...... ik weet 't nog zo goed.....
Nou ja, bijna, het bekende liedje begint natuurlijk met jaartal 1961, maar vandaag staat Flappie op het menu.
Ja, het eerste kerstdiner zit er al weer aan te komen. Mijn blog heeft waarschijnlijk iets te lang stil gelegen om de kerstdiner verhalen nog te kennen, dus hier even op een rijtje voor de liefhebbers
Kerst 2008. ( Gooise Vrouwen, dynamische kookklunsen duo)
Kerst 2009. ( Eenvoudige kerst)
Kerst 2010. ( Hoezo kerststerren?!?)
Kerst 2011. ( het begin van een kookcarrière ?)
Om goed te kunnen begrijpen dat dit kerstdiner echt heel bijzonder is, is het verhaal van Kerst 2008 misschien wel een must. Voor wie het nog niet weet, mijn lievelingseten is alles wat door een ander bereid is, en wat koken betreft is mijn motto, hoe makkelijker hoe beter.
Maar niet dit jaar . Zoals toch ieder jaar weer genoten van de voorbereidingen voor de kerst, met alles er op en er aan ( zie 2010), en ik (we) zijn op het volgende menu uitgekomen.
En toen die geschild waren gelijk opgezet. Die kunnen mij niet lang genoeg stoven....
Daarna nogmaals naar de winkel, want uiteraard hadden we nog lang niet genoeg in huis om de kerst naar behoren te vieren. Waarschijnlijk al genoeg om het twee keer te vieren, maar ja, dat hoort nu eenmaal een beetje bij de kerst. Dat is de enige keer in het jaar dat ik ongelimiteerd alles wat ik lekker vind in mijn karretje gooi, zonder te kijken hoe duur het is. De rest van het jaar gaan we weer knijpen hoor!
En toen was het tijd voor Flappie.... Nee hoor, weest gerust, niet zelf geslacht, gewoon bij de poelier gekocht...
Lang leve deze moderne tijd, geen vodje, en toch recept bij de hand. Want ik was nou ook weer niet gelijk in zo'n keukenprinses verandert, dat ik het helemaal zelf ging verzinnen...
En de peertjes staan nog steeds heerlijk te pruttelen, en verspreiden toch een zalige geur.....
Alvast de bleek-
selderij snijden, zodat als de pootjes aan gebakken zijn, ik zo verder kan....
En dan ziet mijn wasbak er ongeveer zo uit, ik wist niet hoe ik het anders moest doen. Overigens, maakt het uit dat het zelfrijzend bakmeel is, ipv bloem???
Overigens vindt het dopje van de oliefles het niet leuk om meegebakken te worden ( die viel natuurlijk precies IN de pan met hete olie.....)
Maar goed verder met koken maar weer.
Bleek-
selderij fruiten met laurier- blaadje.
Kippen- bouillon met tomaten- puree er bij.
In wijn gewelde pruimen erbij.
En dan uiteraard niet vergeten de konijne- bouten er ook bij te doen.
Het geheel een uurtje in de oven laten sudderen, en dat is alles! Zo simpel is het nou.
Dan ziet het er vervolgens zo uit.....
Nou ja, bijna, het bekende liedje begint natuurlijk met jaartal 1961, maar vandaag staat Flappie op het menu.
Ja, het eerste kerstdiner zit er al weer aan te komen. Mijn blog heeft waarschijnlijk iets te lang stil gelegen om de kerstdiner verhalen nog te kennen, dus hier even op een rijtje voor de liefhebbers
Kerst 2008. ( Gooise Vrouwen, dynamische kookklunsen duo)
Kerst 2009. ( Eenvoudige kerst)
Kerst 2010. ( Hoezo kerststerren?!?)
Kerst 2011. ( het begin van een kookcarrière ?)
Om goed te kunnen begrijpen dat dit kerstdiner echt heel bijzonder is, is het verhaal van Kerst 2008 misschien wel een must. Voor wie het nog niet weet, mijn lievelingseten is alles wat door een ander bereid is, en wat koken betreft is mijn motto, hoe makkelijker hoe beter.
Maar niet dit jaar . Zoals toch ieder jaar weer genoten van de voorbereidingen voor de kerst, met alles er op en er aan ( zie 2010), en ik (we) zijn op het volgende menu uitgekomen.
En stond er in 2012 maar één gang op het menu dat zelf gemaakt was, nu staat er nog mar één gang op die NIET zelf is gemaakt !!! En dat is het toetje. Dat is nog steeds een schuif-in-de-oven, bolletje ijs uit pak erbij, klaar is Klara.
En daarom wil ik jullie meenemen op mijn culinaire reis van het bereiden van Flappie....
Uiteraard ben ik gisterenochtend begonnen met een enorme berg peren te schillen. De stoofpeertjes eigen wijze (dit jaar Wicked) zijn wel vaste prik bij mijn/een kerstdiner.
En toen die geschild waren gelijk opgezet. Die kunnen mij niet lang genoeg stoven....
Daarna nogmaals naar de winkel, want uiteraard hadden we nog lang niet genoeg in huis om de kerst naar behoren te vieren. Waarschijnlijk al genoeg om het twee keer te vieren, maar ja, dat hoort nu eenmaal een beetje bij de kerst. Dat is de enige keer in het jaar dat ik ongelimiteerd alles wat ik lekker vind in mijn karretje gooi, zonder te kijken hoe duur het is. De rest van het jaar gaan we weer knijpen hoor!
En toen was het tijd voor Flappie.... Nee hoor, weest gerust, niet zelf geslacht, gewoon bij de poelier gekocht...
Lang leve deze moderne tijd, geen vodje, en toch recept bij de hand. Want ik was nou ook weer niet gelijk in zo'n keukenprinses verandert, dat ik het helemaal zelf ging verzinnen...
En de peertjes staan nog steeds heerlijk te pruttelen, en verspreiden toch een zalige geur.....
Alvast de bleek-
selderij snijden, zodat als de pootjes aan gebakken zijn, ik zo verder kan....
en dan de inmiddels ontdooide poten netjes afdrogen, en met bloem bestuiven...
En dan ziet mijn wasbak er ongeveer zo uit, ik wist niet hoe ik het anders moest doen. Overigens, maakt het uit dat het zelfrijzend bakmeel is, ipv bloem???
Goed, so far so good. Ik kon beginnen met de pootjes aanbakken.
En verder stond alles al klaar. De kippen-
bouillon, met daar gelijk maar de tomaten-
puree in geroerd, de bleekselderij, de laurierblaadjes en de in wijn gewelde pruimen.
Overigens vindt het dopje van de oliefles het niet leuk om meegebakken te worden ( die viel natuurlijk precies IN de pan met hete olie.....)
Maar goed verder met koken maar weer.
Bleek-
selderij fruiten met laurier- blaadje.
Kippen- bouillon met tomaten- puree er bij.
In wijn gewelde pruimen erbij.
En dan uiteraard niet vergeten de konijne- bouten er ook bij te doen.
Het geheel een uurtje in de oven laten sudderen, en dat is alles! Zo simpel is het nou.
Dan ziet het er vervolgens zo uit.....
En vandaag was het dan zover. Mijn vader kwam. Voor hij kwam het voorgerecht vast zover mogelijk voorbereid, en de keuken was al weer spik en span toen hij kwam. Het liep allemaal van een leien dakje,en het eten was zalig! Nog even het voor, hoofd en nagerecht in vogelvlucht....
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ontzettend leuk vond om het allemaal zelf te bereiden, dus volgens jaar MasterChef?!?!?
Tip van de dag: Voor alle kerstmaaltijden die nog gaan komen, smakelijk eten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten