Lekker zwerven 2

Het lijkt een gewoonte te worden. iedere week een keertje *zwerven*. Deze keer was het weer eens met dochter.Ze heeft min of meer vakantie, wat betekend dat baaspaps op vakantie is, en zij wel kan en mag werken, maar het hoeft niet. En zo konden we weer eens gezellig samen op stap.

En zo hebben we vrijdag een heerlijk stuk gezworven. Wederom een vaag idee van welke kant we op zouden gaan, en verder zagen we wel waar we terecht zouden komen. Leerdam, daar is het mooi, wist dochter te vertellen, dus zo gezegd zo gedaan. Vanaf Lekkerkerk naar Schoonhoven, overvaren, stukje dijk, en bij Ameide het *achterland* in, richting Leerdam, en de Linge.

Al snel kwamen we in *echt boerenland terecht* Trekkers met aanhangers vol hooi, of anders vol kinders, want het is tenslotte ook vakantie!



Al snel kwamen we bij de Linge terecht, en aangezien het echt te warm was om te stoppen hebben we voornamelijk gereden, en genoten van al het moois wat deze omgeving te bieden had.

Onderweg nog een potje jam gescoord voor mijn moeder.Eén van de leuke dingen van langs dijkjes rijden. Overal staan tafeltjes, met bloemen, fruit, of zoals hier, zelf gemaakte jam.

Of ineens een creatief gesculptuurde heg.

Toen we de tweede keer aan een heel mooi stukje Linge voorbij kwamen, wat dochter aan het uitzicht, maar ik aan de theetuin de Lingerije herkende vonden we dat het wel tijd was voor een verfrissing.

En is het geen plaatje?

En met een gigantische kop thee hebben we heerlijk in de schaduw gezeten.



Rond een uur of vijf reden we mijn dorrepie weer binnen, net op tijd, want buienradar had al voorspeld dat het rond die tijd zou gaan regenen. Nog gezellig samen met moeders/oma gegeten, en het was weer een zonnige dag welbesteed!

Tip van de dag: Een gezamenlijke hobby geeft dubbel plezier.

Appeltje?

Wie had dat gedacht?Zit ik zomaar en blogje te schrijven vanaf mijn gloednagelnieuwe iPad.Ik, een iPad, ik, die na de laatste fiasco met een androidtablet gezworen had dat ik er echt te oud voor was, dat dit sort gadgets niets voor mij is.

Maar ja, had ik toch even buiten de waard gerekend, in dit geval mijn Vriend. Ik had nog een cadeautje (ja, let op de je...hoezo understatement!)van hem te goed, en na veel twijfelen en tobben van mijn kant is het een iPad geworden. Hij had zichzelf ook al een iPad cadeau gedaan (lang leve smartengeld...) en met zo'n prachtig speeltje in huis wordt het toch wel erg verleidelijk, en zag ik de mogelijkheden toch wel.

Dus zit ik nu met een heuse, echte iPad op mijn scoot. De mogelijkheden binnen blogger zijn iets beperkter dan op de computer, maar dat lijkt me logisch. Verder moet ik nog eigen worden met alles wat de iPad kan, en heleboel leuke (gratis!) app's downloaden, dus zou het wel we even kunnen duren eer ik blog....

Voorlopig staat er morgen nog rit gepland met de scooterclub, en heb ik nog mooie foto's liggen van een heerlijk dagje uit met mijn dochter gisteren.

So little time and so much fun things to do.

Waar is de regen als je hem nodig hebt?!?! Haha, nee hoor, ik vind het weer helemaal zalig, je zult van mij geen gemopper horen dat het te warm is, al loopt het zweet me regelmatig in de jeweetwel naar beneden. Kortom, het leven is op het ogenblik super leuk, met lost of fun things to do!

Nou wilde ik er nog een leuke foto bij zetten, maar dat lukt nog even niet. Die foto staat wel op mijn Facebook, maar ik kan niet vinden hoe ik daar de url van kan gebruiken, dus da's de volgende uitdaging!

Tip van de dag ( tja, het is een herhaling...) Soms ontkom je er niet aan om met de tijd mee te gaan!

Haast

Nog niet zo lang geleden heb ik het -zevenminutenverhaal- nog opgeschreven, ter lering ende vermaak van allen ( dat hoop ik tenminste!) En vandaag had ik het weer. Nee, ik had zelf geen haast, maar ik werd er wel mee geconfronteerd. En met de juiste bui en instelling kan haast een vermakelijke zaak zijn.

En dat laatste besef je natuurlijk pas als je zelf verre van haast hebt. Het is werkelijk ongeevenaard zalig weer, en bovendien is de avonddienst op het ogenblik zo rustig, dat ik alle tijd had. Dus geheel tegen mijn eigen gewoonte in heb ik me eens aan de max snelheid voor scooters op de openbare weg, binnen de bebouwde kom gehouden. Gewoon, zomaar, om van het heerlijke weer te genieten ( het wordt eindelijk weer ietsje frisser, en bovendien, rijden op de scoot is nu herlijker dan heerlijk!)

En dan zie je pas, hoe grappig haast kan zijn. Notabene een auto met bagagekoffer, en helemaal volgepakt, kwam als een dwaas op mij afgereden. Ik braaf aan de kant, hij er langs, om vervolgens heel hard op de rem te moeten stampen, voor de volgende brave burger, die net als ik blijkbaar geen haast had.

Om te beginnen vroeg ik mij af of deze mensen hun vakantie niet helemaal verkeerd beginnen. Racen in de bebouwde kom?!?! Om ehhh zeven seconden te verdienen? Volgens mij kun je beter je vakantie gelijk in laten gaan op het moment dat je in de auto stapt, en je daar al te onthaasten.

Maar goed, ik ken het wel. Als je zelf haast hebt, lijkt het wel of de hele wereld ( vaak het overige verkeer) alleen maar zit te (*&^$ op de weg, en er alleen maar is om jou in de weg te zitten. Vijftig is natuurlijk AB-SO-LUUT een ontoereikende snelheid om überhaupt ergens te komen. Dat je er maar seconden mee wint, dat doet er niet toe. Voor het gevoel gaat het echt véél sneller als je het gas een stuk dieper intrapt. Of in mijn werk bijvoorbeeld. Haast/het druk hebben, werkt zo contra productief. Want door gehaast te doen krijgen de mensen vaak het idee dat ze wat te kort komen, en pakken dus juist wat meer tijd, ergo, je bent juist langer bezig.

Ik weet niet van wie de wijze uitspraak komt, maar vroeger thuis hoorden wij die nogal eens:

Alleen rust kan je redden

En dat blijkt maar weer eens een waarheid als een koe!

Tip van de dag: ....3x raden ;-)

.

Nieuw,nieuw,nieuw!!!!

'T duurt over het algemeen wat langer, maar de verzekering heeft eindelijk uitbetaald. Waarvan? Ongelukje wat vriend vorig jaar heeft gehad. -Je- omdat hij er zelf betrekkelijk goed af gekomen was, maar ongeluk, omdat zijn scoot totall was. Maar goed, hebben we het niet meer over, het geld is er, eindelijk, en dat had wat langer geduurd, omdat er wat extra kosten waren waar wat over touw getrokken moest worden.

Natuurlijk wist vriend vorige week al dat het geld er aan zat te komen, wat reden was om eens een bezoekje aan de dealer te brengen. Nee, niet de drugsdealer, maar uiteraard de scooterdealer. Ik zeg expres scooterdealer, omdat het er nog heel even een uitstapje naar een ander merk hebben overwogen. Ja, we, want dan hadden we beiden een verse van dat andere merk genomen.

Dat hebben we uiteindelijk toch maar niet gedaan, om diverse redenen. A: Je verliest gewoon een boel geld op zo'n net nieuw scootertje, B: hoe aantrekkelijk de Elystar ook is, het is weer een 2takt, en dat wilde ik eigenlijk niet meer en C: de Elystar is weer een flink wat grotere jongen, waar ik zeker wat moeite mee zou krijgen om hem de schuur in te frommelen. Al deze punten opgeteld hebben ons toch doen besluiten de Elystar ( zucht) te laten voor wattie is en Vriend heeft besloten voor de nieuwste Kymco People S Elegance.

En dat issie, heeeeel elegant. Een kleine (?!?) foto-impressie:

En wat details......

Wat een prachtige kleur hè! Zo mat wit, ik vind hem schitterend, en Vriend is zo trots als een pauw met zeven staarten. Gelukkig wordt er met gepaste bewondering naar de scooter gekeken!

En wij zijn nu ook echt compleet, we vullen elkaar nu totaal aan, Yin en Yang zeg maar....

Tip van de dag: Soms krijg je precies wat je verdient.

Lekker zwerven

zwerven

1. doelloos of nomadisch heen en weer reizen

   Hij zwierf jaren door de woestijn.

Gelukkig hebben we niet jaren door de woestijn gezworven, maar juist een heerlijk dagje doelloos heen en weer gereisd. Ok, technisch gesproken klopt dat misschien niet helemaal, want we wilden uiteindelijk toch wel weer thuis komen, maar verder hadden we gisteren geen doel gepland.

Met wat vaag omlijnde ideeën zijn we op de scooter gestapt. Vriend wilde de omgeving wat afzoeken voor *piep*landjes omdat hij deze week weer eens met zijn zoekmaatje op stap wil gaan met de piepstok( metaaldetector).

De vage lijnen van ons plan waren via Gouda, langs Haastrecht, Oudewater richting de Meern, en dan via Harmelen de Oude Rijn volgen. Die Oude Rijn was ooit de Limes , oftwel de grens van het Romeinse Rijk, dus logisch dat die voor *Piepers* wel interessant is.

Maar de omgeving tussen Gouda en de Meern is dat ook wel. Om te beginnen zijn we bij Huis te Vliet terecht gekomen.Niet dat er van het originele kasteel nog erg veel over is, maar het spreekt wel tot de verbeelding.

Helaas is het archeologisch gebied, dus gezocht mag er niet worden. Niet op het landje dan, want aan de kant van de weg zag ik ene mooie steen liggen, een -kloostermop- wist vriend te vertellen, daar is het kasteel van gebouwd.En dat vind ik dan weer spannend genoeg om die met een stokje uit de grond te peuteren!

Toen ik daar net mee klaar was, en trost mijn oude steen liet zien, zei Vriend: "Of je neemt deze", wijzend op een brandschone steen, die zomaar op wat riet dat uit de sloot gehaald was lag! Humor, de kloostermoppen liggen daar dus gewoon voor het oprapen.

Overigens kun je niet bij de muur komen, en is het allemaal niet zo verlaten als het lijkt. Hij ligt pal aan de weg, vlak voor een boerderij! Maar toch, ik blijf het ene intrigerend idee vinden. Rond 1300 leefden hier mensen in dit gebouw!

Wat me vooral het idee gaf dat we aan het zwerven waren, was het tijdloze van de rit. Niks kilometers vreten, maar lekker stoppen als je er zin in hebt. Elkaar interessante dingen die je weet vertellen over waar je rijdt.

Op een gegeven moment reden we vlak voor Harmelen, waar vriend al eens eerder gezocht had. Hij wist te vertellen dat de weg die we in zouden gaan lag op de plek waar vroeger, heel vroeger dus, ook een Romeinse weg had gelopen. Bovendien was die plek in de tweede wereldoorlog ook nog van betekenis geweest. In die weilanden stonden allemaal houten vliegtuigen. Om de Duitsers te verleiden daar hun bommen op te gooien, zodat als ze de echte te zien kregen er niets meer te gooien was.

We hebben doorgereden tot het einde van die weg, tenminste dat dacht Vriend. Hij was al weer gekeerd, toen ik tussen al het groen nog een bruggetje zag.Ok, de vangrail zal niet echt oud-romeins zijn,maar er liep nog steeds weg....Die verleiding kon ik uiteraard niet weerstaan, dus met mijn scootje door de *bosjes* gegaan. En ja hoor, daar lag nog een stuk oud weg....

Uiteraard die ook nog tot zo ver als we konden af gereden. Dit stukje lijkt bijna echt oud-romeins!





Overigens ligt dit antieke stukje weg pal naast de snelweg, en gaat het nergens meer heen. Aan het einde zie je nog wel sporen in het gras, maar die zullen van de kantmaaier zijn vermoed ik.

Aan het einde van de *weg* hebben we pauze gehouden. lekker onze boterhammetjes die we gelukkig bij ons hadden ( er was daar geen uitspanning...) opgepeuzeld, en daarna op ons gemakje de twee *weilanden* die daar lagen verkend.

Het ene weiland bleek een soort moeras te zijn, dus daar viel niet zo veel te verkennen.Maar genoeg moois te fotograferen...

Het andere landje was wel echt een weiland, en daar zijn we dus maar doorheen gebanjerd. Aan de achterkant konden we over twee planken achter het *moeras* komen, en daar hebben we nog heel wat mooie dieren kunnen fotograferen.

En deze super grote jongen ( meisje?!?)Vriend wilde hem nog even pakken, zodat ik hem nog wat meer close-up kon fotograferen, maar dat had hij beter niet kunnen doen. "HAP" zei de sprinkhaan!

En waar bij het ene dier groot juist zo gaaf is, is bij het andere dier klein juist weer zo schattig. Dit was een heel klein lief ( haha misschien beet die ook wel, maar we hebben het niet geprobeerd!) vlindertje.

Op de terugweg nog meer moois gezien.

En hele lieve bloemetjes, dis uiteindelijk in besjes veranderen, maar zoooo schattig.


Nog een laatste blik vanaf de brug...

Gewoon een -in de steek gelaten- stukje land. Zoveel moois is daar te vinden, als je maar de tijd neemt!

Zwerven.... doelloos heen en weer reizen. Zonder doel, wil niet altijd zeggen dat het nergens heen leidt...

Tip van de dag: Zwerf ook eens door je buurt.

Meer exotische dieren

Laatst natuurlijk al zo'n leuk stukje over de halsbandparkieten, maar meerdere exoten doen het goed hier in Nederland. Helaas nog nooit op de foto vastgelegd, maar hier achter in de vijver zitten ook roodwangschildpadden.Tot ergernis van de vissers, die ze vaker aan de lijn hebben, dan die flinke vis waar ze op azen! Die schildpadden zitten trouwens in alle vijvers van Capelle, en ongetwijfeld elders in Nederland.Je kunt ze met mooi weer vaak zien zonnen op een stronkje.  Net als de halsbandparkieten doen ze het prima in Nederland. Zij overwinteren succesvol in de modder, en leven zo nog lang en gelukkig door.

Dit is uiteraard geen reclame stukje om je ongewenste huisdier dan maar in de sloot te gooien,in tegendeel. Ik haat het dat dit soort dieren nog steeds verkocht worden. Ze worden simpelweg te oud om huisdier te zijn. Niemand kan overzien of hij zo'n 50 jaar voor hetzelfde dier kan en wil zorgen. En om ze dan maar in de sloot te dumpen... Tja, het gebeurt, helaas maar al te vaak.

Maar we hebben weer een nieuwe trekpleister hier achter in de vijver...

Een goudkarper! Als je de foto aanklikt, zie je ook een meerkoet zwemmen, zo krijg je een beetje een idee van hoe groot hij is. Prachtig gezicht, die knaloranje vlek in de sloot. Hij ( zij?!?) zwemt hier al een poosje, en wat grappig was, is dat Vriend van iemand hoorde dat er hier een goudkarper zou moeten zwemmen, en diezelfde dag zag ik hem vanaf balkon! Toen had ik mijn fototoestel helaas niet bij de hand, maar nu dus wel!

Aan de ene kant vind ik het dus schitterend, al die exoten, maar aan de andere kant... Wat maken we ( mensen in het algemeen) er toch een rommeltje van. Dieren uit heel verkeerde delen van de wereld die elders terecht komen. Neem nou de Aziatische boktor. Da's toch minder dat die hier terecht is gekomen. En de Amerikaanse rivierkreeft schijnt hier ook steeds meer op te rukken, omdat die niet echt een natuurlijke vijand heeft ( misschien de roodwangschildpad?!?) Die rivierkreeft kunnen we dan misschien weer op gaan peuzelen, als het er teveel worden, want die schijnt dan wel weer erg lekker te zijn.

Nou ja, het lijkt me duidelijk. Ieder nadeel heb se voordeel. En in dit geval zorgt het voor leuke plaatjes....

Tip van de dag: Verzint eer gij een oud-wordend huisdier tot u neemt.....

Broodje zomer

Wow, zomer?!?!? Ik weet niet of zelfs ik hier nog een positieve draai aan kan geven....

Tuurlijk wel, als het buiten grijs en grauw is, moet je de kleur binnen zoeken, en dat hebben we vandaag maar eens in de keuken gedaan.

Keuken?!?! Ik, koken?? Ja, maar dan wel , ehhh, op een enigszins makkelijke manier.Kijk maar even mee:

Handige uitvinding, eigenlijk voor eieren, maar met champignons gaat het ook prima. Alleen niet wassen, maar afborstelen!

En om deze netjes klein te snijden, nee daar heb ik ook niet echt het geduld voor.Maar dat is ook zo opgelost, want er is niets fijner dan een ander een plezier doen, en dát plezier gun ik mijn vriend graag!!

Want die heeft dat geduld wel, en dan heb je binnen no-time een prachtig bord vol kleur!

Wel helemaal zelf het uitje gesnipperd, en de spek klein gesneden, Tóch nog iets zelf gedaan. Daarna de spek in de pan. Zo'n mooie nieuwe keramische pan, zodat je helemaal geen extra vet nodig hebt. Komt genoeg uit de spek.

Nee, dat is niet mijn kookboek, maar mijn e-reader. Want om de champignons lekker bruin te krijgen kost tijd, en tijd=geduld, en daar waren we al achter, dat heb ik niet. Wel grote drang ( lees enorme verslaving) om te lezen.Momenteel ben ik de hele serie van Tess Gerritsen aan het lezen, kan bijna niet stoppen!

Ok, champignonnetjes goed bruin, volgende stap.

Even omscheppen, glazig bakken en snel de volgende stap.Ook dit heeft maar even nodig. De broodjes liggen al gesneden klaar.

De volgende stap ligt denk ik voor de hand. Daarna gaat er wat strooikaas overheen, en dan eventjes onder de grill.

En voilà......

Jammie, en wat een kleur hè!

Tip van de dag: Lijkt de dag kleurloos, kijk dan nog een keer goed om je heen.