maandag 15 oktober 2012

Nog één keer...

....hebben we gisteren een tour gereden. Naar alle waarschijnlijkheid de laatste dit jaar met de club, dus wilden we wel graag mee. En het was tenslotte min of meer een thuiswedstrijd. De Randstadtour kwam op herhaling. En omdat we zo lekker dicht bij huis in konden schuiven, wilde ik hem toch echt onze neus niet voorbij laten gaan.

Nou waren de weersvoorspelling voor het afgelopen weekend natuurlijk niet echt al te best, maar ja, beetje *geluk* moet je hebben zou je zeggen. Zo zei ik gisterenochtend: "Ik hoop dat we het zonnetje nog te zien krijgen", waarop Vriend reageerde met: "Ik zou er maar niet op rekenen". Uiteraard had ik mijn antwoord al klaar: Je weet toch wel wie het vraagt,"zei ik zoetsappig, en inderdaad, nog geen tien minuten later brak het zonnetje heel onschuldig, maar gezellig door.

Dus ons eerste stukje van de tour was lekker in de zon. Uiteraard kon ik niet stoppen met glimlachen.


Bij het café aangekomen werden we zelf op een regenboog getrakteerd ( vaag zichtbaar, beginnend vanuit de boom rechts van de boerderij)

Maar het lachen verging me al snel, toen wij in het café achter een bak koffie op de tourders zaten te wachten. Het begon te storten. En niet te zuinig, het was echt een flinke bui. Het leek droog te worden toen de club in zicht kwam, maar dat was alleen maar schijn. Het zonnetje liet zich echter regelmatig zien. We hebben heel wat regenbogen gezien, maar het eerste boterhammetje/koffie hebben we toch maar onder een prachtig viaduct genuttigd....


En dat was maar goed ook, want mot wisselde af met stort.

foto geleend van jantje
Maar goed, je bent nu eenmaal op weg, je bent een echte kymconaut, je houdt gewoon stug vol. Dus zijn we doorgereden naar Nootdorp, waar de lunch was bij de Vang, een prachtige en gezellige molen met restaurant. Daar hebben we overheerlijk en super gezellig zitten lunchen. Dankzij goede (motor)kleding konden we allemaal ook nog gewoon lachen. Zoals ik al zei, je bent een echte kymconaut of niet ;-).

foto geleend van Jantje


Na de vang zijn wij toch maar huiswaarts gekeerd. Toto en Lucky waren er ook bij, en vooral de laatste, die niet zo lekker in de tas kruipt als Toto, had al genoeg regen op haar koppie gehad vonden wij. En ons doel, gezellig met de club er op uit hadden we tenslotte dik bereikt.

Nog een klein buitje, en langzaam maar zeker reden wij de zon weer tegemoet.

Ik hoop niet dat dit verhaal te somber of mopperig over komt, want ondanks alle nattigheid vond ik het hartstikke leuk iedereen weer even gezien te hebben, en heb ik toch wel van de rit genoten. Zoals de Noren zeggen, er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding, en gelukkig hadden we allemaal prima kleding.Wouter, bedankt dat je hem georganiseerd hebt.

Maar wat is nu de moraal van dit verhaal?!?!?!

Be carefull with what you wish for. De volgende keer met ik mijn vraag/wens toch beter formuleren, want je krijgt maar één kans. Ik had beter om een droge rit kunnen vragen....

Tip van de dag: ( guess what...) Be carefull with what you wish for. ( You might get it  )

2 opmerkingen: