Dát hebben we echter nooit meer bereikt, maar daar straks meer over....
We hebben natuurlijk niet de rechtstreekse weg genomen, eerst nog genieten van het prachtige landschap.
Ok, Zeeland is voornamelijk plat, maar er liggen leuke dorpjes, waar overal wel iets te zien is. Vlak na deze foto hoorde ik achter me een onheilspellend geluid, en vlak daarna getoeter. vriend was gestrand. scooter wilde ook echt niet meer starten...
Gelukkig stonden we op een prima plekje om op ons gemakje te bekijken wat er nu eigenlijk loos was.En dat was gelukkig simpel. De bougie lag er uit, en dat is gelukkig snel verholpen, dus na de hond lekker te hebben laten lopen weer verder. We waren vlak bij Renesse, en het was wel tijd voor de lunch, dus on y va....
Maar vlak voor Renesse sloeg het noodlot weer toe. Weer bougie eruit. Hmmm, dat gaf te denken. Bougie goed nagekeken, en inderdaad, het schroefdraad zag er niet al te best uit, dus ik op mijn wel rijdende scootertje op bougie jacht.
Tja, en dat is in Zeeland echt niet zo simpel. Ik dacht, Renesse, durrep waar al de jeugd in de zomer vakantie komt vieren, daar moet wel een scooter zaak te vinden zijn. Niet dus! Dichtstbijzijnde zaak waar ik een bougie kon kopen was Burgh-Haamstede, dus sprong ik, na vriend gebeld te hebben, weer op de scoot. Om even over half één kwam ik daar aan, maar de Zeeuwen zijn nog slim en hebben tussen de middag gewoon een uur pauze. Zaak dus pas om één uur weer open.
Maar goed, uiteindelijk dan toch die bougie te pakken gekregen en weer terug naar Renesse. Daar zat Vriend met hond relaxt op een terrasje. Dat plekje heb ik ingenomen, een heerlijke kop koffie met een echte zeeuwse bolus besteld, en vriend is de scooter gaan repareren.
Dachten we..... Want het probleem was dus niet de bougie, maar de cilinderkop...... Dat schroefdraad was naar de klote, en dat was dus wel een echt probleem, want dat was niet zomaar te verhelpen.
Nou hadden we nog garantie op de scooter, maar ja, die hadden we in Maassluis gekocht, en daar waren we een knap stukje vandaan.
Tja, goede raad is duur, en dan komt er maar één ding in je hoofd op. Scooterbuur bellen.En uiteraard wist die raad, en niet alleen dat, hij wilde zelfs wel de volgende dag komen, met een nieuwe cilinderkop, om de scooter weer grondig te repareren. Mooier kun je het toch niet verzinnen, het voelde als onze persoonlijke pechservice.
Maar goed, voorlopig zaten we nog steeds een dikke dertig kilometer van onze accommodatie vandaan. En ik kan best een scooter slepen, maar om een PeopleS met mijn gloednieuwe Vitality meer dan dertig kilometer naar huis slepen.... Dát zag ik eerlijk gezegd niet echt zitten.
Nou ja, komt tijd, komt raad, dus zijn we eerst maar weer eens op een terras neergestreken. De markt, waar we oorspronkelijk voor naar Renesse waren gegaan, was inmiddels al afgelopen, dus daar hoefde we ook geen tijd meer aan te besteden.Terwijl we van een welverdiend biertje een een gedeelde pizza zaten te genieten sprong vriend ineens op. "Ben zo terug"zei hij nog, terwijl ik hem richting een droste wagen zag lopen. Toen hij terug kwam had hij voor zichzelf en de gestrandde scoot een lift geregeld naar Bruinisse, zodat ik mijn mooie nieuwe scoot niet een heftige sleepppartij hoefde te onderwerpen.
Voor wènìg heeft deze beste man Vriend en scoot netjes in Bruinisse afgezet, en kon ik mijn scootje even lekker zijn vet geven. Want de PeopleS loopt echt super standaard, terwijl de mijne een tikje opgepimpt is. En tijdens het inrijden is het best belangrijk dat de scoot ook even voluit loopt, anders wordtie maar lui!
En zo kwam het dat, vlak nadat de mannen met de Droste wagen het terrein opdraaiden ik al toeterend aankwam.Heerlijk, lekker over het eiland scheuren, soms ook zooooo fijn!
De volgende dag kwam onze persoonlijke pechservice al bijtijds aan, en al snel stond de scooter er ietwat kaal bij...
Kappie eraf...
De ingewanden... |
En nu is hij echt kaal....
Dit had dus de nieuwe cilinderkop moeten zijn....
Maar die paste dus niet, en heeft scooterbuur samen met Boran (de PeopleS-specialist uit een dorp naast het onze en tevens ook clublid) er nog een op-en-neertje Rotterdam tegenaan gegooid, om zijn ( Boran's)*reserve*-cilinderkop te gaan halen, die zeker zou passen. Dan word je toch wel een beetje klein van dankbaarheid, dat moge duidelijk zijn.
De scooter heeft er een poos heel troosteloos en zielig bij gestaan...
En zat er voor mij niet veel anders op, dan mijn eigen scootje een poetsbeurt te geven. Dat was inmiddels hard nodig, na twee weken rijden!
Gelukkig is alles toch nog helemaal goed gekomen, al heb ik daar helaas verder geen foto's van. Nadat er de de dag afgesloten hadden met een chineesje, is de pechservice weer naar huis vertrokken, en konden wij met een gerust hart de volgende dag tegemoet zien en de thuisreis aanvaarden.
Tip van de dag: Een goed buur is beter dan een verre vriend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten