Zus heeft haar blog ook weer gevonden. En daar schrijft ze o.a. Over de draad weer oppakken. Mooi geschreven ook weer. 2013 was voor onze familie inderdaad een zwaar jaar, en langzaam maar zeker ontwart de draad des levens zich weer, en kunnen we hoop ik allemaal weer wat rust kunnen vinden.
Maar ja, het leven gaat verder, een deur gaat dicht, maar dan staat er weer een raam open, en deze keer staat die in de bolle wind open. Van de storm die daar buiten woedt komt dus ook wat mijn kant op. Deze keer in de vorm van dochter die even een rustig plaatsje nodig heeft.
Kom maar kind, je bent welkom. Plek zat, zowel in mijn huis als in mijn hart. En ook deze storm komen we wel weer te boven, daar heb ik alle vertrouwen in.
Ik zat weer vol mooie leuke verhalen. Deze week vakantie heeft me absoluut niet gebracht wat ik van te voren gepland had, maar daarom juist zo veel te meer. Ik wilde mijn eethoek schilderen en behangen, maar daar zei het lijf heel duidelijk NEE tegen. En als je je lijf rust gunt, dan komen alle ( verwaarloosde) emoties vanzelf ook even om de hoek kijken. Jeetje, wat heb ik gehuild de afgelopen dagen, maar wat was dat nodig. En zo was er als vanzelf weer plaats voor lucht en leukere dingen, en kon ik ook echt genieten van die dingen.
En zo, met die kleine grote schoonmaak van binnen, is er weer plaats gekomen voor de nieuwe zaken die mijn aandacht en energie nodig hebben.
Ook ik wens iedereen fijne feestdagen . Geniet, met mate, maar vooral met maten!
Tip van de dag: Laat komen wat komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten