Het valt ook niet mee, iedere dag bloggen.Als je het zo wegleest, dan kost dat maar even tijd, maar zo'n verslagje van afgelopen maandag, daar ben ik dus met de hele foto-uitzoekerij en alles bij elkaar toch snel een uur of 2 á 3 mee bezig. Dus daar moet je én tijd, én puf voor hebben, naast alle dingen die er zo toch wel op een dag te doen zijn.
Gisteren was weer zo'n dag, dat ik er echt weer geen tijd voor had. Gewerkt uiteraard, en 's middags kwam dochter, waar ik sávonds gezellig mee uit eten ben geweest. Tuurlijk heb ik daar wat fotootjes van gemaakt. Maar die staan nog op de telefoon.Dus dat komt nog wel...
Waar ik vandaag eigenlijk persé over wilde schrijven, is de boeken van Kim Moelands. Ik schreef er pas nog over. Ik heb ze inmiddels alletwee ( Ademloos en Grenzeloos) uit, en ik kan niet anders zeggen, dan dat het eigenlijk verplichte literatuur zou moeten zijn voor iedereen die in de zorg werkt ( van hoog tot laag) of er op welke manier dan ook mee te maken heeft.
Ik vind het heel bijzonder hoe zij alles wat zij mee heeft gemaakt zo treffend heeft weten te beschrijven. Met de goede én de vervelende dingen die in zo'n situatie gebeuren. Natuurlijk zijn *wij* ( in dit geval bedoel ik dus doktoren,artsen, verpleegkundigen, verzorgende, ambulancepersoneel, enz,enz, kortom zoals ik al zei iedereen die ook maar wat dan ook met de zorg te maken heeft) ook maar gewoon mensen. Maar ik denk dat wij heel goed moeten beseffen, dat een *domme* opmerking van ons zo ontzettend veel te weeg kan brengen.
Klagen over hoe zorg geleverd wordt is verschrikkelijk moeilijk.Je bent zo afhankelijk, en een gedachte als : "Zouden ze het me dan nog moeilijker gaan maken?" lijken mij heel normaal, en helaas...soms ook heel terecht. Dat een patient meer is dan alleen zijn ziektebeeld, en dat er soms meer ( of juist minder) is dan maar weer een onderzoek, is iets wat echt wel beseft mag worden.
Ik vind dat Kim heel genuanceerd weet te brengen, wat het nou eigenlijk betekend om een ziekte te hebben. Dat dat niet betekend dat je ziek BENT, maar dat je die ziekte HEBT. En dat lijkt een subtiel verschil, maar het is een wereld van verschil.
Gelukkig, en dat schrijft ze ook in haar nawoord, heeft ze ook heel veel onwijs goede ervaringen. Maar ik blijf het knap vinden dat ze het zo volledig beschreven heeft.
Petje af Kim. Ik heb je boeken ademloos uitgelezen, en heb grenzeloze bewondering voor je. Als *pleeg* heb ik weer wat geleerd, en vandaar dat ik zeg dat het verplichte literatuur zou moeten zijn!
Tip van de dag: Verplaats je eens wat meer in een ander.
Gisteren was weer zo'n dag, dat ik er echt weer geen tijd voor had. Gewerkt uiteraard, en 's middags kwam dochter, waar ik sávonds gezellig mee uit eten ben geweest. Tuurlijk heb ik daar wat fotootjes van gemaakt. Maar die staan nog op de telefoon.Dus dat komt nog wel...
Waar ik vandaag eigenlijk persé over wilde schrijven, is de boeken van Kim Moelands. Ik schreef er pas nog over. Ik heb ze inmiddels alletwee ( Ademloos en Grenzeloos) uit, en ik kan niet anders zeggen, dan dat het eigenlijk verplichte literatuur zou moeten zijn voor iedereen die in de zorg werkt ( van hoog tot laag) of er op welke manier dan ook mee te maken heeft.
Ik vind het heel bijzonder hoe zij alles wat zij mee heeft gemaakt zo treffend heeft weten te beschrijven. Met de goede én de vervelende dingen die in zo'n situatie gebeuren. Natuurlijk zijn *wij* ( in dit geval bedoel ik dus doktoren,artsen, verpleegkundigen, verzorgende, ambulancepersoneel, enz,enz, kortom zoals ik al zei iedereen die ook maar wat dan ook met de zorg te maken heeft) ook maar gewoon mensen. Maar ik denk dat wij heel goed moeten beseffen, dat een *domme* opmerking van ons zo ontzettend veel te weeg kan brengen.
Klagen over hoe zorg geleverd wordt is verschrikkelijk moeilijk.Je bent zo afhankelijk, en een gedachte als : "Zouden ze het me dan nog moeilijker gaan maken?" lijken mij heel normaal, en helaas...soms ook heel terecht. Dat een patient meer is dan alleen zijn ziektebeeld, en dat er soms meer ( of juist minder) is dan maar weer een onderzoek, is iets wat echt wel beseft mag worden.
Ik vind dat Kim heel genuanceerd weet te brengen, wat het nou eigenlijk betekend om een ziekte te hebben. Dat dat niet betekend dat je ziek BENT, maar dat je die ziekte HEBT. En dat lijkt een subtiel verschil, maar het is een wereld van verschil.
Gelukkig, en dat schrijft ze ook in haar nawoord, heeft ze ook heel veel onwijs goede ervaringen. Maar ik blijf het knap vinden dat ze het zo volledig beschreven heeft.
Petje af Kim. Ik heb je boeken ademloos uitgelezen, en heb grenzeloze bewondering voor je. Als *pleeg* heb ik weer wat geleerd, en vandaar dat ik zeg dat het verplichte literatuur zou moeten zijn!
Tip van de dag: Verplaats je eens wat meer in een ander.
Mensen in de zorg proberen meestal zo goed mogelijk hun werk te doen met de mogelijkheden die ze hebben.
BeantwoordenVerwijderenEn ik wens jullie alvast prettige Paasdagen !
Groetjes
Nico