Als je ouder wordt lijkt het leven steeds meer uit een vorm van herhaling te bestaan. Al komen er nog zoveel nieuwe momenten langs, je hebt toch regelmatig dat vage déjà vu gevoel. Dat dit-komt-me-bekend-voor gevoel. De veranderingen zijn soms maar subtiel.
Januari, dit is mijn 49ste. Ik kan ze niet allemaal even levendig herinneren, maar wat ik me het meest herinner is, dat ik het doorgaans een lange, donkere, koude, nare maand vond. Wat ik in december nog als prettig ervaar, de lange gezellige avonden met kaarsjes, die konden me in januari niet snel genoeg om zijn. Na de gezellige feestelijke altijd-tijd-te-kort-maand december, vond ik de dagen in januari altijd maar ongezellig, en verlangde ik met smart maar de langere dagen, en de naderende lente.maar de laatste jaren had ik daar ineens geen last meer van, en vloog ook januari voorbij.
Dit jaar niet, heel ouderwets heb ik verschrikkelijk veel last van je januari-blues. Naar mijn gevoel duurt hij al zo lang, en we zijn nog niet eens halverwege. En het feit dat het bijna de sterfdag van mijn moeder is, zal ongetwijfeld niet echt meehelpen. Ben emotioneel zo lek als een mandje, maar ik vergeef het mezelf en sta het maar toe. Zeker dit jaardag het even, al hoop ik dat het allemaal niet te lang duurt!
En als je dan toch al last hebt van dit soort gevoelens lijkt alles nog een beetje extra tegen te zitten. Nieuw dit jaar is mijn smart-foon het (tijdelijk?) heeft begeven. Kan er pas donderdag mee naarde. Winkel, om te zien of er nog iets aan te doen is. Zo hard als ik gestreden heb om hem uit mijn huis en leven te houden, zo erg mis ik hem nu. Mijn dagelijkse dosis Facebook mis ik toch wel een beetje, en de gezellige whatsapp gesprekjes, hoe onbenullig soms ook, ook die mis ik. Afspraken maken gaat zoveel gemakkelijker over whatsapp lijkt het wel.
En zo, terwijl de tijd verstrijkt, en er heel langzaam weer een lente aankomt, lijkt alles zich te herhalen, maar valt er ook nog zoveel nieuws te ontdekken.
En ik? Ik doe deze maand even niet mee. Ik doe de dingen die moeten, en ook nog wel wel wat leuke dingen, maar mijn hart is er even niet bij. Die houdt een (korte) winterslaap....
Tip van de dag: (een plaatje deze keer, zelf gefabriceerd op de iPad)
Januari, dit is mijn 49ste. Ik kan ze niet allemaal even levendig herinneren, maar wat ik me het meest herinner is, dat ik het doorgaans een lange, donkere, koude, nare maand vond. Wat ik in december nog als prettig ervaar, de lange gezellige avonden met kaarsjes, die konden me in januari niet snel genoeg om zijn. Na de gezellige feestelijke altijd-tijd-te-kort-maand december, vond ik de dagen in januari altijd maar ongezellig, en verlangde ik met smart maar de langere dagen, en de naderende lente.maar de laatste jaren had ik daar ineens geen last meer van, en vloog ook januari voorbij.
Dit jaar niet, heel ouderwets heb ik verschrikkelijk veel last van je januari-blues. Naar mijn gevoel duurt hij al zo lang, en we zijn nog niet eens halverwege. En het feit dat het bijna de sterfdag van mijn moeder is, zal ongetwijfeld niet echt meehelpen. Ben emotioneel zo lek als een mandje, maar ik vergeef het mezelf en sta het maar toe. Zeker dit jaardag het even, al hoop ik dat het allemaal niet te lang duurt!
En als je dan toch al last hebt van dit soort gevoelens lijkt alles nog een beetje extra tegen te zitten. Nieuw dit jaar is mijn smart-foon het (tijdelijk?) heeft begeven. Kan er pas donderdag mee naarde. Winkel, om te zien of er nog iets aan te doen is. Zo hard als ik gestreden heb om hem uit mijn huis en leven te houden, zo erg mis ik hem nu. Mijn dagelijkse dosis Facebook mis ik toch wel een beetje, en de gezellige whatsapp gesprekjes, hoe onbenullig soms ook, ook die mis ik. Afspraken maken gaat zoveel gemakkelijker over whatsapp lijkt het wel.
En zo, terwijl de tijd verstrijkt, en er heel langzaam weer een lente aankomt, lijkt alles zich te herhalen, maar valt er ook nog zoveel nieuws te ontdekken.
En ik? Ik doe deze maand even niet mee. Ik doe de dingen die moeten, en ook nog wel wel wat leuke dingen, maar mijn hart is er even niet bij. Die houdt een (korte) winterslaap....
Tip van de dag: (een plaatje deze keer, zelf gefabriceerd op de iPad)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten