Da's duidelijk, te veel van het goede is echt niet goed! Vanmorgen ging het nog. Ondanks gebrek aan schuif en strooi-inzet van ook mijn eigen gemeente, met een beetje een omweggetje toch nog veilig op mijn werk aangekomen.Ik had al enigzins bezorgd op de buienradar gekeken, en dat beloofde niet veel goeds. En inderdaad. Halverwege de ochtend begin het weer enthousiast te sneeuwen.Nou is verse sneeuw niet direct een groot probleem, dus het was nog te doen.
Maar het bleef sneeuwen, en sneeuwen, en sneeuwen. En bovendien zijn de vooruitzichten niet echt geweldig ( regen en ijzel....) dus heb ik maar weer asiel aangevraagd in mijn werkwijk. Moest nog wel *even* met mijn scoot terug naar huis ploeteren.Appeltje eitje dacht ik. Verse sneeuw is niet echt glad. En dat is ook wel zo, maaaaar. Als er maar genoeg ligt, gaat je scoot het vanzelf vervelend vinden
Een geluk bij een ongeluk is dan wel dat ik het hele fietspad zo'n beetje voor mezelf had. De weinige fietsers die ik tegengekomen ben zijn geen belemmering geweest, en andere scooters ben ik al helemaal niet tegen gekomen!
In het bos ben ik nog even gestopt om te filmen waar ik vandaag doorheen moest ploeteren. En dan? Dan komt de cavalerie.... Affijn, bekijk het zelf maar even
Ik klink een beetje vreemd, maar dat komt omdat ik mijn handschoen tussen mijn tanden geklemd had. Ik moest hem toch ergens laten!
Maar zo ziet *mijn* bos er dus uit als er plotsklaps flink wat sneeuw valt. Geen fietspaden of voetpaden meer te bekennen. Tenzij je geluk hebt.....
Tip van de dag: Denk met dit grappige weer ook eens aan de mensen die geen keuze hebben. Post moet bezorgd worden, thuiszorg moet doorgaan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten