Wat is leuk?

Het is leuk dat het zonnetje schijnt, want dan regent het niet.

Het is leuk dat het regent, want dan sneeuwt het niet.

Het is leuk dat het sneeuwt, maar alleen als ik niet hoef te werken.

Waar leuk is hangt vaak heel erg af van de randvoorwaarden. Sneeuw vind ik echt geweldig, maar als ik moet werken vind ik het een ramp. Want scooter en fiets zijn dan al snel meer en last dan een lust als er en flink pak valt. En dan ben ik dus gewoon super blij met natte sneeuw/regen.

Derren Brown, the experiment

Vandaag weer een staaltje tv gezien, waar ik me helaas helemaal niet over verbaas. Op Discovery, en super interessant.

Er wordt gedaan alsof een persoon nietsvermoedend wordt gefilmd, en het publiek heeft stemkastjes. Zij krijgen steeds twee opties om uit te kiezen. Iets positiefs, oftewel iets leuks, of iets negatiefs, oftewel iets naars voor de gefilmde persoon. Natuurlijk kent niemand uit het publiek die beste man persoonlijk, dus dat maakt het nog makkelijker.

Het experiment gaat dus over de-individualisatie, oftewel de kracht van de meute. Je wordt lekker anoniem, dus kunt, zonder persoonlijk verantwoordelijk te zijn, allerlei rottigheid over iemand uitstorten.

Waarom vindt het gros van de mensen het toch zo leuk, als anderen lijden? Waarom wordt er, na al genoeg rottigheid , bij de winkel niet eens voor de leuke optie gekozen? Sterker nog, waarom wordt een medewerker van het programma, die in het huis van de gefilmde persoon is, zelfs aangemoedigd om de tv van de pechvogel aan gort te slaan?!? Voorstel uit het publiek, dus nog niet eens verzonnen door de programmamakers.

Uiteindelijk wordt het collectieve publiek verschrikkelijk op hun plaats gezet. Ipv de pechvogel een flink geldbedrag te laten winnen, kiest het publiek voor de laatste verschrikkelijke optie, kidnapping. De pechvogel laat zich echter niet zomaar pakken, vlucht, en wordt geschept door een auto. Al het gelach verstomd onmiddellijk. Tja, nu heeft iedereen ineens spijt. Nu is het eigenlijk zo leuk allemaal niet meer.

Nou was dat allerlaatste stukje gelukkig wel opgezet. Het ongeluk nep. De gefilmde persoon is schadeloos gesteld, en het publiek zat zich individualistisch nog stilletjes na te schamen.

Wat is er van de zogenaamde beschaafde mens over gebleven? Waarom vinden we ellende( zeker die van een ander) zo leuk?

Heeft het hier iets mee te maken? Ok, we zijn niet onsterfelijk, maar er zijn inmiddels wel zoveel mensen op deze ( kleine) aardkloot, dat we paradoxaal genoeg, elkaar amper meer nodig lijken te hebben. Oftewel we gaan, zoals al gezongen wordt, gevaarlijke spelletjes spelen.

Misschien zijn dit gewoon de overpeinzingen van een ouder wordend mens. Iedere oudere generatie lijkt niets meer te snappen van de wereld, en zich ( ernstig) zorgen te maken hoe het in vredesnaam verder moet, en is er vrijwel zeker van dat dit zo niet langer door kan gaan. Maar ondanks verhalen uit de geschiedenis van de mensheid die dit fenomeen beschrijven bekruipt me toch regelmatig het gevoel dat we zo langzaam maar zeker naar een climax toe aan het groeien zijn.

Maar misschien  heeft Gaius Tertius precies deze zelfde gedachte gehad, al kon hij die nog niet via de iPad de world wide web op sturen......

Tip van de dag: Blijf zelf nadenken.

Van klein naar groot(s)

Vandaag begon de wereld heel erg klein. Als het maar een klein beetje mist op de grond, zit je op de dertiende gelijk met je hoofd in de wolken. Donker en mistig, da's echt een hele kleine wereld.

Zoals ik al zei, op de grond viel het best mee, maar het mistte zonder meer. Dus toen het langzaam maar zeker licht werd, werd de wereld ook langzaam maar zeker fotogeniek. Al valt het soms niet mee, om vast te leggen wat je ogen zien. met flits, zonder flits, het maakt een wereld van verschil...

.....maar plaatjes blijven het allebei. Er is zoveel moois als je alleen maar om je heen kijkt.

En stil, de wereld lijkt zooooo stil.

Overal hangen snoeren vol diamanten.....

Zelfs de herfstkleurtjes komen prachtig uit in deze verstilde wereld.

Ineens breekt de zon groots en meeslepend door. De wereld lijkt nog steeds heel stil, maar de zomer is even op herhaling. Behalve dan die mooie herfstkleurtjes, al zien ze er net even anders uit, met een blauwe lucht en een stralende zon .

Van zo'n heerlijke warme dag moet je gewoon genieten, dus na het werk nog even met de honden wandelen. Deze keer in Hitland. We zijn niet de enigen die genieten van het warme weer.

Nog een laatste mooie foto, en dan is het echt tijd om naar huis te gaan. maar dit pakt niemand ons meer af...

Tip van de dag: Geniet met volle teugen.

Dagboek....

Het is er dan toch van gekomen. Ik heb een smart-foon. Na de iPad was het bijna onvermijdelijk. Je zult me niet horen zeggen dat ik het al veel eerder had moeten doen, maar ik vind het wel erg leuk.

Met groots en meeslepend consuminderen heeft het erg weinig te maken, maar vooruit, ik vind het echt hartstikke leuk, en er zitten zoveel leuke hebbedingetjes op, dat ik nog nauwelijks aan grappige  app's zoeken toe kom.

Net vind ik dus weer een minidagboek. Zie foto. Fotootje maken, kleine aantekening erbij, en klaar is Klara. Ik ga vast oefenen,  misschien dat ik dan volgend jaar eindelijk ook eens een 365 project met foto kan maken!

Tip van de dag: Blijf nieuwe dingen ontdekken.

Nog één keer...

....hebben we gisteren een tour gereden. Naar alle waarschijnlijkheid de laatste dit jaar met de club, dus wilden we wel graag mee. En het was tenslotte min of meer een thuiswedstrijd. De Randstadtour kwam op herhaling. En omdat we zo lekker dicht bij huis in konden schuiven, wilde ik hem toch echt onze neus niet voorbij laten gaan.

Nou waren de weersvoorspelling voor het afgelopen weekend natuurlijk niet echt al te best, maar ja, beetje *geluk* moet je hebben zou je zeggen. Zo zei ik gisterenochtend: "Ik hoop dat we het zonnetje nog te zien krijgen", waarop Vriend reageerde met: "Ik zou er maar niet op rekenen". Uiteraard had ik mijn antwoord al klaar: Je weet toch wel wie het vraagt,"zei ik zoetsappig, en inderdaad, nog geen tien minuten later brak het zonnetje heel onschuldig, maar gezellig door.

Dus ons eerste stukje van de tour was lekker in de zon. Uiteraard kon ik niet stoppen met glimlachen.

Bij het café aangekomen werden we zelf op een regenboog getrakteerd ( vaag zichtbaar, beginnend vanuit de boom rechts van de boerderij)

Maar het lachen verging me al snel, toen wij in het café achter een bak koffie op de tourders zaten te wachten. Het begon te storten. En niet te zuinig, het was echt een flinke bui. Het leek droog te worden toen de club in zicht kwam, maar dat was alleen maar schijn. Het zonnetje liet zich echter regelmatig zien. We hebben heel wat regenbogen gezien, maar het eerste boterhammetje/koffie hebben we toch maar onder een prachtig viaduct genuttigd....

En dat was maar goed ook, want mot wisselde af met stort.

foto geleend van jantje

Maar goed, je bent nu eenmaal op weg, je bent een echte kymconaut, je houdt gewoon stug vol. Dus zijn we doorgereden naar Nootdorp, waar de lunch was bij de Vang, een prachtige en gezellige molen met restaurant. Daar hebben we overheerlijk en super gezellig zitten lunchen. Dankzij goede (motor)kleding konden we allemaal ook nog gewoon lachen. Zoals ik al zei, je bent een echte kymconaut of niet ;-).

foto geleend van Jantje

Na de vang zijn wij toch maar huiswaarts gekeerd. Toto en Lucky waren er ook bij, en vooral de laatste, die niet zo lekker in de tas kruipt als Toto, had al genoeg regen op haar koppie gehad vonden wij. En ons doel, gezellig met de club er op uit hadden we tenslotte dik bereikt.

Nog een klein buitje, en langzaam maar zeker reden wij de zon weer tegemoet.

Ik hoop niet dat dit verhaal te somber of mopperig over komt, want ondanks alle nattigheid vond ik het hartstikke leuk iedereen weer even gezien te hebben, en heb ik toch wel van de rit genoten. Zoals de Noren zeggen, er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding, en gelukkig hadden we allemaal prima kleding.Wouter, bedankt dat je hem georganiseerd hebt.

Maar wat is nu de moraal van dit verhaal?!?!?!

Be carefull with what you wish for. De volgende keer met ik mijn vraag/wens toch beter formuleren, want je krijgt maar één kans. Ik had beter om een droge rit kunnen vragen....

Tip van de dag: ( guess what...) Be carefull with what you wish for. ( You might get it  )

Tijd

Tip van de dag: Tijd heb je niet, tijd moet je maken.(Iets waar ik mezelf dagelijks aan moet herinneren!)

Groots en meeslepend huishouden

Dat ik geen Miep Kraak ben, mag geen verassing zijn, evenmin als het feit dat huishouden niet echt mijn grootste hobby is. Maar soms......

Ik ben nooit erg materialistisch geweest. Geld en spullen boeien mij alleen omdat je nou eenmaal echt niet zonder kunt. En mijn filosofie is dan ook, het liefst zo weinig mogelijk. Spullen dan, want ik zou jokken als ik zei dat ik zo weinig mogelijk geld wil hebben. Maar van sommige huishoudelijke apparaten kan ik het nut wel inzien.

Mijn Truus ( afwasmachine ) bijvoorbeeld. Als die stuk gaat staat er morgen een nieuwe. Sterker nog, misschien zelfs wel vandaag als dat maar enigszins mogelijk is. En verder? Nou ja, de wasmachine natuurlijk, maar die is bijna zo gewoon dat het hoort. Magnetron, liefst combi, ook onmisbaar. Maar dan heb ik het met onmisbare apparatuur wel gehad.

Nou denkt Vriend daar heel anders over. Dus staan er naast de waterkoker ( ok, best wel makkelijk, ergo semi-onmisbaar) twee koffiezetapparaten. Van de Dolco Gusto was de koffie toch te prijzig, dus moest er toch een Senseo komen. Toegegeven, de cappuccino versie is erg drinkbaar, maar wordt nog nauwelijks gebruikt omdat het melkreservoir schoonmaken zo omslachtig is ..... Wat mij betreft had hij er helemaal niet hoeven komen, die acht bakkies koffie die ik per jaar thuis nuttig.... Maar goed. Volgende, de rijstkoker. Daar moet ik dan weer van toegeven dattie errug makkelijk is, en de rijst er erg lekker in wordt, dus die mag op de lijst semi-onmisbaar.

En dan is er gisteren weer een nieuw en groot huishoudapparaat gearriveerd. Iets wat ik zelf, mede door de prijs ervan never had aangeschaft. Toen ik ging scheiden moest ik met aanzienlijk minder rond komen, en heb ik de term consuminderen in het leven geroepen. Al snel verhief ik dit bijna tot een levenskunst, want hoe minder ik 'aan het huishouden' uitgaf, des te meer hield ik over voor leuke dingen ( uit eten, vakantie)

En dan is het dus heel fijn, dat je een Vriend hebt, die daar dus heel anders over denkt. Die wel het nut van al die huishoudelijke snufjes inziet.

Ik had al gezegd dat  huishouden  niet mijn grootste hobby is, en strijken staat echt ergens onder aan het lijstje, maar na de aanschaf van dit wonder, keek ik gisteren bijna teleurgesteld in mijn strijkmand, omdattie leeg was......

Tip van de dag: Omarm de verschillen, en maak een mix van the best of both worlds.

Zomer

Wat zomert het heerlijk na hè mensen. De wind en de lucht kan al behoorlijk koud zijn, maar who cares, als het zonnetje nog zo lekker (warm) schijnt. Zaterdag zoals ik al schreef heerlijk naar het strand geweest, dus die nazomerdag optimaal benut.

's Avonds kregen we een logeetje, een oude bekende, die haar plaatsje duidelijk nog niet vergeten was. Mijn oude ( letterlijk en figuurlijk, zes jaar geleden is ze verhuisd met ex)hondje Loulou kwam een nachtje en een dagje langs.En zo zat ik zaterdagavond met drie hondjes op schoot.

En zondag was het weer heerlijk weer. Loulou luisterde nog steeds zo voed als vroeger, dus de ochtendwandeling was een genot.

's Middags met z'n allen naar het bos. Toto en Lucky leefden zich volledig uit, Loulou durfde niet echt goed mee te rennen, maar ze heeft toch nog wel genoten van de wandeling.

Net als ik trouwens, want ik had mijn. camera bij me, en al heb ik niet zo'n mooie foto van Loulou kunnen maken als ik wel wilde, toch nog een ' perfect picture' gemaakt.

Tip de dag: geniet met maatjes, maar met volle teugen.

Geluckysvogel

Ik wilde de titel met kleurtjes doen. Het was dus de bedoeling dat de c en y rood zouden worden, maar helaas, soms wil ik creatiever zijn dan blogger toe laat.

Maar goed, wat ik met de titel wil zeggen, is dat we Monday omgedoopt hebben in Lucky. Op de een of andere manier bekte Monday niet zo lekker, en omdat wij vinden dat ze een supergeluksvogel is, dat ze bij ons terecht is gekomen, is het Lucky geworden. En geloof het of niet, ze luistert eigenlijk beter naar Lucky, dan naar Monday. Ik geloof dat wij er meer aan moeten wennen dan zij!

Maar hoezo is ze dan zo'n geluksvogel. Tja, da's natuurlijk sowieso een mening, maar als hondje van travellers heb je toch een heel ander leven, dan bij ons. Om te beginnen word je veeeeeel meer geknuffeld. Je mag in huis komen, sterker nog, je mag in bed slapen. En verder wordt er enorm veel met je gewandeld!

Regelmatig naar het bos, en als de bazen echt goeie zin hebben, mag je mee naar het strand. Wat kan een hondje zich nou nog meer wensen.

Ik durf niet echt dichtbij te komen....

Samen durf ik het wel!

Wat is dat in vredesnaam?!?

Tip van de dag: Samen ben je nooit alleen.

Happy thoughts

Vanmorgen tijdens mijn morningpages tot een goed besef gekomen. Bewust(er) leven heeft zo zijn voordelen! Kon vanmorgen in de tweede instantie ( thuis lukte het nog wel prima) geen happy thoughts opbrengen. Heel vaak is mijn ritje naar het werk een hoogstandje van gezellige gedachten en inspirerende inzichten. Zo niet vanmorgen dus. Tja, en dan zul je zien, dan pikt er ook nog een automobilist voorrang, en toen liet ik me verleiden tot het showen van iets wat ik eigenlijk helemaal niet wil. Geen nood, was niet onzedelijk hoor, vervang de z door een r, dan kom je dichter in de buurt ;-)

"Pfff ", dacht ik, "zit je al niet lekker in je vel, neemt ook het universum/het lot ook nog een loopje met je."

En pats, daar wassie dan toch. Het inspirerende inzicht. Zeker op dagen als deze moet je je niet gek laten maken door "het universum" ( of hoe jij dat dan ook wil noemen) Sterker nog, ik denk dat juist op dagen als deze het universum een loopje met je neemt, omdat je jezelf weer eens veeeeels te serieus neemt.

Alsof het universum niks beters te doen heeft, dan juist jou dwars zitten, tsssss, wie denk je wel dat je bent.

Karma, ja, daar geloof ik dan eigenlijk meer in. Vind ik trouwens ook veel leuker om in te geloven. Enne, wat is er nou mooier, dan die stralende glimlach, als je iemand de ruimte geeft om de zebra over te steken, of die automobilist even voor laat gaan, ondanks dat je zelf eigenlijk voorrang had, maar hij was al zo ver, remmen zou alleen maar vervelend zijn.

Laat dat gas nou gewoon even los, en neem de tijd om een ander eens lekker voor te laten gaan. Zoals ik al zei, niet alles draait altijd en alleen maar om jou!

Uiteraard heeft mijn nieuwe boek alles te maken met deze 2.0 versie van mezelf. Meer uit jezelf halen, door jezelf minder belangrijk te vinden. Zou een mooie slogan kunnen zijn!

Verder had ik vanmorgen een dusdanige rustige route ( op mijn werk bedoel ik dan uiteraard) dat ik mezelf heb kunnen trakteren op nog een stukje lezen in GML, en daar weer de nodige goeie gedachten over te hebben.

Zo zie je maar. Een dag niet zo zonnig begonnen, kun je altijd ombuigen, als je het de kans maar geeft!

Tip van de dag: Haal meer uit jezelf , door jezelf minder belangrijk te vinden.

Groots en meeslepend

Regelmatig heb ik in mijn blog gezegd dat leuk niet groots en meeslepend hoeft te zijn. Gelukkig heb ik in mijn blogregels al vermeld dat ik dan wel een sterke mening heb, maar ook dat die soms zo wisselvallig als het Nederlandse weer is. Want ik wil nu mijn leven wel groots en meeslepend maken. Gelukkig heb ik er wat hulp bij, in de vorm van een boek.

                              

Ik ben helemaal enthousiast, en heb steeds als ik het lees een grote grijns op mijn gezicht. Wat een zalig, herkenbaar, inspirerend, glimlach opwekkend boek. Al weken, zo niet maanden loop ik mezelf gek te maken. Ik wil zoooo graag weer wat creatiefs doen, maar in plaats van daar dan mee aan de slag te gaan verzon ik smoesjes, uitvluchten en excuses. Te moe is wel de meest voorkomende.

Mijn gebrek aan energie is wel de ultieme smoes voor mezelf om overal voor weg te lopen, terwijl GEBREK AAN DISCIPLINE uiteraard de echte onderliggende reden is. Als perfect slachtoffer weet ik er soms zelfs anderen er nog de " schuld" van te geven.

Maar dat is nu afgelopen. Uiteindelijk is er maar  1 verantwoordelijk voor wat jou overkomt, en dat ben je zelf. Je bent zelf de auteur van je eigen boek, en meer van dat soort mooie uitspraken. Als ik goed in mijn vel zit, en lief voor mezelf ben, vind ik dat prachtige uitspraken. Als ik weer eens voor mezelf aan het weglopen ben, dan vind ik het bijdehante quotes.

Maar met dit boek, wat zo leuk geschreven is, en waar ik zo ontzettend veel in herken, hoop wil ik weer uit die put van GAZ ( Gebrek Aan Zelfdiscipline) klimmen, en toch groots en meeslepend leven.

                      

Tip van de dag: Zelfs sleur kun je groots en meeslepend maken.

Verandering

Toen mijn vakantie begon, was het hoogzomer. Zo hoog, dat ik het vieren van mijn verjaardag moest verplaatsen van in het bos, naar een plek waar toch ook enige schaduw was, omdat anders niet alleen het vlees op de barbecue gebraden zou worden.

En nu is het ineens herfst. De kruidige zomergeuren hebben plaatsgemaakt voor hele andere, maar net zo kruidige herfstgeuren. En hoe komt het toch, dat de zomerzon alles zo anders kleurt dan de herfstzon? Omdat de blaadjes glimmen van de regen, die in mijn vakantie weer amper gevallen is?

Nu hoor ik je vragen: " Heb je dan zo lang vakantie gehad?" Nou, ik heb inderdaad lang vakantie gehad, wel vier hele weken, en dan kom je zomaar van de zomer in de herfst terecht.

Dan is het ineens echt helemaal donker als de wekker afloopt. En kleuren de blaadjes voorzichtig rood. Of oranje, of geel, net welke kleur ze zo krijgen voor ze van de bomen gaan vallen.


Je zou denken dat het na vier weken niet meevalt om weer te gaan werken, maar het was heerlijk vandaag. Helemaal uitgerust, en weer fris en fruitig ging ik de wijk in. Niks meer over van de stress van voor de vakantie. Geen overuren die op je schouders drukken, en bovenal, weten dat al je vaste vertrouwde collega's ook in de wijk lopen. Niet bang hoeven te zijn voor onverwachte telefoontjes met lastige problemen, of klachten over uitzend- of invalkrachten.

Klanten ook weer happy, de vakanties zijn achter de rug. Op naar de kerst....

Tip van de dag: Doe werk wat je leuk vindt, dan is weer beginnen na de vakantie ( bijna ) net zo leuk, als op vakantie gaan.

In de extra tijd

Eigenlijk had ik vandaag weer moeten beginnen. De drie weken vakantie zitten er op. Maar omdat ik voor mijn vakantie zoveel overuren gemaakt had, heb ik er nog een weekje extra bij genomen/gekregen.

Dus zit ik nu te genieten in de extra tijd. En plannen zijn er om gewijzigd te worden. Ik zou namelijk even op mijn werk langs gaan om me aan te melden voor welke feestdagen ik zou werken en om mijn fiets op te halen, maar ik had er echt geen zin in. Vanaf morgen schijnt het weer echt slechter te worden, dus wilde ik nog even genieten van dit heerlijke weer.

En zo zijn we bij de Kinderdijk terecht gekomen....

Tip van de dag: Pluk hem

Gereserveerd

Ik voel me superrijk. Voorlopig hebben wij iedere donderdag een vast tafeltje in een restaurant. Hoe luxe is dat? Weten dat je donderdags niet hoeft af te wassen, dat er iedere donderdag een gevarieerd 4 gangen menu op je wacht.

Ja, 4 gangen,luxe hè!

Laatst kregen we een A4tje in de bus. Van PROef, het restaurantje wat bij de plaatselijke kaderopleiding hoort. Iedere donderdag serveren zij een vier gangen diner voor de ongelofelijke prijs van 7,50! Wij hadden het menu bekeken, en besloten het uit te proberen.

Groot was onze schrik, toen we bij de school aan kwamen, en die dicht bleek te zijn. Van twee late leerlingen hoorden we dat er niet genoeg reserveringen waren, dus dat het restaurant niet open was. Gelukkig bleek dat we voor het verkeerde dependance stonden, dus even later konden we alsnog aanschuiven.

Eh dit was het menu...

Zalmbonbon & garnalen

Runderbouillon met kruiden en voorjaarsgroentjes

Varkensmedaillons met stroganofsaus & garnituur

Perenclafoutis

Klinkt best dachten wij. Bovendien verheugde ik me al op twee zalmbonbons, daar Vriend niet houdt van dingen die gezwommen hebben.

Dat was echter buiten de waard de kok gerekend, want niet alleen de prijs is niet echt restaurantwaardig, de porties zijn ook niet echt op haute cuisine niveau....

Zalmbonbon?!? Het lijkt wel een zalmtaart!

Maar goed, deze jonge koks kunnen er beslist wat van, want bij de stroganofsaus aten we onze vingers bijna op. Echt een aanrader als je hier in de buurt woont. Iedere donderdag open, maar wees snel, want vol is vol.

Tip van de dag: Kijk eens in de buurt of de plaatselijke kaderschool een restaurantje heeft!

Papegaaienpark Veldhoven

Vorige week heerlijk dagje alleen met mijn camera op stap naar Veldhoven om papegaaien en andere afgedankte dieren te kieken. In dat park zitten uitsluitend dieren die uit huis geplaatst zijn, of afgedankt van andere dierenparken. Uiteraard heeft dit park altijd geld te kort, dus een bezoekje is meer dan welkom. Je kunt nootjes kopen, en je mag de papegaaien naar hartelust voeren. En als je van fotograferen houdt, ben je hier ook helemaal op je plaats!

Papegaaienpark-Veldhoven