Foetsie......

Mensen die mij goed kennen, of die mijn blog echt al langere tijd volgen, weten van mijn haat/liefde verhouding met de kapper. Natuurlijke krullen en kappers, zelfs Yvonne Kroonenberg heeft er ooit een verhaaltje over geschreven. Ook zij heeft eigen krullen, en laat derhalve alleen een vriendin aan haar haren zitten. Als je zin hebt, een happy story over de kapper en een minder happy story over de kapper uit de oude doos.

En vandaag hebben we er weer één, een kapperverhaal bedoel ik dan.

Al weer een poosje terug had ik van mijn vriend een kappersbon gekregen. Vanwege mijn liefde/haat ( vooral die laatste!) verhouding een wat discutabel cadeau. Maar goed, je moet ene gegeven paard niet in de bek kijken, dus de bon toch maar geactiveerd. Moet je dus uit diverse onbekende kappers één kiezen, en dat, terwijl je helemaal niks met kappers op hebt.

Hmmm, ok gedaan. Weer een poosje er over heen laten gaan. Toch nog maar een keertje naar je oude vertrouwde kapster. En daar kreeg ik het ineens in mijn bol. Kort moest het. Ik had ineens geen zin meer in de armoedige vermoeide helmgeplette lange lokken. Met kort haar komen de krulletjes veel makkelijker onder  de helm vandaan, dus vertrouwde kapstertje de taak toevertrouwd mijn haar weer in ene kort kapsel om te toveren.

Dat was haar heel aardig afgegaan moet ik zeggen, ik was best tevreden. Maar ja, een kort kapsel moet nu eenmaal beter bijgehouden worden dan lang haar ( lees hier !) Dus, maar eindelijk de stoute schoenen aangetrokken en een afspraak gemaakt bij de kapper van de kappersbon. Mijn oog was gevallen op Haarstudio C. Die leek me wel wat, en zat bovendien nog redelijk in de buurt.

Bij binnenkomst werd ik direct met naam begroet. Wat een verrassing. Bleek er een oud collega van mij net onder behandeling. Dat was al leuk binnenkomen, net of je ene beetje thuis komt. De kapster wist me met haar enthousiaste gepraat ook al erg op mijn gemak te stellen, dus dat was al een veelbelovend begin.

Goed, onder de schaar.... Dat gaat dan over het algemeen toch wel goed.Eigenlijk valt er niet echt veel te verpesten aan echte krullen, het zit altijd wel goed. Maar ja, vind IK het wel mooi, da's meer de vraag. En het knippen gaat dan nog wel, maar het stylen... Da's al weer een ander verhaal. Omdat kappers vaak zo weg zijn van krulletjes verandert het maar al te vaak in coupe Behhhh. Kroeskrulletjes, Shirley Tempel kapsel, you name it, I had it! En het eerste wat ik dan ook meestal doe als ik thuis kom, is mijn kop onder de kraan steken, om mijn eigen oude vertrouwde krullen weer terug te zien.

Maar vandaag liep het anders. De kapster luisterde heel goed naar wat ik wilde, en heeft er echt de tijd voor genomen, om samen te kijken wat ik wilde, wat er kon, en hoe ze dat aan zou pakken. En na het knippen kwam de onveranderlijke vraag: "Zal ik het ook stylen?"Meestal zeg ik hartgrondig "NEE", maar ik had inmiddels zoveel vertrouwen in deze kapster, dat ik haar haar gang liet gaan. Ze zou me nl laten zien, hoe ik het zou kunnen stylen ( alsof ik dat zelf kan, maar dat mag de pret niet drukken!) zonder krul.

Handig ging ze met föhn en styltang aan de gang, en hoppa, foetsie, al mijn krullen.....

En ik kan maar één ding zeggen....

Wauw!

Beoordeel zelf maar...

Achterkant.....

...en de voorkant.










Zo krijg ik het waarschijnlijk op zeker zelf nooit meer,maar ik heb in iedergeval wel mijn kapper gevonden!Overigens zit het met krulletjes ook leuk hoor, dat zag ik wel toen het nog nat was.

Misschien toch maar eens een föhn en styltang aanschaffen...

Tip van de dag: Als je haar maar goed zit!