Zomer in Zeeland, part two

Jeetje, de hele vakantie is al weer voorbij. het bloggen wilde vorige week weer niet erg vlotten, maar ik ben vandaag dan toch weer in de foto's van Zeeland gedoken, en heb er wat moois van gemaakt, dus tijd voor deel twee!

Dinsdag was het weer een stralend blauwe lucht, dus zaten we al weer bijtijds op de scoot. Hond in de tas, op naar Walcheren. Geen vastomlijnde plannen, maar gewoon richting Vlissingen. "We zien wel waar we uitkomen," dachten we.

In ieder geval over de Zeelandbrug, maar die verdween een beetje in de heiigheid. Zo lang issie!

Zo toerden we over dit soort mooie weggetjes door Noord Beveland.

En via Kamperland en kwamen we bij de fietspont naar Veere terecht. Gelukkig knepen de veermannen een oogje toe, en mochten we meevaren naar het mooie Veere

 


En wat is Veere prachtig!. Het stadhuis dat overal boven uit steekt...

De kindertjes die ongedwongen op de muurtjes zitten.

En de achterkant van de Grote kerk van Veere

 Ergens in het stadje ( stadsrechten verkregen in 1355!) was iemand bezig een muur in oude glorie te herstellen, met de originele bakstenen. Sowieso leuk om te zien natuurlijk, maar deze meneer wist nog een leuk weetje te vertellen. Sommige bakstenen hadden een stukje *glazuur*. Die hadden tijdens het bakken heel dicht bij het vuur gelegen, vandaar dat het zand wat in de stenen zit in een soort *glas* veranderde.

En uiteraard worden alle stenen gebruikt, dus ook deze. het geeft de muur wel een speels uiterlijk.

Veere is wel een winderig stadje, dus hebben we een knusse binnentuin opgezocht om wat te gebruiken. Heerlijk, zo uit de wind, en de vogeltjes floten het hoogste lied.


 Langzaam werd het weer tijd om verder te gaan. En zo kwamen we in Middelburg terecht, en kwamen we deze mooie oude kerk tegen, de Oostkerk

Na Middelburg hadden we de dorpjes en stadjes wel weer gezien, en zijn we richting Breezand gereden, om nog even van de zee te genieten. Daar moesten we eerst nog wel door een flink stuk bos en duin lopen. Uiteraard had ik mijn camera in de hand, en gelukkig maar want ineens zagen we dit....

Het pad was een door anderhalve meter hoge prikkeldraad afzetting omgeven, maar dat hield de reeën duidelijk niet tegen. We zagen er zo een stuk of drie vier over steken, en weer aan de andere kant verdwijnen.De bok durfde de oversteek echter niet aan met ons in de buurt.Hij hield ons wel nauwlettend in de gaten!

Eindelijk kwamen we dan toch bij de zee. Daar kom je toch voor naar Zeeland zou je zeggen!

We hebben lekker een poosje in de duinen gelegen, en de hond heeft zich uitstekend vermaakt met een ander loslopend exemplaar.

Op de terugweg hebben we de reeën weer gezien. Niet overstekend deze keer, maar knabbelend aan de blaadjes, die duidelijk lekkerder waren, dan dat wij dreigend waren.

Blijkbaar weten die reeën heel goed, dat het prikkeldraad ons beter uit hun gebied houdt, dan hen binnen dat gebied!De bewijzen dat er héél vaak overgestoken wordt, waren overduidelijk aanwezig.

Het is overduidelijk een fotoblog geworden, dus kan er nog wel één bij....gewoon, zomaar, mooi dorpje, geen flauw idee hoe het heet....

Ok, de laatste, mooi bij elkaar gescrapt, er is zoveel moois te zien in Zeeland.

Tip van de dag:Genoeg om van te genieten in Zeeland!