woensdag 22 december 2010

Geluk ( opdracht twee)

Omdat het mijn spirit weer wat gelift had, wilde ik ook graag de tweede opdracht toch nog maken. Ik had nl al iemand in gedachten die ik dan wel zou willen *interviewen*. Op zich natuurlijk wel een super persoonlijk onderwerp, maar ik heb de gok toch maar gewaagd.

Deegen met wie ik erover wilde praten is een collega. Ik had vanmorgen gevraagd of ze vanmiddag even tijd voor me had, omdat ik even met haar wilde praten. Dus tegen het eind van de werkdag belde ze me nog op. "Pfff, ik dacht echt dat we vandaag wel even tijd voor elkaar zouden hebben, maar het is toch wel weer druk geweest hè. We hebben elkaar weer lekker veel gezien vandaag. Wat wilde je nou precies met me bespreken???"

Tja, wel een beetje lastig over de foon, maar toch nog een leuk gesprek geworden. Zoals ik al redelijk ingeschat had, is ze inderdaad op het ogenblik wel Gelukkig. En voor haar betrof dat voornamelijk haar gezin. Ze sprak laatst een *kennis*, die gescheiden bleek te zijn, wel een nieuwe relatie, maar dat liep niet zo lekker. En op dat moment besefte ze eigenlijk hoe gelukkig ze is met haar man. Ok tuurlijk hebben ze wel eens wat, maar het feit dat je al zoveel met elkaar mee hebt gemaakt, maken dat soort kibbeltjes triviaal. En verder de geluksmomenten over haar kinderen. Zo lekker samen spelend, oudste lief moederend over jongste. Op zo'n moment is je geluk compleet.... Nou ja, het hare dan in dit geval.

Het is heerlijk iemand zo volmondig over geluk te horen praten. We hebben een verschrikkelijk leuk gesprek gehad. Zij weet van mijn *situatie* zoals die nu op het ogenblik ligt, en daar hebben we het zo nog even over gehad.Hoe ik dus op de vraag was gekomen, en dat in dit geval mijn blog ( en dat van Pluk) me toch weer in iedergeval een (klein) zetje in de goede richting heeft gegeven. Ik vind haar een super collega. Niet dat we de deur bij elkaar plat lopen ofzo, maar ik heb altijd het gevoel dat ik bij haar terecht kan, en dat ze me begrijpt, en heel vaak kan ze mij nét dat kleine zetje geven, als ik me weer eens te kort geschoten voel, of niet competent genoeg. En dat is een groot geluks gevoel.Overigens vond ze het ook leuk dat ik dit deed, en gaf ze me toestemming om hier over te bloggen. Thnxxx lieve collega.

Ze zeggen wel eens: Een ongeluk zit in een klein hoekje. Betekent dat, dat geluk de rest van de ruimte inneemt? Dat zou dan betekenen dat je alleen maar goed om je heen hoeft te kijken om geluk te zien. Ik denk dat dat inderdaad het geval is.......

Tip van de dag: Kijk goed om je heen........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten