...... is maar een matig genoegen. Wist een klant van mij me al jaren geleden te vertellen. In mijn werk bij de thuiszorg heb ik zo al heel wat oudere mensen mee gemaakt, en zo dus ook al vele zienswijzen op het ouder worden gehoord.
Eén ding kan ik daar in ieder geval uit samenvatten, het valt niet mee. De veranderingen in de wereld lijken elkaar , hoe ouder je wordt, steeds sneller op te volgen. En verandering wordt, hoe ouder je wordt steeds moeilijker. Natuurlijk legt de één zich daar makkelijker en sneller bij neer dan de ander. Maar ook ik merk, dat ik meer moeite krijg met verandering naar mate ik ouder word.
Het omarmen van de 'moderne' wereld valt voor ouderen niet altijd mee. Al kan dat heel wisselend zijn. Zo heeft een tante van mij ook Facebook. Zij schrijft daar iedere morgen een verhaaltje. Soms deelt zij een stukje van het verleden, dan weer springt zij boven op het nieuws, en zo af en toe komt er ook wel eens een frustratie langs zeilen. Ik vind het iedere morgen weer een genoegen. Zij heeft een heerlijke kijk op het leven en een geweldige humor. Het verhaal van vandaag wil ik graag delen omdat dat alles te maken heeft met ouder worden. Uiteraard heb ik daar toestemming voor gevraagd, en mocht dit verhaal geld op leveren, dan wil zij wel delen, was haar reactie! Logisch toch!
Overigens is mijn tante een Duitse van origine, vandaar hier en daar wat taal en spelfouten, maar ik lees het verhaal, niet de taal ;-)
goede morgen.
ik zit nu al een geslagen half uur de dokter te bellen voor een stom recept.ik geloof dat ik vluger de koning aan de lijn heb.ik had een receptenlijn die ik ingesproken heb met gestotter en vergeten van de hoeveelheid die ik in moet nemen.ik haat dat praten tegen een maschiene. dan heb ik altijd de senuwer.ik ben al geen liefhebber van telephon en om dan nog eens met computer te praten. nee dat word mij te veel van de toekomst.kan mij maar iemand vertellen waarom ik so'n moeite heb met de toekomst?kijk so lang ik niet iets bizonderes hoef te doen,heb ik met de computer vrede gesloten, maar verlang nu niet iets extra's dan fladderen mij de handen en gaat mijn verstand aan de haal en dan is het eerst ***** en als zij niet helpen kan, ********** help ach ja je moet er denk ik mee groot worden anders miss je de aansluiting.
bij deze een fijne dag met een lach.
Waren we met z'n allen net gewend aan het feit dat ieder zichzelf respecterend bedrijf een www. heeft, en je eigenlijk wel over een computer MOET beschikken, omdat veel dingen toch alleen maar per e-mail lijken te lukken, worden we al weer geconfronteerd met een wereld waarin alles en iedereen een app heeft.
Gelukkig ben ik nog kind van deze tijd genoeg om met antwoordapparaten/bandjes aan de telefoon om te kunnen gaan, maar ik kan me zo voorstellen dat oudere mensen onder ons liever een 'echt'persoon aan de lijn hebben. Zij hebben het niet meer druk-druk-druk, dus het gemak van iets inspreken hebben zij niet nodig.Enne, ook ik heb een hekel aan de telefoon, maar vind dan juist bandjes wel prettig, dan weet ik wat er gaat komen, en wat ik moet kiezen!
Oud worden is sowieso iets. Als je de reclame en de tv mag geloven moeten en kunnen wij allen touwtjespringend tachtig worden, Het geeft mij soms het gevoel verschrikkelijk te kort te schieten. Dan ben ik PAS 47, en mijn lijf laat het hier en daar al afweten. Maar als je dan eens goed om je heen kijkt en luistert, blijkt dat dát een stuk normaler is dan met je kunstgebit op Aruba een kokosnoot kraken.
Alles bij elkaar nogmaals, valt het ouder worden soms helemaal niet mee. Wij moeten er maar het beste van maken, en niet te veel kijken naar wat de media ons voorspiegelen, en vooral veel, heel veel, relativeren.Tel wat je hebt, kijk naar de leuke dingen, en vooral niet te veel blijven hangen en kijken naar de minder leuke dingen. Uitdagingen zien, ipv problemen, geen ja maar, maar: "We gaan er voor!" Maar dan wel in je eigen tempo. En dat ligt, als je ouder wordt nu eenmaal stukken lager dan als je nog jong bent.
En verder vind ik het echt geweldig dat mijn tante zo iedere dag haar verhaal doet op Facebook. Zou de behoefte om te schrijven dan toch ook in de familie zitten? Ik vind Facebook sowieso geweldig. Een heerlijk medium om mooie en leuke dingen te delen.Ik vind het niet zo de plek om te zeuren, maar goed, ieder zijn meug. Dat wat ik niet leuk vind ( alle uitnodigingen voor spelletjes, de emotioneel incontinente verhalen van sommige personen) sla ik gewoon over, en begin en eindig mijn dag vaak met een lach.
En een mooi plaatje...
Tip van de dag: Stribbel niet tegen, dat kost alleen maar extra energie.
