ogen bekijken. En laten we eerlijk zijn, om Little Brittain kunnen wel heel wat mensen lachen, terwijl het eigenlijk net zo platvloerse humor is als in NKN.

Deze keer heb ik eerlijk gezegd het meeste lol om mijn nicht gehad ( zus van nicht waar ik de oorspronkelijke date mee had). Die was eigenlijk alleen maar meegegaan, omdat we met een wat grotere groep gingen, voor de gezelligheid, zo had ik haar overgehaald. En de film was nog maar net op weg, of ik hoor haar schateren, met direct daar achteraan: "Dat IK hier om zit te lachen!!!" Geweldig toch. Ze heeft de hele film flink zitten lachen, en was achterna verbaasd dat ze het zo leuk had gevonden. Zo zie je maar( zie tip van de dag).

Mijn uiteindelijke recensie?Als het geld moet kosten zou ik dus echt niet gaan, maar er zitten zeker grappige momenten bij. Overigens ben ik het geheel met de 16 jaar rating eens. Sommige dingen zijn echt te grof voor minderjarig publiek...

Tip van de dag: Soms kun je jezelf verbazen 

Tien kleine.....

Even leek het er een beetje op. Vanavond gaan wij met een flinke groep naar Maaskuipje. Zo heet Pathé de kuip tijdelijk, uiteraard gebaseerd op Maaskantje. Ik had eigenlijk met nicht een date staan, wij zouden samen naar The New Kids Nitro gaan.Omdat we samen ook zo'n lol gehad hadden bij New kids Turbo. Uiteindelijk wilden er nog meer mensen mee, en zouden we dus vanavond met z'n achten naar NKN gaan. Zouden ja...

De eerste die afviel was de Nicht met wie ik aanvankelijk de date had. Maar zij is vergeven, want ze heeft het zo druk op school, het gaat gewoon even niet. Heel even zag het er naar uit dat dit het tien kleine negertjes-verhaal zou gaan worden, want zwager, die ook ingetekend had, moest ineens voor zijn werk naar Düsseldorf....

Maaaar gelukkig, hij is toch op tijd, dus straks, Yeaaaaaah, met zeven man sterk naar Maaskuipje.....

U hoort nog van mij.

Hoop ik.....

Tip van de dag: Plannen mag, maar je moet je prioriteiten stellen ;-)

Kerstsfeer

Tatatadaaaaaa. Eindelijk. Eindelijk hadden we tijd, en hebben we tijd gemaakt voor een stuk kerstsfeer. De boom had ik al op één december gekocht, en hij stond ook al een paar dagen in huis, maar was nog steeds niet versierd.En vandaag, terwijl ik mijn blog in kerstsferen bracht, heeft Vriend de boom opgetuigd.

Onze nog steeds artistiek verantwoordde boom staat weer. Ik dacht dat dit het derde jaar was van onze oranje zwarte boom, maar bij het nalezen van mijn oude blog blijkt hij dus al voor het vijfde jaar in deze kleurstelling te staan.

En omdat ik zo'n fijn gevoel van al die kerstvoorpret kreeg, had ik ook ineens zin in een uitgebreide en speciale avond maaltijd.Dus, tegen mijn principes in, naar de AH ( AH is niet tegen mijn principes, maar winkelen op zondag wel) heerlijk biefstukje gehaald, witlof met ham en kaas, boontjes, en ik zou er ook een Spaanse tortilla bij maken.

Uit gebrek aan foto's kunnen jullie terecht opmaken dat  die tortilla niet helemaal gelukt is zoalsie had moeten worden, maar alles bij elkaar hebben we ontzettend zitten smullen, en dat is toch eigenlijk het belangrijkst.En dan nu maar even *vasten* voor die kersttijd echt in volle sterkte losbarst 

Ok dan nog maar een foto van de boom.....

Tip van de dag: Soms moet je principes laten voor wat ze zijn...